Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Ένα ακαδημαϊκό περιοδικό μπορεί να εμπνέει κάποια αισιοδοξία στην πολιτική υγείας των ΗΠΑ – ένα σπάνιο εμπόρευμα εν μέσω των μαζικών απολύσεων της κυβέρνησης Τραμπ, του παγώματος χρηματοδότησης και των ιδεολογικών ερευνών. Ένα νέο τεύχος του Health Affairs Scholar υποστηρίζει ότι η συζήτηση γύρω από την υγειονομική περίθαλψη μπορεί να αλλάξει –και ριζικά– εάν οι ακαδημαϊκοί σκεφτούν «μεγαλύτερο» και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής επενδύσουν στις κοινότητές τους.
«Είδαμε τι συνέβη στη δημόσια κατακραυγή για τη δολοφονία του Διευθύνοντος Συμβούλου της United HealthCare», δήλωσε ο Δρ Victor Roy, οικογενειακός γιατρός και διευθυντής του προγράμματος υγείας και πολιτικής οικονομίας στο New School στη Νέα Υόρκη. “Υπάρχει μια αίσθηση ότι οι άνθρωποι έχουν βαρεθεί και οι άνθρωποι ψάχνουν για μεγαλύτερες εναλλακτικές. Οι άνθρωποι έχουν πραγματικά σπλαχνικά συναισθήματα γύρω από αυτά τα ζητήματα και έχουμε έναν τρόπο να τα αντιμετωπίσουμε εάν οι άνθρωποι βρουν ιδέες στην κλίμακα των προκλήσεων που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι.”
Μέσα σε λίγες μόλις εβδομάδες στην εξουσία, η διοίκηση έσκασε κυβερνητικούς ιστότοπους υγείας με πληροφορίες σχετικά με γυναίκες και φυλετικές μειονότητες, εξέτασε δισεκατομμύρια αιτήσεις επιστημονικής επιχορήγησης για συμμόρφωση με την ατζέντα του προέδρου και επιβεβαίωσε τον κορυφαίο κριτικό εμβολίων της χώρας, Robert F Kennedy Jr, ως κορυφαίο ηγέτη υγείας της χώρας στο Υπουργείο Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών. Η κυβέρνηση είπε επίσης ότι θα αποσύρει τις ΗΠΑ από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), τον οποίο βοήθησε να δημιουργηθεί το 1948.
Επιπλέον, οι Ρεπουμπλικάνοι του Κογκρέσου έκαναν μεγάλες περικοπές στο Medicaid, ένα πρόγραμμα ασφάλισης υγείας για άτομα με χαμηλό εισόδημα και άτομα με ειδικές ανάγκες που ασφαλίζει περίπου 72 εκατομμύρια Αμερικανούς, για να επεκτείνουν τις φορολογικές περικοπές που ωφελούν σε μεγάλο βαθμό τους πλούσιους.
Αλλά ακόμη και εκτός της πρόσφατης αναταραχής, η κλίμακα των προκλήσεων για την αμερικανική υγειονομική περίθαλψη είναι κάτι που πρέπει να δει κανείς: οι ΗΠΑ ξοδεύουν περισσότερα για την υγειονομική περίθαλψη από σχεδόν οποιαδήποτε άλλη χώρα ως μερίδιο του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος, αλλά έχουν μερικά από τα χειρότερα αποτελέσματα μεταξύ των ανεπτυγμένων δημοκρατιών. Είναι μια παγκόσμια ακραία τιμή για την αποτυχία να προσφέρει καθολική υγειονομική περίθαλψη και μια από τις λίγες χώρες που επιτρέπει στους πολίτες της να χρεοκοπήσουν λόγω ιατρικών χρεών.
Πώς να το διορθώσετε;
Αναζητήστε λύσεις σε προβλήματα υγείας προς τα πάνω. Εγκαταλείψτε τις αφηγήσεις για την «αξίωση». Εξετάστε τι λειτουργεί σε πόλεις και πολιτείες. Σε συνέντευξή του, ο Roy ανέφερε το παράδειγμα της Philadelphia Joy Bank – ενός μικρού προγράμματος που παρέχει στις εγκύους και στις γυναίκες μετά τον τοκετό βασικό εισόδημα 1.000 $. Αυτά τα χρήματα έρχονται χωρίς ερωτήσεις, κάτι που είναι μια μεγάλη διαφορά από την παραδοσιακή «πρόνοια» ή την προσωρινή βοήθεια για άπορες οικογένειες (TANF).
Το TANF κάποτε παρείχε προσωρινή χρηματική βοήθεια στους φτωχούς. Μετά τις μεταρρυθμίσεις στην πρόνοια της εποχής Κλίντον, το πρόγραμμα έχει εξαντληθεί από πόρους. Οι ελάχιστες πληρωμές της έχουν χάσει τον τόπο τους λόγω του πληθωρισμού και οι απαιτήσεις εργασίας έχουν βάλει πολλούς με ανυπέρβλητα γραφειοκρατικά εμπόδια.
Στο Κονέκτικατ, οι νομοθέτες δημιούργησαν «ομόλογα για μωρά», έναν μικρό επενδυτικό λογαριασμό για κάθε παιδί χαμηλού εισοδήματος που γεννιέται στην πολιτεία. Το πρόγραμμα παρέχει 3.200 $ ανά παιδί που επενδύονται στην αγορά και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αγορά σπιτιού, την έναρξη μιας επιχείρησης ή την πληρωμή για την τριτοβάθμια εκπαίδευση ή τη συνταξιοδότηση.
Στην Ουάσιγκτον, οι μεταρρυθμιστές στο American Economic Liberties Project χρησιμοποιούν τα διδάγματα από τις πρόσφατες νίκες κατά των μονοπωλίων για να πιέσουν για ένα προτεινόμενο «Glass-Steagall για την υγειονομική περίθαλψη». Η πρωτοβουλία, που ονομάζεται Break Up Big Medicine, αναφέρεται στη νομοθεσία Glass-Steagall της εποχής New Deal που χώριζε τις επενδυτικές τράπεζες από τις εμπορικές τράπεζες.
Άλλα άρθρα του τεύχους προτείνουν συνεταιρισμούς κατ’ οίκον φροντίδας, για την παροχή καλύτερων συνθηκών εργασίας στους εργαζόμενους κατ’ οίκον φροντίδας καθώς μεγαλώνουν τα παιδιά. επανεπένδυση σε δημόσια νοσοκομεία και δημόσια παραγωγή φαρμακευτικών προϊόντων, όπως η επένδυση 100 εκατομμυρίων δολαρίων της Καλιφόρνια στην τοπική, δημόσια παραγωγή ινσουλίνης· ή για την παροχή κοινωνικής ασφάλισης για περιπτώσεις που οι άνθρωποι δεν μπορούν να εργαστούν.
«Οι επικρατούσες προσεγγίσεις στην πολιτική υγείας αφήνουν πίσω τους ανθρώπους στην Αμερική, συμπεριλαμβανομένων κατοίκων της υπαίθρου και χαμηλού εισοδήματος και ανθρώπων από ιστορικά περιθωριοποιημένες κοινότητες», δήλωσε η Κάθριν Α Φίλιπς, η αρχισυντάκτρια του Health Affairs Scholar, σε δήλωση σχετικά με το θέμα. «Οι φορείς χάραξης πολιτικής πρέπει να γνωρίζουν ότι υπάρχει ένας άλλος τρόπος – μια προσέγγιση που δίνει προτεραιότητα στις επενδύσεις σε ασθενείς, κοινότητες και γιατρούς και εργαζόμενους στον τομέα της υγείας».
