Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Γονείς Διαπαιδαγώγηση: Αν μεγαλώνετε παιδιά, ο στόχος σας είναι πιθανώς απλός: Θέλετε ευτυχισμένους και υγιείς νέους που είναι τελικά εξοπλισμένοι για να πλοηγηθούν στη ζωή μόνοι τους. Αλλά η πορεία προς αυτόν τον στόχο συχνά περιλαμβάνει πολλές ανατροπές και γυρίσματα. Μερικές φορές είναι ακόμη και εντελώς βραχώδης. Ευτυχώς, οι ειδικοί της Tufts σε διάφορους τομείς έχουν περάσει χρόνια εντοπίζοντας στρατηγικές που μπορεί να βοηθήσουν στην εξομάλυνση του δρόμου. Εδώ είναι μερικές από τις συμβουλές τους.
α. Φάτε αληθινό φαγητό, μαζί
Δεκαετίες έρευνας δείχνουν ότι η κοινή χρήση γευμάτων με την οικογένεια και η κατανάλωση λιγότερο υπερεπεξεργασμένων τροφίμων οδηγεί σε βελτιωμένα αποτελέσματα για τα παιδιά. Η κατανάλωση γευμάτων μαζί ως οικογένεια μπορεί να μειώσει την πιθανότητα οι έφηβοι να καπνίζουν, να πίνουν και να κάνουν χρήση ναρκωτικών, καθώς και να μειώνουν τη συχνότητα εμφάνισης επικίνδυνων σεξουαλικών συμπεριφορών, δήλωσε η Margie R. Skeer, Weiner Hailey Family Professor στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Tufts. Είναι πιθανώς αυτό που συμβαίνει στα οικογενειακά γεύματα που ενισχύει αυτό το προστατευτικό αποτέλεσμα, παρά τα ίδια τα γεύματα, είπε. Ιδανικά, οι συχνές, σταθερές ώρες γευμάτων χρησιμεύουν ως αγωγός για ανοιχτή επικοινωνία, οικοδόμηση εμπιστοσύνης και παροχή βάσης για πιο ευαίσθητες συνομιλίες. Για να έχετε το μέγιστο όφελος, μην επιτρέπετε περισπασμούς όπως τηλεφωνήματα, γραπτά μηνύματα ή να κάνετε εργασίες στο τραπέζι. Και αν τα χρονοδιαγράμματα καθιστούν ένα οικογενειακό δείπνο αδύνατο μερικές μέρες, βρείτε άλλα 30 λεπτά για να μιλήσετε με τα παιδιά σας, ακόμη κι αν είναι στο αυτοκίνητο στον δρόμο προς και από δραστηριότητες. Το τι τρώνε τα παιδιά έχει επίσης σημασία. Ειδικότερα, είναι ωφέλιμο για τα παιδιά να μειώσουν την κατανάλωση υπερεπεξεργασμένων τροφίμων, όπως συσκευασμένα σνακ, δημητριακά πρωινού με ζάχαρη και γρήγορο φαγητό. Αυτά τα τρόφιμα είναι προβληματικά, λένε ερευνητές στο Friedman School of Nutrition Science and Policy, επειδή συχνά έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη, νάτριο και υδατάνθρακες και χαμηλή σε φυτικές ίνες, πρωτεΐνες, βιταμίνες και μέταλλα. Μπορείτε να κατευθύνετε τα παιδιά σας σε πιο υγιεινές επιλογές διαμορφώνοντας υγιεινή διατροφή και «παρέχοντας σαφείς, συνεπείς κανόνες και όρια, ρουτίνες γευμάτων και σνακ και πρόσβαση σε υγιεινές επιλογές», δήλωσε η Erin Hennessy, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Friedman School.
β. Σκεφτείτε να πάρετε αυτό το σκυλί
Πολλές οικογένειες που έχουν κατοικίδια τα βλέπουν ως αγαπημένα μέλη της οικογένειας και για καλό λόγο. Τα κατοικίδια μπορούν να είναι πηγή συναισθηματικής υποστήριξης και συντροφικότητας —ή απλής χαράς— για μια οικογένεια. Για τα παιδιά, μπορούν να προσφέρουν ευκαιρίες να ασκήσουν θετικές κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και να αναπτύξουν ενσυναίσθηση και συμπόνια. Πρόσφατη έρευνα δείχνει ότι η συμβίωση με σκύλους, ειδικότερα, συνδέεται με καλύτερες κοινωνικές και συναισθηματικές δεξιότητες για τα παιδιά. Η Megan Mueller, A08, AG10, AG13, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Cummings School και στο Tisch College of Civic Life, διαπίστωσε ότι οι έφηβοι με υψηλά επίπεδα προσκόλλησης στα κατοικίδια ζώα τους ήταν πιθανό να έχουν υψηλότερα επίπεδα κοινωνικών δεξιοτήτων και ενσυναίσθησης προς τους άλλους από αυτούς που δεν έχουν τέτοιες προσκολλήσεις. «Τα ευρήματά μας υποδεικνύουν ότι το πιο σημαντικό δεν είναι το αν υπάρχει ένα ζώο στη ζωή ενός ατόμου, αλλά η ποιότητα αυτής της σχέσης», τόνισε η Mueller, η οποία είναι συνδιευθύντρια της πρωτοβουλίας Tufts για την αλληλεπίδραση ανθρώπου-ζώου και επικεφαλής στο Tufts Pets and Well-Being Lab. Σε μια μελέτη που διεξήγαγε, νεαροί ενήλικες που φρόντιζαν ζώα ανέφεραν ότι συμμετείχαν σε περισσότερες δραστηριότητες «συνεισφοράς», όπως κοινωνική υπηρεσία ή βοήθεια φίλων ή οικογένειας, από εκείνους που δεν το έκαναν. Όσο πιο ενεργά συμμετείχαν στη φροντίδα του κατοικίδιου, τόσο υψηλότεροι ήταν οι βαθμοί συνεισφοράς. Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι τα υψηλά επίπεδα προσκόλλησης σε ένα ζώο στα τέλη της εφηβείας και τη νεαρή ενήλικη ζωή συσχετίστηκαν θετικά με το αίσθημα σύνδεσης με άλλους ανθρώπους, την ενσυναίσθηση και την αυτοπεποίθηση.
γ. Ξεκινήστε νωρίς να επισκέπτεστε τον οδοντίατρο
Περίπου ένα στα πέντε παιδιά στις ΗΠΑ μεταξύ 2 και 5 ετών θα αναπτύξει τουλάχιστον μία κοιλότητα, σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων – και το ποσοστό τερηδόνας αυξάνεται μόνο όσο μεγαλώνουν τα παιδιά. Τα αποτελέσματα είναι πολύ περισσότερα από αισθητικά: η κακή στοματική υγεία επηρεάζει, μεταξύ άλλων, τη διατροφή, την ομιλία και την ικανότητα μάθησης των παιδιών. Τα καλά νέα είναι ότι η τερηδόνα μπορεί να προληφθεί και υπάρχουν πολλά που μπορείτε να κάνετε ως γονείς για να εξασφαλίσετε μια ζωή χαρούμενων και υγιών χαμόγελων, δήλωσε ο Cheen Loo, καθηγητής και πρόεδρος παιδοδοντιατρικής στο Tufts University School of Dental Medicine. Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής Οδοντιατρικής συνιστά το πρώτο ραντεβού ενός παιδιού στον οδοντίατρο να είναι μετά την εμφάνιση του πρώτου μαργαριταρένιου μικρού δοντιού ή τουλάχιστον μέχρι τα πρώτα γενέθλια του παιδιού. Να γιατί: Ο γονέας ως ασθενής: Ως γονέας, θα μάθετε πώς να φροντίζετε τα δόντια του παιδιού σας και τι μπορείτε να προβλέψετε—όταν μπουν οι διάφοροι τύποι δοντιών. Ποιες καταστάσεις απαιτούν κλήση στον οδοντίατρο και πώς τα μπουκάλια, τα φλιτζάνια και οι πιπίλες, για παράδειγμα, επηρεάζουν τη στοματική ανάπτυξη, είπε ο Loo.
Εκμάθηση οδοντόβουρτσας: Ο οικογενειακός σας οδοντίατρος θα σας δείξει πώς θα πρέπει να καθαρίζετε ακόμη και το νεότερο βρεφικό δόντι με μια οδοντόβουρτσα και μια μικροσκοπική σταγόνα φθοριωμένη οδοντόκρεμα, στο μέγεθος ενός κόκκου ρυζιού, είπε ο Loo. Η παράδοση της χρήσης πετσέτας για τον καθαρισμό των μικρών δοντιών απλά δεν είναι τόσο αποτελεσματική, εξήγησε.
Ετοιμότητα έκτακτης ανάγκης: Η γνωριμία με έναν οδοντίατρο είναι επίσης καλή προετοιμασία σε περίπτωση που το παιδί σας πέσει ή χτυπήσει σε κάτι, τραυματίζοντας τα δόντια ή τα ούλα του. Εάν συμβεί αυτό, θα χαρείτε να μάθετε ποιον να καλέσετε και ένας οδοντίατρος που γνωρίζει ήδη το παιδί σας μπορεί να αποφασίσει εάν το παιδί πρέπει να τον δει αμέσως ή να σας δώσει συμβουλές μέσω τηλεφώνου.
δ. Βοηθήστε τα παιδιά να αντιμετωπίσουν το άγχος
Τα παιδιά αντιμετωπίζουν στρεσογόνους παράγοντες καθημερινά, είτε είναι πίεση για επιτυχία, κοινωνικό άγχος ή αβεβαιότητα για το μέλλον. Αν και δεν μπορείτε να απαλλαγείτε από όλο αυτό το άγχος, μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας να μάθει μηχανισμούς αντιμετώπισης. Μια χρήσιμη στρατηγική είναι να προσφέρουμε ευκαιρίες για τη δημιουργία θετικών συνδέσεων, συμβούλεψε η παιδοψυχίατρος Neha Sharma, επίκουρη καθηγήτρια στην Ιατρική Σχολή και διευθύντρια της Ψυχιατρικής Κλινικής Παιδιών και Εφήβων στο Ιατρικό Κέντρο Tufts. Η κοινότητα, η υποστήριξη της οικογένειας και η αίσθηση του ανήκειν —είτε μέσω ενός αθλητισμού, της θρησκευτικής κοινότητας, του σχολείου ή άλλης ομάδας— συμβάλλουν στην προστασία της ψυχικής υγείας των νέων. Σε απαιτητικές στιγμές, όπως πριν από τις εξετάσεις ή τους αγώνες πρωταθλητισμού, βοηθήστε το παιδί σας να έχει τον ύπνο, τη διατροφή και την κίνηση πρώτα, είπε η κλινική ψυχολόγος Alice Connors-Kellgren, επίκουρη καθηγήτρια στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Tufts και διευθύντρια της κλινικής παιδιατρικού τραύματος στο Ιατρικό Κέντρο Tufts. Συνιστά επίσης στους γονείς και τα παιδιά να δοκιμάσουν στρατηγικές μείωσης του άγχους, όπως η χρήση τεχνικών χαλάρωσης, η ενεργή πρόκληση των αυτόματων σκέψεων και η μείωση της αρνητικότητας στην αυτοομιλία. Για ορισμένες αιτίες άγχους, όπως ο εκφοβισμός, μπορεί να χρειαστεί να διαχειριστείτε την πηγή του προβλήματος μιλώντας με το προσωπικό του σχολείου, είπε η Connors-Kellgren. Μπορεί επίσης να χρειαστεί να θέσετε όρια στη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης του παιδιού σας για να μειώσετε την έκθεσή του σε επιβλαβείς αλληλεπιδράσεις. Αλλά σε πολλές περιπτώσεις, τα παιδιά χρειάζονται απλώς τη διαβεβαίωση που μπορεί να προσφέρει ένας περιποιητικός ενήλικας. “Επεκτείνετε μια πρόσκληση για να μιλήσετε και μετά κάντε μια παύση για να τους επιτρέψετε να το επεξεργαστούν πριν επιστρέψουν”, είπε η Sharma. “Αν δεν δεχτούν την προσφορά μας αμέσως, τείνουμε να υποθέσουμε ότι δεν θέλουν να μιλήσουν. Αλλά οι γονείς πρέπει να συνεχίζουν να επιστρέφουν, κατά κάποιο τρόπο, όχι με γκρίνια, αλλά με ένα “είμαι ακόμα εδώ και ακούω”.
ε. Διατηρήστε τον χρόνο οθόνης δημιουργικό και ασφαλή Ως ψηφιακοί ιθαγενείς, τα παιδιά σας μπορεί να γνωρίζουν περισσότερα από εσάς όταν πρόκειται για τις πιο πρόσφατες πλατφόρμες, προγράμματα, εφαρμογές και κανάλια μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Πώς τα κρατάτε λοιπόν ασφαλή; Σύμφωνα με την Julie Dobrow, ανώτερη λέκτορα στο Eliot-Pearson Department of Child Study and Human Development, Film and Media Studies μέλος του Προγράμματος Σπουδών, και ανώτερη λέκτορα στο Tisch College of Civic Life, το πιο σημαντικό βήμα είναι να διαμορφωθεί η καλή συμπεριφορά. «Σκεφτείτε πώς θέλετε τα παιδιά σας να χρησιμοποιούν τα τηλέφωνά τους και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ακολουθήστε αυτές τις οδηγίες μόνοι σας» συμβουλεύει. Επιπλέον, οι γονείς θα πρέπει να είναι προσεκτικοί και επικριτικοί καταναλωτές, είπε η Dobrow. «Πριν κοινοποιήσετε μια εφαρμογή σε ένα smartphone με ένα παιδί, κοιτάξτε την και παίξτε μαζί της», πρότεινε. Προσδιορίστε αν έχει αξία — και αν είναι σύμφωνη με τις αξίες σας. Ένας άλλος εμπειρικός κανόνας: Συνεχίστε. Νέες εφαρμογές και πλατφόρμες εμφανίζονται συνεχώς, είπε η Dobrow, και είναι σημαντικό να μάθετε για αυτές και να μάθετε ποιοι γονικοί έλεγχοι υπάρχουν. Είναι επίσης σημαντικό να βοηθάτε τα παιδιά να χρησιμοποιούν δημιουργικά τον χρόνο τους στην οθόνη. Το να σχεδιάζουν, να προγραμματίζουν, να ζωγραφίζουν, να ηχογραφούν ή να επεξεργάζονται όταν είναι σε οθόνες — αντί να παίζουν απλά παιχνίδια, να παρακολουθούν βίντεο χωρίς αξία ή να κάνουν κύλιση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης — μπορεί να προσφέρει στα παιδιά ενθαρρυντικές, εκπαιδευτικές εμπειρίες. Και αν αυτές οι εμπειρίες μπορούν να συμβούν με έναν γονέα παρών, τόσο το καλύτερο, είπε η Dobrow. «Η πιο δυνατή μάθηση συμβαίνει όταν ένας γονέας μπορεί να είναι εκεί και να μιλήσει για κάτι»—ειδικά με τα μικρότερα παιδιά. «Ακόμη και οι πραγματικά υψηλής ποιότητας εκπομπές όπως το Sesame Street ή το Between the Lions βοηθούνται όταν έχεις έναν γονέα ή φροντιστή εκεί που μπορεί να σχολιάσει τι συμβαίνει και να πει πράγματα όπως “Γιατί είναι τόσο αναστατωμένο το Cookie Monster;”
στ. Αφιερώστε χρόνο για να παίξετε σε εξωτερικούς χώρους
Ο Brian Gravel δεν πιστεύει στην εργασία για το σπίτι. «Η εκπαιδευτική κοινότητα έχει δείξει σταθερά ότι οι θετικές επιπτώσεις των εργασιών για το σπίτι – στις σημερινές μορφές τους – είναι ελάχιστες στην καλύτερη περίπτωση», είπε ο αναπληρωτής καθηγητής εκπαίδευσης στη Σχολή Τεχνών και Επιστημών. Αν και η εργασία για το σπίτι μπορεί να βοηθήσει τον μεγαλύτερο έφηβό σας να σημειώσει υψηλότερη βαθμολογία στα τεστ επιτυχίας, σημείωσε ο Gravel, E01, EG04, AG11, «δεν μπορούμε να βρούμε στοιχεία που να υποστηρίζουν τη μάθηση στο δημοτικό σχολείο και έχουμε άφθονα στοιχεία για τον επιβλαβή του αντίκτυπο, όπως η συμβολή εξάντλησης στα παιδιά, μείωση του χρόνου για παιχνίδι και συνεισφορά στη γενική αδιαφορία για το σχολείο».
Τι καλύτερο από το σπίτι; Δώστε χρόνο στα παιδιά σας να εξερευνήσουν σε εξωτερικούς χώρους, ακόμα κι αν η «έρημος» που έχετε στη διάθεσή σας είναι ένα αστικό πάρκο τσέπης. Ο W. George Scarlett, διακεκριμένος ανώτερος λέκτορας στην ανάπτυξη του παιδιού στο Eliot-Pearson Department of Child Study and Human Development, είπε ότι το να επιτρέπουμε στα παιδιά να παίζουν στη φύση τους δίνει την ευκαιρία «να δουν τον κόσμο ως πηγή θαύματος και ιστού ζωής και αναπτύξτε ενδιαφέρον για τη διαχείριση της Γης. Επιπλέον, τα παιδιά μπορούν να επωφεληθούν από δομημένα προγράμματα ανάπτυξης νέων, όπως Λέσχες αγοριών και κοριτσιών, 4-H και Scouts, τα οποία συχνά ενθαρρύνουν την υπαίθρια δραστηριότητα. Και αυτά τα προγράμματα μπορεί να μειώσουν τα κακά αποτελέσματα που προκύπτουν μερικές φορές όταν τα παιδιά συμμετέχουν σε αθλήματα χωρίς να ασχολούνται με άλλες δραστηριότητες, σύμφωνα με έρευνα του Richard Lerner, Bergstrom Chair στην Εφαρμοσμένη Αναπτυξιακή Επιστήμη στο Eliot-Pearson Department of Child Study and Human Development. Σύμφωνα με την έρευνα του Lerner, τα παιδιά που συνδυάζουν αθλητικές δραστηριότητες και δραστηριότητες ανάπτυξης νέων έχουν υψηλότερη θετική ανάπτυξη και συνεισφορά και χαμηλότερο κίνδυνο σε προβληματική συμπεριφορά.
ζ. Δώστε προτεραιότητα στον ύπνο για τους εφήβους
Μπορεί να νομίζετε ότι έχετε τελειώσει με τα προβλήματα ύπνου μόλις το μωρό σας σταματήσει να σας ξυπνά τη νύχτα, αλλά καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, αντιμετωπίζουν διαφορετικές προκλήσεις. Οι περισσότεροι έφηβοι χρειάζονται οκτώ έως 10 ώρες ύπνου τη νύχτα, αλλά κοιμούνται πολύ λιγότερες. Το να μην κοιμούνται αρκετά μπορεί να απειλήσει την ψυχική τους ευεξία, τις ακαδημαϊκές επιδόσεις και τη σωματική τους υγεία. Ο Aarti Grover, κλινικός βοηθός καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Tufts και ιατρικός διευθυντής του Κέντρου Ιατρικής Ύπνου στο Ιατρικό Κέντρο Tufts, και η Alison Kole, M04, οικοδεσπότης ενός podcast που ονομάζεται Sleep is My Waking Passion, έχουν μερικές συμβουλές. Ο Grover και η Kole —και η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής— πιστεύουν ότι τα σχολεία για τους εφήβους πρέπει να ξεκινούν αργότερα από ό,τι κάνουν, ιδανικά μετά τις 8:30 π.μ. Αυτό συμβαίνει επειδή οι κιρκάδιοι ρυθμοί των εφήβων τους εμποδίζουν να κοιμηθούν πριν από τα μεσάνυχτα. Η Kole ενθαρρύνει τους γονείς να επικοινωνήσουν με τους διευθυντές του σχολείου σχετικά με την αλλαγή των ωρών έναρξης. Επιπλέον, βοηθήστε τον έφηβό σας να διατηρεί σταθερές ώρες ύπνου και αφύπνισης κάθε μέρα. Εάν ο ύπνος τα Σαββατοκύριακα φαίνεται απαραίτητος, η Kole προτείνει να σκεφτείτε έναν συμβιβασμό όπου ο έφηβός σας έχει μόνο μία επιπλέον ώρα.
Για να αφιερώσετε χρόνο για να χαλαρώσετε μετά τα εξωσχολικά μαθήματα και τις εργασίες για το σπίτι τα βράδια, ίσως χρειαστεί να περιορίσετε ορισμένες δραστηριότητες. Στην ιδανική περίπτωση, οι έφηβοι θα πρέπει να έχουν χρόνο να χαλαρώσουν για τουλάχιστον μία ώρα πριν τον ύπνο, είπε ο Grover. H Kole συνιστά να απενεργοποιείτε τα smartphone και τους φορητούς υπολογιστές μία ώρα πριν τον ύπνο και να κρατάτε τις ηλεκτρονικές συσκευές εντελώς έξω από την κρεβατοκάμαρα. Επιπλέον, συνιστά στους έφηβους να κάνουν την εργασία τους σε έναν ειδικό χώρο εκτός από το κρεβάτι τους. Οι κουρασμένοι έφηβοι μπορεί να είναι πιο πιθανό να βασίζονται στον καφέ και τα ενεργειακά ποτά, αλλά η χρήση καφεΐνης το απόγευμα μπορεί να καθυστερήσει περαιτέρω την επιθυμία των εφήβων για ύπνο. H Kole συνιστά την αποφυγή της καφεΐνης μετά τις 2 μ.μ. Ωστόσο, το να κάνετε τον έφηβό σας να ακολουθήσει αυτές τις συστάσεις είναι πολύ δύσκολο. Επομένως, μπορεί επίσης να θέλετε να εστιάσετε σε κάτι πάνω στο οποίο πιθανώς έχετε περισσότερο έλεγχο: Να ξεκουράζεστε αρκετά. Στην πραγματικότητα, ένα κλειδί για να βοηθήσετε τους εφήβους σας είναι να ακολουθήσετε τις καλές συνήθειες ύπνου και να «δώσετε το παράδειγμα», είπε ο Kole. «Έχετε πολύ μεγαλύτερο αντίκτυπο στα παιδιά σας από όσο φαντάζεστε».
η. Συνεχίστε να μιλάτε και να ακούτε
Μερικές φορές το να μιλάτε με το παιδί σας για θέματα όπως ο εκφοβισμός ή το σεξ μπορεί να φαίνεται σαν μια από τις πιο δύσκολες εργασίες της ανατροφής των παιδιών. Αλλά η Robyn Silverman, AG04, ειδικός στην ανάπτυξη των παιδιών και στην επικοινωνία με τα παιδιά, προσφέρει εργαλεία που θα σας βοηθήσουν να αντιμετωπίσετε την πρόκληση. Το πρόσφατο βιβλίο της, Πώς να μιλήσετε στα παιδιά για τα πάντα: Συμβουλές, σενάρια, ιστορίες και βήματα για να κάνετε ακόμα και τις πιο δύσκολες συζητήσεις εύκολες (How to Talk to Kids about Anything: Tips, Scripts, Stories, and Steps to Make even the Toughest Conversations Easy) παρουσιάζει προσεγγίσεις που βασίζονται στην έρευνα για τα είδη των συζητήσεων που οι γονείς και άλλοι συχνά αισθάνονται ανεπαρκείς για να χειριστούν. Πρώτα, είπε η Σίλβερμαν, αφήστε τη δική σας ατζέντα και απλώς ακούστε. Μάθετε γενικά ποια θέματα θέλετε να συζητήσετε και ακολουθήστε το παράδειγμα του παιδιού σας, συζητώντας τα θέματα όταν βλέπετε ένα άνοιγμα. Επιπλέον, σκεφτείτε ποια προσέγγιση θα αρέσει στο παιδί σας. Για ένα παιδί, μπορεί να θέλετε να πείτε μια ιστορία, ενώ ένα άλλο μπορεί να ανταποκριθεί καλύτερα στα στατιστικά. Λάβετε υπόψη ότι είναι πιο αποτελεσματικό να κάνετε πολλές μικρές συζητήσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα παρά μόνο μία μεγάλη. Για παράδειγμα, είπε, αν διδάξετε στα παιδιά σας τα σωστά ονόματα για τα μέρη του σώματος όταν είναι μικρά και με την πάροδο του χρόνου συζητήσετε θέματα όπως η συγκατάθεση, η αγάπη και ο σεβασμός, μπορείτε να ανοίξετε τον δρόμο για μελλοντικές συζητήσεις για το σεξ. Κάθε συζήτηση μπορεί να μην πηγαίνει τέλεια, αλλά μην φοβάστε την αμηχανία ή τα λάθη, συμβούλεψε η Silverman. «Μπορείς πάντα να επιστρέψεις σε μια συζήτηση, να αναγνωρίσεις τι πήγε στραβά και να ξεκινήσεις από την αρχή». Για παράδειγμα, είπε: «Μπορείς να πας στο παιδί σου αργότερα και να πεις: «Μου έκανες μια ερώτηση την άλλη μέρα και την έκλεισα. Ένιωθα άβολα, αλλά θέλω να έχεις τις σωστές πληροφορίες.» Ή «Όταν απάντησα στην ερώτησή σου τις προάλλες, θα ήθελα να σου είχα ζητήσει τη γνώμη σου, γιατί φαινόταν σαν να προσπαθείς να μου πεις κάτι και δεν άκουγα πραγματικά. Μπορούμε να το δοκιμάσουμε ξανά;» Τελικά, τόνισε, είναι η σύνδεση που έχει σημασία. «Οι μελέτες συνεχίζουν να μας λένε ότι όταν συζητάμε δύσκολα θέματα με τα παιδιά, είναι πολύ λιγότερο πιθανό να εμπλακούν σε επικίνδυνη συμπεριφορά», εξήγησε. «Και θέλουν να μας μιλήσουν—ακόμη και για τα πραγματικά δύσκολα πράγματα».
