Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Ο ναρκισσισμός και ο ηχωισμός αποτελούν δύο εντελώς διαφορετικές ψυχολογικές προσεγγίσεις που συνδέονται με τη σχέση του ατόμου με τον εαυτό του και τους άλλους. Ενώ ο ναρκισσισμός εστιάζει στην υπέρμετρη αυτοαγάπη και την αίσθηση ανωτερότητας, ο ηχωισμός δείχνει μία περισσότερο παθητική προσέγγιση, με τον άνθρωπο να υποτάσσεται στις ανάγκες και τις επιθυμίες των άλλων, ξεχνώντας τη δική του αξία.
Ο ηχωισμός είναι συνδεδεμένος με την έλλειψη αυτοεκτίμησης και αυτονομίας. Τα άτομα που παρουσιάζουν ηχωιστικά χαρακτηριστικά συχνά προσπαθούν να κερδίσουν την αποδοχή ή την αγάπη των άλλων μέσω της υποταγής και της εξυπηρέτησης. Αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να μην εκφράζουν τις δικές τους ανάγκες ή επιθυμίες, προτιμώντας να λειτουργούν σύμφωνα με τις προσδοκίες των γύρω τους. Αυτή η συμπεριφορά μπορεί να εγείρει πικρία και δυσαρέσκεια, καθώς το άτομο νιώθει ότι δεν είναι σε θέση να είναι ο αυθεντικός του εαυτός.
Στις σχέσεις, ο ηχωισμός μπορεί να είναι εξίσου επιζήμιος όσο ο ναρκισσισμός. Τα ηχωνιστικά άτομα συχνά βρίσκονται σε σχέσεις που χαρακτηρίζονται από ανισορροπία. Ενώ μπορεί να δίνουν πολλά, συχνά δεν παίρνουν ανάλογα σεβασμό και εκτίμηση. Η συναισθηματική τους ανάγκη να είναι αρεστοί μπορεί να οδηγήσει σε καταχρηστικές σχέσεις, όπου οι εταίροι τους εκμεταλλεύονται την ανησυχία τους σχετικά με την απόρριψη.
Θα πρέπει, επίσης, να σημειωθεί ότι ο ηχωισμός μπορεί να καταστεί ένας εντεινόμενος φαύλος κύκλος. Όσο περισσότερη υποταγή δείχνει ένα ηχωιστικό άτομο, τόσο περισσότερη ανία και απογοήτευση μπορεί να επηρεαστεί από τους γύρω του. Παράλληλα, ο ηχωισμός ενδέχεται να τροφοδοτήσει και την ανασφάλεια των άλλων, καθώς μπορεί να προκαλεί έναν μη- πραγματικό ιδανικό γύρω από τη σχέση.
Όπως συμβαίνει και με τον ναρκισσισμό, η επίγνωση και η αυτογνωσία είναι κρίσιμες για την αντιμετώπιση του ηχωισμού. Οι ηχωιστές θα πρέπει να αναγνωρίσουν τις ανάγκες τους και να μάθουν να τις εκφράζουν, προκειμένου να οικοδομήσουν πιο ισότιμες και υγιείς σχέσεις. Μόνο μέσα από αυτή τη διαδικασία μπορούν να βρουν την ισορροπία ανάμεσα στη φροντίδα για τον εαυτό τους και για τους άλλους, δημιουργώντας έτσι πιο υγιείς συνδέσεις στη ζωή τους.
