Οι υψηλές θερμοκρασίες, που συνδέονται με την κλιματική αλλαγή, αποτελούν μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για τη δημόσια υγεία. Συνήθως, οι ηλικιωμένοι θεωρούνται πιο ευάλωτοι σε ακραίες καιρικές συνθήκες, καθώς οι οργανισμοί τους είναι πιο αδύναμοι και έχουν συχνά υποκείμενα νοσήματα. Ωστόσο, πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι οι νέοι ενδέχεται να είναι πιο ευάλωτοι στις επιπτώσεις των υψηλών θερμοκρασιών από ότι πιστεύαμε.
Οι νέοι, αν και σωματικά πιο υγιείς, μπορεί να εκτίθενται σε κινδύνους που δεν αφορούν τους ηλικιωμένους. Η υπερβολική ζέστη μπορεί να προκαλέσει αφυδάτωση και υπερθερμία, ειδικά σε περιπτώσεις έντονης σωματικής δραστηριότητας, όπως αθλητικές εκδηλώσεις ή καλοκαιρινές δραστηριότητες. Ο οργανισμός των νέων δεν έχει πάντα την εμπειρία ή την ωριμότητα να αναγνωρίσει τα σημάδια της θερμικής καταπόνησης, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνες καταστάσεις.
Επιπλέον, οι κοινωνικοί και ψυχολογικοί παράγοντες παίζουν σημαντικό ρόλο. Οι νέοι συχνά αισθάνονται την πίεση να συμμετέχουν σε δραστηριότητες και εκδηλώσεις, ανεξάρτητα από τις καιρικές συνθήκες. Αυτή η κοινωνική πίεση μπορεί να τους οδηγήσει να αγνοούν προειδοποιήσεις για τη ζέστη και να υποτιμούν τους κινδύνους που διατρέχουν. Η χρήση αλκοόλ και ναρκωτικών, που είναι πιο συχνή σε νεαρούς πληθυσμούς, μπορεί επίσης να επηρεάσει την ικανότητά τους να κατανοούν τα συμπτώματα της υπερθέρμανσης.
Επιπλέον, οι νέοι συχνά ζουν σε περιβάλλοντα όπου η πρόσβαση σε κλιματισμό ή δροσερούς χώρους είναι περιορισμένη. Οι αστικές περιοχές, όπου οι νέοι συγκεντρώνονται, μπορεί να παρουσιάζουν φαινόμενα θερμικών νησίδων, όπου οι θερμοκρασίες είναι υψηλότερες από τις γύρω περιοχές. Αυτό καθιστά την έκθεση σε ακραίες θερμοκρασίες ακόμα πιο επικίνδυνη. Συμπερασματικά, η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι υψηλές θερμοκρασίες επηρεάζουν τους νέους είναι κρίσιμη για τη διαμόρφωση στρατηγικών πρόληψης και παρέμβασης.