Κλινικές Δοκιμές: Οι φυλετικές και εθνοτικές μειονότητες είναι λιγότερο πρόθυμες από άλλες να συμμετάσχουν

Κλινικές Δοκιμές: Μια έρευνα που διεξήχθη στην περιοχή κάλυψης ενός αντικαρκινικού κέντρου διαπίστωσε ότι, ενώ η πλειοψηφία των ερωτηθέντων θα ήταν πρόθυμη να συμμετάσχει σε μια κλινική δοκιμή, τα μέλη των φυλετικών και εθνοτικών μειονοτήτων είχαν σημαντικά λιγότερες πιθανότητες να συμμετάσχουν από ό,τι οι μη ισπανόφωνοι λευκοί, σύμφωνα με τα αποτελέσματα που παρουσιάστηκαν στο 16ο Συνέδριο για την επιστήμη του καρκίνου Ανισότητες στην υγεία των φυλετικών/εθνικών μειονοτήτων και των ιατρικά υποεξυπηρετούμενων ατόμων AACR (AACR Conference on the Science of Cancer Health Disparities in Racial/Ethnic Minorities and the Medically Underserved) που πραγματοποιείται στις 29 Σεπτεμβρίου – 2 Οκτωβρίου 2023. Οι λόγοι συμμετοχής ή μη συμμετοχής διέφεραν μεταξύ των ομάδων, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι προσαρμοσμένες προσεγγίσεις για την εγγραφή ασθενών σε κλινικές δοκιμές θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε πιο ποικιλόμορφους πληθυσμούς ασθενών.

Οι κλινικές δοκιμές αποτελούν καθοριστικό μέρος της διαδικασίας έγκρισης φαρμάκων, αλλά προηγούμενες έρευνες έδειξαν ότι μόνο το 5% περίπου των Αμερικανών έχει συμμετάσχει ποτέ σε κλινική δοκιμή. Οι περισσότερες φυλετικές και εθνοτικές μειονοτικές ομάδες υποεκπροσωπούνται, επιδεινώνοντας τις ανισότητες σε πολλούς τομείς της υγειονομικής περίθαλψης, συμπεριλαμβανομένης της διάγνωσης και της θεραπείας του καρκίνου. “Αυτή η έλλειψη αντιπροσώπευσης σημαίνει ότι οι περισσότερες κλινικές δοκιμές δεν δείχνουν το πλήρες φάσμα των ανθρώπων που πάσχουν από καρκίνο και, ως εκ τούτου, δεν ενημερώνουν πλήρως τις θεραπείες μας”, εξήγησε η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Amy L. Shaver, Ph.D., PharmD, MPH, μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο Thomas Jefferson στη Φιλαδέλφεια. “Πρέπει να κατανοήσουμε πώς μπορούμε να προσελκύσουμε και να διατηρήσουμε καλύτερα ένα πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα ανθρώπων, ώστε η φροντίδα που παρέχουμε να ταιριάζει καλύτερα στους ανθρώπους στους οποίους παρέχεται”. Προκειμένου να αξιολογήσουν την προθυμία των ανθρώπων να συμμετάσχουν σε κλινικές δοκιμές, ο Shaver και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν στοιχεία από μια διαδικτυακή έρευνα σε 2.744 ενήλικες κατοίκους της περιοχής κάλυψης του Sidney Kimmel Cancer Center, η οποία περιλαμβάνει τις κομητείες Philadelphia, Delaware, Bucks και Montgomery στην Πενσυλβάνια, καθώς και τις κομητείες Camden, Burlington και Gloucester στο New Jersey. Το Κέντρο Καρκίνου Sidney Kimmel και το Πανεπιστήμιο Thomas Jefferson ανήκουν αμφότερα στο σύστημα Jefferson Health. Η έρευνα, η οποία διεξήχθη από τον Ιούλιο έως τον Αύγουστο του 2022, αξιολόγησε τις συμπεριφορές του τρόπου ζωής, τις συχνότητες προσυμπτωματικού ελέγχου για τον καρκίνο, τις στάσεις ή πεποιθήσεις για τον καρκίνο, τον υγειονομικό αλφαβητισμό και την αριθμητική ικανότητα. Η έρευνα διεξήχθη στα αγγλικά, ισπανικά και κινεζικά. Η πλειονότητα των ερωτηθέντων (57,8%) ήταν λευκοί, το 19% ήταν μη ισπανόφωνοι μαύροι, το 9,3% ήταν ισπανόφωνοι και το 14% προσδιορίστηκε ως “άλλο”, συμπεριλαμβανομένων των ασιατικών εθνοτικών ομάδων. Η έρευνα έδειξε ότι συνολικά, το 69,8% των ερωτηθέντων ήταν πρόθυμο να συμμετάσχει σε κλινικές δοκιμές. Ωστόσο, εμφανίστηκαν διακριτές διαφορές σε διάφορες φυλετικές και εθνοτικές ομάδες. Τα κυριότερα σημεία περιλαμβάνουν:

• Οι ερωτηθέντες που απάντησαν στην κινεζική γλώσσα είχαν 40% λιγότερες πιθανότητες από εκείνους που απάντησαν στην αγγλική γλώσσα να δηλώσουν ότι θα συμμετείχαν σε κλινικές δοκιμές,
• Οι ισπανόφωνοι και οι μη ισπανόφωνοι μαύροι ερωτηθέντες είχαν περισσότερες από 30% λιγότερες πιθανότητες να δηλώσουν ότι θα συμμετείχαν σε σχέση με τους λευκούς ερωτηθέντες,
• Ο συνηθέστερος λόγος που αναφέρθηκε για τη μη συμμετοχή σε κλινικές δοκιμές ήταν ο φόβος των παρενεργειών (25,6%). Άλλοι λόγοι ήταν η ανησυχία ότι το φάρμακο μπορεί να μην είναι αποτελεσματικό, η έλλειψη ενημέρωσης για τις τοποθεσίες των δοκιμών, η δυσπιστία προς τους γιατρούς ή/και τις φαρμακευτικές εταιρείες και η ανησυχία για τη χρονική δέσμευση.

Η έρευνα ρώτησε επίσης τους συμμετέχοντες για τις προσωπικές τους εμπειρίες με τις διακρίσεις. Η Shaver δήλωσε ότι εξεπλάγη όταν ανακάλυψε ότι οι ερωτηθέντες που ανέφεραν υψηλό επίπεδο διακρίσεων είχαν 48% περισσότερες πιθανότητες να συμμετάσχουν σε κλινική δοκιμή από εκείνους που ανέφεραν χαμηλό επίπεδο διακρίσεων. Είπε ότι οι ερωτηθέντες που ανέφεραν υψηλό επίπεδο διακρίσεων ανέφεραν ότι ήθελαν να “μάθουν περισσότερα για την υγεία και την ιατρική τους κατάσταση” (66,3%) και την επιθυμία να “βοηθήσω την κοινότητά μου” (54,5%) ως πιθανά κίνητρα για τη συμμετοχή σε κλινική δοκιμή. Η Shaver πρότεινε ότι το ιστορικό διακρίσεων μπορεί να τροφοδοτεί την επιθυμία ορισμένων ερωτηθέντων να αποκτήσουν πρόσβαση σε ιατρικές γνώσεις για τους ίδιους και για την ευρύτερη κοινότητά τους. Η Shaver δήλωσε ότι η έρευνα παρέχει πολύτιμες πληροφορίες στους ερευνητές τόσο στο Πανεπιστήμιο Thomas Jefferson όσο και στο Κέντρο Καρκίνου Sidney Kimmel και θα μπορούσε να επαναληφθεί σε άλλα κέντρα καρκίνου για την ενημέρωση της πρόσληψης σε κλινικές δοκιμές. “Τα ευρήματά μας αναδεικνύουν τη σημασία της αξιολόγησης της λεκάνης απορροής κατά το σχεδιασμό μεθόδων πρόσληψης”, δήλωσε. “Η προληπτική συμμετοχή της κοινότητας στο σχεδιασμό μελετών μπορεί να βοηθήσει στην αποκατάσταση της σχέσης μεταξύ της επιστήμης και των ανθρώπων που εξυπηρετεί”. Η Shaver δήλωσε επίσης ότι τα αποτελέσματα της έρευνας αναδεικνύουν τη σημασία της διεξαγωγής ειλικρινών συζητήσεων με τους ανθρώπους για την πλήρη κατανόηση των λόγων για τους οποίους μπορεί να είναι πρόθυμοι ή όχι να συμμετάσχουν σε κλινικές δοκιμές. “Είναι σημαντικό να ρωτάτε τους ανθρώπους τι τους κινητοποιεί- μην υποθέτετε ότι γνωρίζετε”, δήλωσε. Η Shaver σημείωσε ότι, ως διασταυρούμενη μελέτη, η έρευνα αυτή δεν αξιολογεί πλήρως την αιτιώδη συνάφεια μεταξύ διακρίσεων και ενδιαφέροντος για κλινικές δοκιμές. Επίσης, αυτή η έρευνα απευθυνόταν ειδικά σε άτομα στην περιοχή του μέσου Ατλαντικού των ΗΠΑ. Θα χρειαστεί περαιτέρω έρευνα για να διαπιστωθεί αν τα αποτελέσματα αυτά μπορούν να γενικευτούν σε έναν ευρύτερο πληθυσμό.