Η οσμή των γυναικείων δακρύων μειώνει την επιθετική συμπεριφορά στους άνδρες

Νέα έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο PLOS Biology, δείχνει ότι τα δάκρυα από γυναίκες περιέχουν χημικές ουσίες που εμποδίζουν την επιθετικότητα στους άνδρες. Η μελέτη με επικεφαλής τον Shani Agron στο Ινστιτούτο Επιστήμης Weizmann, στο Ισραήλ, διαπιστώνει ότι η οσμή δακρύων οδηγεί σε μειωμένη εγκεφαλική δραστηριότητα που σχετίζεται με την επιθετικότητα, η οποία οδηγεί σε λιγότερο επιθετική συμπεριφορά.

Η αρσενική επιθετικότητα στα τρωκτικά είναι γνωστό ότι εμποδίζεται όταν μυρίζουν γυναικεία δάκρυα. Αυτό είναι ένα παράδειγμα κοινωνικής χημειοσηματοδότησης, μια διαδικασία που είναι κοινή στα ζώα αλλά λιγότερο κοινή -ή λιγότερο κατανοητή- στους ανθρώπους. Για να προσδιορίσουν εάν τα δάκρυα έχουν την ίδια επίδραση στους ανθρώπους, οι ερευνητές εξέθεσαν μια ομάδα ανδρών είτε σε συναισθηματικά δάκρυα είτε σε αλατούχο διάλυμα γυναικών ενώ έπαιζαν ένα παιχνίδι δύο ατόμων. Το παιχνίδι σχεδιάστηκε για να προκαλέσει επιθετική συμπεριφορά εναντίον του άλλου παίκτη, τον οποίο οι άντρες πίστευαν ότι απατούσε.

Όταν τους δινόταν η ευκαιρία, οι άνδρες μπορούσαν να εκδικηθούν τον άλλο παίκτη προκαλώντας τους να χάσουν χρήματα. Οι άνδρες δεν ήξεραν τι μύριζαν και δεν μπορούσαν να διακρίνουν μεταξύ των δακρύων ή του φυσιολογικού ορού, που ήταν και τα δύο άοσμα. Η επιθετική συμπεριφορά εκδίκησης κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού μειώθηκε περισσότερο από 40% αφού οι άνδρες μύρισαν τα συναισθηματικά δάκρυα των γυναικών. Όταν επαναλήφθηκε σε σαρωτή μαγνητικής τομογραφίας, η λειτουργική απεικόνιση έδειξε δύο περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με την επιθετικότητα – τον προμετωπιαίο φλοιό και την πρόσθια νήσο – που έγιναν πιο ενεργές όταν οι άνδρες προκλήθηκαν κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, αλλά δεν έγιναν τόσο ενεργές στις ίδιες καταστάσεις όταν οι άνδρες μύριζαν τα δάκρυα.

Μεμονωμένα, όσο μεγαλύτερη είναι η διαφορά σε αυτή τη δραστηριότητα του εγκεφάλου, τόσο λιγότερο συχνά ο παίκτης έπαιρνε εκδίκηση κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Η εύρεση αυτής της σχέσης μεταξύ των δακρύων, της εγκεφαλικής δραστηριότητας και της επιθετικής συμπεριφοράς υποδηλώνει ότι η κοινωνική χημειοσήμανση είναι ένας παράγοντας της ανθρώπινης επιθετικότητας και όχι απλώς μια ζωική περιέργεια. Οι συγγραφείς προσθέτουν, “Βρήκαμε ότι ακριβώς όπως στα ποντίκια, τα ανθρώπινα δάκρυα περιέχουν ένα χημικό σήμα που μπλοκάρει την αρσενική επιθετικότητα. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με την αντίληψη ότι τα συναισθηματικά δάκρυα είναι μοναδικά ανθρώπινα.”