Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Τα άτομα με άνοια και όσοι τα φροντίζουν θα πρέπει να ελέγχονται για μοναξιά, έτσι ώστε οι πάροχοι να μπορούν να βρουν τρόπους να τους κρατήσουν κοινωνικά συνδεδεμένους, σύμφωνα με ειδικούς στο UC San Francisco και το Harvard, οι οποίοι έκαναν τις συστάσεις αφού διαπίστωσαν ότι και οι δύο ομάδες παρουσίασαν πτώση στα κοινωνικά καλά καθώς εξελισσόταν η άνοια.
Οι ασθενείς, των οποίων ο μέσος όρος ηλικίας στη μελέτη ήταν 80, είχαν χάσει τα κοινωνικά τους δίκτυα καθώς οι αποτυχημένες αναμνήσεις τους έκαναν δύσκολη τη συνομιλία και η οικογένεια και οι φίλοι τους ένιωθαν άβολα. Οι φροντιστές, των οποίων ο μέσος όρος ηλικίας ήταν 67 ετών και περιελάμβαναν συζύγους, ενήλικα παιδιά και άλλους, απομονώθηκαν καθώς αυξάνονταν οι ευθύνες τους. Λυπήθηκαν επίσης για την απώλεια των σχέσεών τους με τους ασθενείς όταν αυτές οι σχέσεις ήταν καλές.
«Οι ανεκπλήρωτες κοινωνικές ανάγκες επηρεάζουν αρνητικά την ποιότητα ζωής και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αποτελέσματα υγείας όπως κατάθλιψη και καρδιαγγειακές παθήσεις, καθώς και υψηλή χρήση υγειονομικής περίθαλψης και πρόωρο θάνατο», δήλωσε ο Ashwin Kotwal, M.D., επίκουρος καθηγητής ιατρικής στο τμήμα UCSF Γηριατρικής, και πρώτος συγγραφέας της μελέτης. «Γνωρίζουμε από προηγούμενη έρευνα ότι οι ηλικιωμένοι με υψηλότερα επίπεδα κοινωνικής απομόνωσης έχουν υπερδιπλάσιες πιθανότητες τοποθέτησης σε γηροκομείο», δήλωσε ο Kotwal, ο οποίος επίσης συνεργάζεται με το Ιατρικό Κέντρο Υγείας του Σαν Φρανσίσκο VA.
Η μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στο The Gerontologist, περιελάμβανε πληροφορίες από δύο δωδεκάδες κυρίως άνδρες ασθενείς με άνοια και τέσσερις δεκάδες κυρίως γυναίκες φροντιστές, μερικοί από τους οποίους πέθαναν πρόσφατα. “Η συμμετοχή σε ομάδες υποστήριξης, στις οποίες οι ασθενείς και οι φροντιστές τους μπορούν να συναντηθούν χωριστά, μπορεί να είναι μέρη χαμηλού στρες για να κοινωνικοποιηθούν και να λάβουν συμβουλές”, δήλωσε η Krista Harrison, Ph.D., του UCSF Division of Geriatrics, Global Brain Health πρωτοβουλία και Philip R. Lee Institute for Health Policy Studies, σημειώνοντας ότι οι προβολές χρειάζονται λίγα λεπτά και μπορούν να γίνουν από γιατρούς, κοινωνικούς λειτουργούς ή θεραπευτές.
«Οι κλινικοί γιατροί θα πρέπει να συζητήσουν επιλογές όπως οι κοινοτικές χορωδίες που έχουν σχεδιαστεί για ασθενείς με άνοια και τους φροντιστές τους», είπε. “Προηγούμενη έρευνα δείχνει ότι μπορείτε να απολαμβάνετε σημαντικές δραστηριότητες καθώς εξελίσσεται η ασθένεια. Μπορεί να υπάρχουν απλοί τρόποι προσαρμογής δραστηριοτήτων, όπως η αλλαγή της συμμετοχής από έναν τόπο λατρείας στη συμμετοχή σε μια υπηρεσία από το Zoom με μια μικρή συγκέντρωση στο σπίτι.”
Οι συνεντεύξεις διεξήχθησαν για δύο προηγούμενες μελέτες: Άνοια Παρηγορητική Φροντίδα, με επικεφαλής τον Harrison, η οποία εξέτασε ασθενείς με ήπια έως μέτρια άνοια και τους φροντιστές τους. και Music and Dementia Caregiving, με επικεφαλής τη συν-συγγραφέα Theresa Allison, M.D., Ph.D., η οποία εξέτασε ασθενείς με οποιοδήποτε στάδιο άνοιας και τους φροντιστές τους που ζούσαν, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που είχαν τη βοήθεια επαγγελματιών φροντιστών.
Όσοι έχουν καλές σχέσεις έχουν τα περισσότερα να χάσουν
Μια πρόσφατη μελέτη από το UCSF σε παντρεμένα ζευγάρια, στα οποία ο ένας σύντροφος είχε άνοια, πρόσφερε μια νέα ανατροπή στην τρέχουσα μελέτη. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι σύντροφοι ατόμων με άνοια που ήταν πολύ ικανοποιημένοι με τις σχέσεις τους βίωσαν περισσότερη μοναξιά από ό,τι πριν. Αλλά όσοι είχαν σχέσεις κακής ποιότητας δεν επηρεάστηκαν από την άνοια του συντρόφου τους, παρά το γεγονός ότι είχαν υψηλότερα ποσοστά κατάθλιψης και μοναξιάς συνολικά.
«Οι άνθρωποι που επενδύουν πραγματικά στο γάμο ή τη σχέση τους έχουν περισσότερα να χάσουν όταν ένας σύντροφος εμφανίσει άνοια», δήλωσε ο Kotwal, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. «Όμως όσοι έχουν χαμηλότερη συζυγική ποιότητα έχουν ήδη χάσει τη συναισθηματική υποστήριξη από τον γάμο που μπορεί να είναι προστατευτικός έναντι της μοναξιάς και της κατάθλιψης».
