Ορέστης και Λάζαρος. Ο ένας πεσμένος αιμόφυρτος στην αποβάθρα και ο άλλος, στο αστυνομικό τμήμα, να παραδίνεται.
Η Δόμνα ετοιμάζεται ιεροτελεστικά για τη μεγάλη ώρα και η σκέψη της Αλίκης, μπορεί να της διαλύσει την ψυχή, αλλά ταυτόχρονα, της δίνει δύναμη…
Η Τιτίκα συναντά τον Σωτήρη και αποφασίζει να του πει όλη την αλήθεια. Αν θέλει εκδίκηση, ας εκδικηθεί την ίδια. Εκείνο που δεν γνωρίζει, όμως, είναι μέχρι πού μπορεί να φτάσει η εκδικητικότητα του Σωτήρη…
Η Ζωή βρίσκει τον Λάζαρο αιμόφυρτο να ψυχορραγεί. «Δεν με πίστεψες, Χάρη!» κατηγορεί τον διοικητή. Ο Λάζαρος βρίσκεται μεταξύ ζωής και θανάτου και ο Μίχος στο σπίτι του. Όμως, τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμα. Ένα σημείωμα κάτω από την πόρτα, ένα μαχαίρι που γυαλίζει στο σκοτάδι. «Για όλα τα παιδιά του κόσμου!» Ο Ορέστης κοιτά τον δολοφόνο του με μάτια κατάπληκτα.