Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Παρόλο που τα ποσοστά αυτοκτονιών έχουν αυξηθεί γενικά μεταξύ των Αμερικανών, μια ομάδα φαίνεται να αντικρούει αυτή την τάση: Οι άνθρωποι που έχουν διαγνωστεί με καρκίνο. Οι ειδικοί πιστώνουν τη βελτιωμένη πρόσβαση στη συμβουλευτική και άλλη «ψυχοκοινωνική περίθαλψη» με τη μείωση του συναισθηματικού τέλους του καρκίνου και την αποτροπή περισσότερων ασθενών από τη λήψη τραγικών αποφάσεων. Ωστόσο, οι ασθενείς με καρκίνο εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο αυτοκτονίας, σημείωσε μια ομάδα με επικεφαλής τον Δρ. Qiang Liu του Εθνικού Κέντρου Καρκίνου στην Κινεζική Ακαδημία Ιατρικών Επιστημών στο Πεκίνο.
«Το ποσοστό αυτοκτονιών που σχετίζεται με τον καρκίνο εκτιμάται ότι είναι διπλάσιο από αυτό του γενικού πληθυσμού στις Ηνωμένες Πολιτείες», σημείωσε η ομάδα του Liu στη μελέτη. “Ειδικά, ο κίνδυνος αυτοκτονίας στους άνδρες είναι σημαντικά υψηλότερος σε σύγκριση με τις γυναίκες. Αυτός ο αυξημένος κίνδυνος αυτοκτονίας που σχετίζεται με τον καρκίνο παραμένει αυξημένος για έως και 15 χρόνια μετά τη διάγνωσή τους.” Η νέα έκθεση δημοσιεύθηκε στις 27 Μαΐου στο περιοδικό Translational Psychiatry.
Στη μελέτη, η ομάδα του Liu εξέτασε δεδομένα για πάνω από 5 εκατομμύρια Αμερικανούς που είχαν διαγνωστεί με καρκίνο μεταξύ 1975 και 2017. Από τους περισσότερους από 8.000 που αυτοκτόνησαν, οι περισσότεροι (82%) ήταν άνδρες, λευκοί (93%) και μεγαλύτεροι (73% ήταν ηλικίας 50 έως 79 ετών). Ωστόσο, υπήρχαν μερικά καλά νέα: Ο ρυθμός με τον οποίο οι αυτοκτονίες στοίχισαν τη ζωή σε άτομα με καρκίνο έχει μειωθεί σταθερά κατά τη διάρκεια των δεκαετιών.
Αυτοί οι θάνατοι άρχισαν αρχικά να μειώνονται σταδιακά μεταξύ 1989 και 2013, έδειξαν οι αριθμοί, και στη συνέχεια μειώθηκαν πολύ πιο απότομα -κατά περίπου 27% κάθε χρόνο- μεταξύ 2013 και 2017. Η ομάδα του Liu απέδωσε έναν συνδυασμό παραγόντων πίσω από αυτές τις πολλά υποσχόμενες τάσεις, μεταξύ των οποίων το γεγονός ότι πολλοί όγκοι δεν είναι πλέον οι θανατικές ποινές όπως ήταν πριν από μια ή δύο γενιές. Υπήρξαν επίσης «υποσχόμενες πρόοδοι στις ιατρικές θεραπείες για κακοήθειες», σημείωσαν οι Κινέζοι ερευνητές.
Ωστόσο, πέρα από αυτές τις προόδους, «αυτή η περίοδος υπήρξε μάρτυρας ενός εξελισσόμενου ρόλου της ψυχο-ογκολογικής φροντίδας, της παρηγορητικής φροντίδας και της φροντίδας ξενώνα, που οδήγησε στην προώθηση και αυξημένη χρήση αυτών των υπηρεσιών από ασθενείς με καρκίνο, βελτιώνοντας τη συνολική ποιότητα ζωής τους», η ομάδα του Liu έγραψε. «Επιπλέον, η ανάπτυξη μοντέλων ολοκληρωμένης φροντίδας, συμπεριλαμβανομένων μοντέλων συνεργατικής φροντίδας, έχει προσφέρει μια πιο ολοκληρωμένη και συντονισμένη προσέγγιση στη φροντίδα του καρκίνου», πρόσθεσαν.
