Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Όποιος ασχολείται με την εκτροφή κοτόπουλων ξέρει ότι τα ζώα αυτά είναι ικανά για πολλές διεργασίες. Ερευνητές στα Πανεπιστήμια της Βόννης και του Μπόχουμ, μαζί με την Ιατρική Σχολή MSH του Αμβούργου, βρήκαν στοιχεία ότι τα κοκόρια μπορούσαν να αναγνωρίσουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη. Το εάν αυτό είναι επιτυχές, ωστόσο, εξαρτάται από τις πειραματικές συνθήκες – ένα εύρημα που ξεπερνά το πείραμα με κοκόρια και θα μπορούσε επίσης να είναι σημαντικό για άλλα είδη ζώων. Η μελέτη δημοσιεύεται τώρα στο περιοδικό PLOS ONE.
«Το αν τα ζώα μπορούν να αναγνωρίσουν τον εαυτό τους και έτσι να έχουν αυτογνωσία είναι ένα από τα κεντρικά ερωτήματα στην έρευνα συμπεριφοράς», λέει η διδακτορική φοιτήτρια Sonja Hillemacher, η οποία μαζί με τη συνάδελφό της Δρ. Inga Tiemann ερευνούν επιστημονικά την εκτροφή κοτόπουλων εδώ και χρόνια στο Ινστιτούτο Γεωργικής Μηχανικής στο Πανεπιστήμιο της Βόννης. Η ιδέα να πειραματιστούν με κοτόπουλα μπροστά από έναν καθρέφτη ήρθε στους επιστήμονες μαζί με τον καθηγητή Dr. Dr. h.c. Onur Güntürkün από το Τμήμα Βιοψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Ρουρ στο Μπόχουμ.
Ένα συνηθισμένο τεστ για την αυτοαναγνώριση μπροστά σε έναν καθρέφτη είναι το λεγόμενο «test test». Για παράδειγμα, ένα χρωματιστό σημάδι τοποθετείται στο κεφάλι του ζώου που το άτομο μπορεί να αναγνωρίσει μόνο μπροστά από έναν καθρέφτη. Εάν το ζώο αρχίσει να εξερευνά τη σημειωμένη περιοχή στο σώμα του μπροστά από τον καθρέφτη, αυτό θεωρείται απόδειξη ότι έχει αναγνωρίσει την αντανάκλασή του ως τον εαυτό του. Ωστόσο, αυτή η δοκιμή δεν λειτουργεί πάντα. Μερικά ζώα που πιστεύεται ότι έχουν αυτογνωσία δεν προσέχουν τον καθρέφτη. Μήπως επειδή νιώθουν άβολα στο «τεχνητό» πειραματικό περιβάλλον;
Προσαρμογή του πειράματος σε οικολογικά σχετική συμπεριφορά
«Στόχος μας ήταν να πραγματοποιήσουμε το τεστ καθρέφτη σε ένα περιβάλλον που είναι καλύτερα προσαρμοσμένο στην οικολογικά σχετική συμπεριφορά των κοτόπουλων», λέει η Δρ Inga Tiemann. Ο καθηγητής Onur Güntürkün σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει μια φυσική συμπεριφορά των φτερωτών πτηνών για το πείραμα: «Μερικά κοτόπουλα, αλλά ειδικά τα κοκόρια, προειδοποιούν τους συντρόφους τους με ειδικές κλήσεις όταν εμφανιστεί ένα αρπακτικό -όπως ένα αρπακτικό πουλί ή μια αλεπού.»
Από την άλλη πλευρά, εάν τα κοκόρια έρθουν αντιμέτωποι με τον θηρευτή μόνοι τους, συνήθως μένουν σιωπηλοί για να αποφύγουν να τραβήξουν την προσοχή του ίδιου του αρπακτικού και να γίνουν θύματα. «Η κλήση συναγερμού είναι η τέλεια συμπεριφορά για να ενσωματωθεί σε ένα πιο σχετικό οικολογικά τεστ αυτογνωσίας», λέει ο βιοψυχολόγος από το Πανεπιστήμιο του Μπόχουμ.
Η ερευνητική ομάδα ήθελε πρώτα να ελέγξει αν τα κοκόρια εκπέμπουν πραγματικά συναγερμούς παρουσία ενός συγγενικού προσώπου και μένουν σιωπηλοί όταν είναι μόνοι τους. Για το σκοπό αυτό, οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Βόννης δημιούργησαν μια αρένα δοκιμών στην Πανεπιστημιούπολη Frankenforst. Ένα πλέγμα χώριζε δύο διαμερίσματα μέσα από τα οποία τα κοκόρια μπορούσαν να βλέπουν ο ένας τον άλλον. Στη συνέχεια, ένα αρπακτικό πουλί προβλήθηκε στην οροφή ενός διαμερίσματος.
Οι ερευνητές εξέτασαν 58 κοκόρια. Για να επικυρωθούν στατιστικά τα αποτελέσματα, το πείραμα επαναλήφθηκε τρεις φορές με κάθε κόκορα. Συνολικά, τα κοκόρια εξέπεμψαν 77 κλήσεις συναγερμού παρουσία ενός συγγενικού προσώπου — αλλά μόνο 17 όταν ήταν μόνοι. «Μερικά από τα ζώα είναι πιο τολμηρά, άλλα πιο φοβισμένα», λέει η Sonja Hillemacher. “Αλλά το αποτέλεσμα δείχνει ότι τα περισσότερα κοκόρια όντως προειδοποιούν παρουσία ενός ομογενούς όταν ένα αρπακτικό είναι στο μάτι.”
Το επόμενο βήμα ήταν να τοποθετήσετε έναν καθρέφτη ανάμεσα στα δύο διαμερίσματα αντί για το πλέγμα. Πώς αντέδρασαν τα κοκόρια παρουσία του καθρέφτη τους και ενός αρπακτικού πουλιού; Και πάλι, η δοκιμή πραγματοποιήθηκε τρεις φορές με κάθε ζώο. Συνολικά, μόνο 25 κλήσεις συναγερμού εκπέμφθηκαν κατά τη διάρκεια 174 δοκιμών. “Αυτό αποδεικνύει ότι τα κοκόρια δεν έκαναν λάθος την αντανάκλασή τους για ένα ομοειδές”, λέει η Sonja Hillemacher.
Το αποτέλεσμα είναι μια ένδειξη ότι τα κοκόρια αναγνώρισαν πιθανώς τον εαυτό τους στον καθρέφτη τους. Ωστόσο, υπάρχει τουλάχιστον θεωρητικά η πιθανότητα τα ζώα να είδαν στην εικόνα τους ένα παράξενο ζώο που μιμείται τη δική τους συμπεριφορά και ως εκ τούτου ο συναγερμός παραλείφθηκε. «Απαιτούνται ακόμη περαιτέρω έρευνες», προσθέτει η Inga Tiemann. Για σύγκριση, η ομάδα πραγματοποίησε επίσης το κλασικό τεστ βαθμού: Εδώ, τα κοκόρια δεν έδειξαν καμία συμπεριφορά που να δείχνει ότι αναγνώρισαν τον εαυτό τους στον καθρέφτη.
Η ερευνητική ομάδα βλέπει ξεκάθαρα στοιχεία στα αποτελέσματα ότι το κλασικό τεστ κατοπτρικού σήματος αποδίδει πιο αξιόπιστα αποτελέσματα όταν η συμπεριφορά του συγκεκριμένου είδους ενσωματώνεται σε ένα οικολογικά σχετικό πλαίσιο. «Στην κλασική κατάσταση, ένας κόκορας μπορεί να μην δείχνει αυτοαναγνώριση», λέει ο Onur Güntürkün. «Όταν όμως ένα αρπακτικό τον απειλεί, γίνεται σαφές ότι η αντανάκλασή του δεν είναι ένας άλλος κόκορας, αλλά ο εαυτός του».
Αυτή η προσέγγιση θα μπορούσε επίσης να είναι σχετική για άλλα είδη ζώων. Περαιτέρω έρευνα για την αυτοαναγνώριση και την αυτογνωσία στα ζώα είναι επίσης μια σημαντική βάση για τη συζήτηση για τα δικαιώματα των ζώων και την καλή διαβίωση των ζώων, είπαν οι ερευνητές.
