Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Δεν είστε πια στα 20 ή στα 30 σας και γνωρίζετε ότι οι τακτικοί έλεγχοι υγείας είναι σημαντικοί. Οπότε πηγαίνετε στον γιατρό σας. Κατά τη διάρκεια του ραντεβού μετρούν τη μέση σας. Μπορεί επίσης να ελέγξουν το βάρος σας. Ανησυχώντας, προτείνουν κάποιες αλλαγές στον τρόπο ζωής. Οι γιατροί και οι επαγγελματίες υγείας συνήθως μετρούν την περίμετρο της μέσης ως ζωτικό σημάδι για την υγεία. Αυτός είναι καλύτερος δείκτης από τον δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) της ποσότητας του ενδοκοιλιακού λίπους. Αυτό είναι το πραγματικά επικίνδυνο λίπος γύρω και μέσα στα όργανα που μπορεί να προκαλέσει καρδιακές παθήσεις και μεταβολικές διαταραχές όπως ο διαβήτης τύπου 2.
Οι άνδρες διατρέχουν πολύ αυξημένο κίνδυνο προβλημάτων υγείας εάν η περίμετρος της μέσης τους είναι μεγαλύτερη από 102 εκατοστά. Οι γυναίκες θεωρούνται ότι διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο με περίμετρο μέσης 88 εκατοστά ή περισσότερο. Πάνω από τα δύο τρίτα των ενηλίκων της Αυστραλίας έχουν μετρήσεις μέσης που τους θέτει σε αυξημένο κίνδυνο ασθένειας. Ένας ακόμα καλύτερος δείκτης είναι η περίμετρος της μέσης διαιρούμενη με το ύψος ή την αναλογία μέσης προς ύψος. Ξέρουμε όμως ότι οι άνθρωποι έχουν την τάση να παχαίνουν στη μέση τους κατά τη μέση ηλικία, κάτι που μπορεί να είναι πολύ δύσκολο να ελεγχθεί. Είναι καταδικασμένοι σε κακή υγεία; Αποδεικνύεται ότι, αν και τέτοιες μετρήσεις είναι σημαντικές, δεν αποτελούν όλη την ιστορία όσον αφορά τον κίνδυνο ασθένειας και θανάτου.
Πόσο είναι πάρα πολύ;
Η αναλογία περιφέρειας μέσης προς ύψος μεγαλύτερη από 0,5 σχετίζεται με μεγαλύτερο κίνδυνο χρόνιας νόσου καθώς και πρόωρου θανάτου και αυτό ισχύει για ενήλικες οποιασδήποτε ηλικίας. Η υγιής αναλογία μέσης προς ύψος είναι μεταξύ 0,4 και 0,49. Μια αναλογία 0,6 ή μεγαλύτερη τοποθετεί ένα άτομο στον υψηλότερο κίνδυνο ασθένειας. Ορισμένοι ειδικοί συνιστούν τη μέτρηση της περιφέρειας της μέσης σε ασθενείς κατά τη διάρκεια των ραντεβού υγείας. Αυτό μπορεί να ξεκινήσει μια συζήτηση σχετικά με τον κίνδυνο χρόνιων ασθενειών και πώς θα μπορούσαν να το αντιμετωπίσουν.
Το υπερβολικό σωματικό λίπος και τα σχετικά προβλήματα υγείας εκδηλώνονται πιο έντονα κατά τη μέση ηλικία. Μια σειρά κοινωνικών, προσωπικών και φυσιολογικών παραγόντων συνδυάζονται για να κάνουν πιο δύσκολο τον έλεγχο της περιφέρειας της μέσης καθώς μεγαλώνουμε. Ο μεταβολισμός τείνει να επιβραδύνεται κυρίως λόγω της μείωσης της μυϊκής μάζας, επειδή οι άνθρωποι κάνουν λιγότερο έντονη σωματική δραστηριότητα, ιδιαίτερα ασκήσεις με αντίσταση. Για τις γυναίκες, τα επίπεδα ορμονών αρχίζουν να αλλάζουν στη μέση της ζωής τους και αυτό διεγείρει επίσης αυξημένα επίπεδα λίπους ιδιαίτερα γύρω από την κοιλιά.
Ταυτόχρονα, αυτή η φάση της ζωής (συχνά περιλαμβάνει επαγγελματικές ευθύνες, γονική μέριμνα και φροντίδα για ηλικιωμένους γονείς) είναι όταν το αυξημένο άγχος μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη κορτιζόλη που προκαλεί αύξηση λίπους στην περιοχή της κοιλιάς. Η μέση ηλικία μπορεί επίσης να φέρει φτωχότερα πρότυπα ύπνου. Αυτά συμβάλλουν στην αύξηση του λίπους με διαταραχή των ορμονών που ελέγχουν την όρεξη. Τέλος, το οικογενειακό σας ιστορικό και η γενετική σας μπορεί να σας κάνει να έχετε προδιάθεση να αποκτήσετε περισσότερο κοιλιακό λίπος.
Γιατί η μέση;
Αυτό το ενδοκοιλιακό ή σπλαχνικό λίπος είναι πολύ πιο ενεργό μεταβολικά (έχει μεγαλύτερη επίδραση στα όργανα και τα συστήματα του σώματος) από το λίπος κάτω από το δέρμα (υποδόριο λίπος). Το σπλαχνικό λίπος περιβάλλει και διεισδύει σε κύρια όργανα όπως το ήπαρ, το πάγκρεας και τα έντερα, απελευθερώνοντας μια ποικιλία χημικών ουσιών (ορμόνες, φλεγμονώδη σήματα και λιπαρά οξέα). Αυτά επηρεάζουν τις φλεγμονές, το μεταβολισμό των λιπιδίων, τα επίπεδα χοληστερόλης και την αντίσταση στην ινσουλίνη, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη χρόνιων ασθενειών.
Το θέμα είναι ιδιαίτερα εμφανές κατά την εμμηνόπαυση. Εκτός από τις άμεσες επιπτώσεις των ορμονικών αλλαγών, τα μειωμένα επίπεδα οιστρογόνων αλλάζουν τη λειτουργία του εγκεφάλου, τη διάθεση και τα κίνητρα. Αυτές οι ψυχολογικές αλλοιώσεις μπορεί να οδηγήσουν σε μειωμένη σωματική δραστηριότητα και αυξημένη κατανάλωση φαγητού – συχνά με τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη και λίπος.
Αλλά αυτά τα αποτελέσματα δεν είναι αναπόφευκτα. Η διατροφή, η άσκηση και η διαχείριση της ψυχικής υγείας μπορούν να περιορίσουν την αύξηση του σπλαχνικού λίπους στη μέση ηλικία. Και το σημαντικό, η περίμετρος της μέσης (και η αναλογία προς το ύψος) είναι μόνο ένα μέτρο της ανθρώπινης υγείας. Υπάρχουν τόσες πολλές άλλες πτυχές της σύστασης του σώματος, της άσκησης και της διατροφής. Αυτά μπορεί να έχουν πολύ μεγαλύτερη επίδραση στην υγεία ενός ατόμου.
Οι μύες έχουν σημασία
Η ποσότητα και η ποιότητα των σκελετικών μυών (που συνδέονται με τα οστά για να παράγουν κίνηση) που έχει ένα άτομο κάνει μεγάλη διαφορά στην καρδιά, τους πνεύμονες, τη μεταβολική, το ανοσοποιητικό, τη νευρολογική και ψυχική του υγεία καθώς και τη σωματική του λειτουργία. Σύμφωνα με τις τρέχουσες αποδείξεις, είναι εξίσου ή πιο σημαντικό για την υγεία και τη μακροζωία να έχουμε υψηλότερη μυϊκή μάζα και καλύτερη καρδιοαναπνευστική (αερόβια) φυσική κατάσταση από την περίμετρο της μέσης εντός του υγιούς εύρους.
Έτσι, εάν ένα άτομο έχει υπερβολική περίμετρο μέσης, αλλά είναι επίσης καθιστικό και έχει λιγότερη μυϊκή μάζα και αερόβια φυσική κατάσταση, τότε η σύσταση θα ήταν να επικεντρωθεί σε ένα κατάλληλο πρόγραμμα άσκησης. Τα ελλείμματα φυσικής κατάστασης θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως προτεραιότητα αντί να ανησυχείτε για την απώλεια λίπους. Αντίθετα, ένα άτομο με χαμηλά επίπεδα σπλαχνικού λίπους δεν είναι απαραίτητα σε φόρμα και υγιές και μπορεί να έχει αρκετά κακή αερόβια φυσική κατάσταση, μυϊκή μάζα και δύναμη. Τα ερευνητικά στοιχεία είναι ότι τα
Τα ζωτικά σημάδια της υγείας – πόσο δυνατός είναι ένας άνθρωπος, η ποιότητα της διατροφής του και πόσο καλά λειτουργεί η καρδιά, το κυκλοφορικό και οι πνεύμονές του – είναι πιο προγνωστικά για τον κίνδυνο ασθένειας και θανάτου από το πόσο αδύνατος ή παχύς είναι ένας άνθρωπος. Για παράδειγμα, μια ολλανδική μελέτη του 2017 παρακολούθησε υπέρβαρους και παχύσαρκους για 15 χρόνια και διαπίστωσε ότι τα άτομα που ήταν πολύ σωματικά δραστήρια δεν είχαν αυξημένο κίνδυνο καρδιακής νόσου από τους συμμετέχοντες με «φυσιολογικό βάρος».
