Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Ερευνητές με επικεφαλής τον Mroj Alassaf στο Κέντρο Ερευνών Καρκίνου Fred Hutchinson στις ΗΠΑ ανακάλυψαν μια σχέση μεταξύ της παχυσαρκίας και των νευροεκφυλιστικών διαταραχών όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ. Χρησιμοποιώντας την κοινή μύγα, η έρευνα δείχνει ότι μια δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη προκαλεί αντίσταση στην ινσουλίνη στον εγκέφαλο, που με τη σειρά της μειώνει την ικανότητα απομάκρυνσης των νευρωνικών υπολειμμάτων, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο νευροεκφυλισμού.
Στις 7 Νοεμβρίου στο περιοδικό ανοιχτής πρόσβασης PLOS Biology, η έρευνα θα επηρεάσει θεραπείες που έχουν σχεδιαστεί για τη μείωση του κινδύνου ανάπτυξης νευροεκφυλιστικών ασθενειών. Αν και η παχυσαρκία είναι γνωστό ότι αποτελεί παράγοντα κινδύνου για νευροεκφυλιστικές διαταραχές όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ και η νόσος του Πάρκινσον, το πώς ακριβώς το ένα οδηγεί στο άλλο παραμένει ένα μυστήριο.
Η νέα μελέτη επικεντρώθηκε στην απάντηση σε αυτό το ερώτημα εκμεταλλευόμενος την ομοιότητα μεταξύ ανθρώπου και μύγας φρούτων. Έχοντας δείξει προηγουμένως ότι μια δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη οδηγεί σε αντίσταση στην ινσουλίνη στα περιφερειακά όργανα των μυγών, οι ερευνητές στράφηκαν τώρα στον εγκέφαλό τους. Συγκεκριμένα, εξέτασαν τα νευρογλοιακά κύτταρα επειδή η μικρογλοιακή δυσλειτουργία είναι γνωστό ότι οδηγεί σε νευρικό εκφυλισμό.
Τα επίπεδα της πρωτεΐνης PI3k δείχνουν πόσο ένα κύτταρο είναι σε θέση να ανταποκριθεί στην ινσουλίνη. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη οδήγησε σε μειωμένα επίπεδα PI3k στα νευρογλοιακά κύτταρα, υποδεικνύοντας αντίσταση στην ινσουλίνη. Εξέτασαν επίσης το ισοδύναμο της μύγας της μικρογλοίας, που ονομάζεται γλοία περιβλήματος, της οποίας η κύρια λειτουργία είναι η αφαίρεση νευρικών υπολειμμάτων, όπως οι εκφυλιστικοί άξονες.
Παρατήρησαν ότι αυτά τα γλοία είχαν χαμηλά επίπεδα της πρωτεΐνης Draper, υποδεικνύοντας μειωμένη λειτουργία. Περαιτέρω δοκιμές αποκάλυψαν ότι η τεχνητή μείωση των επιπέδων PI3k οδήγησε τόσο σε αντίσταση στην ινσουλίνη όσο και σε χαμηλά επίπεδα Draper στην επικάλυψη των γλοίων. Τέλος, έδειξαν ότι μετά την πραγματική καταστροφή των οσφρητικών νευρώνων, η γλοία που την περιβάλλει δεν μπορούσε να αφαιρέσει τους εκφυλισμένους άξονες στις μύγες στη δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη επειδή τα επίπεδα Draper τους δεν αυξήθηκαν.
Οι συγγραφείς προσθέτουν, “Χρησιμοποιώντας μύγες φρούτων, οι συγγραφείς αποδεικνύουν ότι οι δίαιτες με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη πυροδοτούν αντίσταση στην ινσουλίνη στη γλοία, διαταράσσοντας την ικανότητά τους να καθαρίζουν νευρωνικά υπολείμματα. Αυτή η μελέτη παρέχει πληροφορίες για το πώς οι δίαιτες που προκαλούν παχυσαρκία συμβάλλουν δυνητικά στον αυξημένο κίνδυνο νευροεκφυλιστικών διαταραχών .”
