Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Πρόσφατη έρευνα έχει αποκαλύψει τη μοριακή βάση των διαφορών στις αντιδράσεις του άγχους μεταξύ ανδρών και γυναικών, ρίχνοντας φως στους σύνθετους βιολογικούς μηχανισμούς που εξηγούν πώς το κάθε φύλο αντιδρά στο άγχος. Ενώ ήταν γνωστό ότι οι άνδρες και οι γυναίκες βιώνουν και αντιδρούν στο άγχος με διαφορετικό τρόπο, αυτή η μελέτη προχωρά σε βαθύτερη κατανόηση, προσφέροντας νέες γνώσεις για τις μοριακές οδούς που είναι υπεύθυνες για αυτές τις διαφοροποιήσεις.
Η έρευνα, που πραγματοποιήθηκε από μια ομάδα επιστημόνων από διάφορους φορείς, εξέτασε πώς ο εγκέφαλος επεξεργάζεται τα σήματα άγχους στους άνδρες και τις γυναίκες. Η ομάδα επικεντρώθηκε στον ρόλο των ορμονών, των νευροδιαβιβαστών και συγκεκριμένων γονιδίων που επηρεάζουν τις αντιδράσεις στο άγχος. Ανακάλυψαν ότι μία βασική διαφορά εντοπίζεται στο πώς οι άνδρες και οι γυναίκες ρυθμίζουν την ορμόνη του άγχους, την κορτιζόλη. Ενώ και τα δύο φύλα παράγουν κορτιζόλη ως αντίδραση στο άγχος, η ρύθμιση και οι επιδράσεις της κορτιζόλης διαφέρουν στους άνδρες και στις γυναίκες.
Στους άνδρες, τα επίπεδα κορτιζόλης τείνουν να αυξάνονται γρήγορα και να επιστρέφουν σε φυσιολογικά επίπεδα σχετικά σύντομα μετά την απομάκρυνση του αγχωτικού παράγοντα. Αυτή η γρήγορη ανάκαμψη θεωρείται ότι βοηθά τους άνδρες να παραμένουν συγκεντρωμένοι και να αναλαμβάνουν άμεση δράση όταν αντιμετωπίζουν άγχος. Αντίθετα, στις γυναίκες, τα επίπεδα κορτιζόλης αυξάνονται πιο σταδιακά και παραμένουν αυξημένα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Αυτή η παρατεταμένη αντίδραση της κορτιζόλης συνδέεται με μια πιο παρατεταμένη ενεργοποίηση των συστημάτων ανταπόκρισης στο άγχος του εγκεφάλου, η οποία μπορεί να συμβάλει σε μεγαλύτερη ευαισθησία στο άγχος και στην ανησυχία στις γυναίκες.
Η μελέτη τόνισε επίσης την επιρροή των φυλετικών χρωμοσωμάτων και των ειδικών γονιδίων φύλου στην ρύθμιση του άγχους. Οι ερευνητές εντόπισαν ότι ορισμένα γονίδια που σχετίζονται με την αντίδραση στο άγχος βρίσκονται στο χρωμόσωμα Χ, το οποίο υπάρχει σε δύο αντίγραφα στις γυναίκες και μόνο σε ένα αντίγραφο στους άνδρες. Αυτή η διαφορά στη γενετική σύνθεση μπορεί να εξηγήσει τις παρατηρούμενες διαφοροποιήσεις στις αντιδράσεις στο άγχος μεταξύ των φύλων. Για παράδειγμα, οι γυναίκες ενδέχεται να έχουν ένα γενετικό πλεονέκτημα στην αντιμετώπιση του άγχους λόγω της ύπαρξης δύο χρωμοσωμάτων Χ, το οποίο τους επιτρέπει να διαχειρίζονται το άγχος και να ανακάμπτουν πιο αποτελεσματικά.
Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας που εντοπίστηκε στη μελέτη είναι ο ρόλος των νευροδιαβιβαστών, ιδιαίτερα της σεροτονίνης και της ντοπαμίνης. Αυτοί οι νευροδιαβιβαστές, οι οποίοι παίζουν κρίσιμο ρόλο στη ρύθμιση της διάθεσης και του άγχους, βρέθηκε ότι επεξεργάζονται διαφορετικά στους άνδρες και στις γυναίκες. Για παράδειγμα, οι γυναίκες τείνουν να έχουν υψηλότερα επίπεδα σεροτονίνης, κάτι που μπορεί να εξηγήσει γιατί οι γυναίκες είναι πιο επιρρεπείς σε διαταραχές άγχους, αλλά επίσης έχουν μεγαλύτερη ικανότητα συναισθηματικής ανθεκτικότητας απέναντι στο χρόνιο άγχος.
Τα ευρήματα από αυτήν την έρευνα έχουν σημαντικές επιπτώσεις για την ανάπτυξη εξατομικευμένων θεραπειών για καταστάσεις που σχετίζονται με το άγχος, όπως το άγχος και η κατάθλιψη. Κατανοώντας τους μοριακούς μηχανισμούς που οδηγούν στις διαφορές φύλου στις αντιδράσεις στο άγχος, οι ερευνητές μπορούν να δημιουργήσουν πιο στοχευμένες θεραπείες που να λαμβάνουν υπόψη παράγοντες ειδικούς για το φύλο, οδηγώντας σε καλύτερα αποτελέσματα τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες.
