Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Κολύμπι: Η διαλειμματική προπόνηση υψηλής έντασης στο νερό, που συχνά ονομάζεται υδάτινο HIIT (AHIIT) βελτιώνει την ικανότητα άσκησης σε ενήλικες με χρόνιες παθήσεις και έχει αποτέλεσμα παρόμοιο με αυτό της προπόνησης στην ξηρά (LBHIIT), προτείνει έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ανοιχτής πρόσβασης BMJ Open Sport. & Ιατρική Άσκησης. Οι ερευνητές λένε ότι η προπόνηση υψηλής έντασης στο νερό AHIIT μπορεί να προσφέρει μια ασφαλή και πολύτιμη εναλλακτική λύση για άτομα με χρόνιες παθήσεις που δεν μπορούν να πραγματοποιήσουν προπόνηση στην ξηρά LBHIIT.
Η προπόνηση υψηλής έντασης στο νερό HIIT είναι ένας τύπος διαλειμματικής προπόνησης που περιλαμβάνει σύντομες εκρήξεις κινήσεων υψηλής έντασης που ακολουθούνται από σύντομες περιόδους αποκατάστασης κινήσεων χαμηλότερης έντασης. Θεωρείται ότι παρέχει περισσότερα οφέλη για την υγεία από την άσκηση μέτριας έντασης για άτομα με και χωρίς χρόνιες παθήσεις. Αυξάνει την αερόβια ικανότητα και την αντοχή ενώ είναι αποδοτική σε σχέση με τον χρόνο, καθιστώντας τη μια ελκυστική επιλογή άσκησης. Η άσκηση στο νερό μπορεί επίσης να βοηθήσει στην ανακούφιση της πίεσης στις αρθρώσεις, επιτρέποντας στους ανθρώπους να ολοκληρώσουν κινήσεις που δεν μπορούν να κάνουν στη στεριά, αλλά υπάρχουν αντικρουόμενα στοιχεία για τα φυσιολογικά της οφέλη. Για να διερευνήσουν την επίδραση της προπόνηση υψηλής έντασης στο νερό AHIIT, οι ερευνητές ανέλυσαν 18 δοκιμές που συνέκριναν πώς η προπόνηση υψηλής έντασης στο νερό AHIIT βελτίωσε την ικανότητα άσκησης των συμμετεχόντων (μετρούμενη με κατανάλωση οξυγόνου, τεστ βάδισης και τεστ φυσικής κατάστασης) με προπόνηση στην ξηρά LBHIIT, μέτριας έντασης άσκηση στο νερό (AMICT) και μη ομάδα ελέγχου. Οι δοκιμές ήταν ποικίλης ποιότητας, αλλά οι ερευνητές μπόρεσαν να αξιολογήσουν τη βεβαιότητα των αποδεικτικών στοιχείων χρησιμοποιώντας το αναγνωρισμένο σύστημα GRADE. Περίπου 868 συμμετέχοντες (74% γυναίκες) συμπεριλήφθηκαν και είχαν μια σειρά από παθήσεις όπως πόνο στην πλάτη, αρθρίτιδα, χρόνια πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), διαβήτη τύπου 2 και σκλήρυνση κατά πλάκας. Μερικοί συμμετέχοντες είχαν περισσότερες από μία χρόνιες παθήσεις. Οι διαφορές μεταξύ των ομάδων εκφράστηκαν ως τυποποιημένες μέσες διαφορές (SMD). Γενικά, ένα SMD 0,2–0,5 υποδηλώνει μικρό αποτέλεσμα, 0,5–0,8 μέτριο αποτέλεσμα και 0,8 ή περισσότερο μεγάλο αποτέλεσμα. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η προπόνηση υψηλής έντασης στο νερό AHIIT βελτίωσε μέτρια την ικανότητα άσκησης των συμμετεχόντων σε σύγκριση με τη μη άσκηση (SMD 0,78) και είχε μια μικρή ευεργετική επίδραση σε σύγκριση με την προπόνηση μέτριας έντασης στο νερό AMICT (SMD 0,45), αλλά δεν παρατηρήθηκε διαφορά στην ικανότητα άσκησης για την προπόνηση υψηλής έντασης στο νερό AHIIT σε σύγκριση με την προπόνηση στην ξηρά LBHIIT. Υπήρχαν λιγότερες ανεπιθύμητες ενέργειες που αναφέρθηκαν στην προπόνηση υψηλής έντασης στο νερό AHIIT από ότι στην προπόνηση στην ξηρά LBHIIT και τα ποσοστά συμμόρφωσης για την προπόνηση υψηλής έντασης στο νερό AHIIT κυμαίνονταν από 84% έως 100%. Αυτή είναι μια μελέτη παρατήρησης και οι ερευνητές αναγνωρίζουν ότι ορισμένες από τις δοκιμές δεν περιελάμβαναν έναν τυφλό αξιολογητή, ο οποίος μπορεί να επηρέασε τα αποτελέσματα, και καμία από τις μελέτες δεν εξέτασε μακροπρόθεσμες βελτιώσεις στην ικανότητα άσκησης ή στην ποιότητα ζωής. Ωστόσο, η λεπτομερής στρατηγική αναζήτησης και η συμπερίληψη αρκετών χρόνιων παθήσεων, ανεπιθύμητων συμβάντων και συμμόρφωσης επέτρεψαν μεγαλύτερη κατανόηση της προπόνηση υψηλής έντασης στο νερό AHIIT σε διάφορους πληθυσμούς.
«Ένα βασικό εύρημα αυτής της μετα-ανάλυσης δείχνει ότι η προπόνηση υψηλής έντασης στο νερό AHIIT μπορεί να είναι εξίσου ωφέλιμη με την προπόνηση στην ξηρά LBHIIT, το οποίο δίνει σε άτομα με χρόνιες παθήσεις άλλη επιλογή για αποτελεσματική προπόνηση υψηλής έντασης στο νερό HIIT ή δυνητικά πιο επιτυχημένο περιβάλλον για να ξεκινήσουν και να συνεχίσουν με προπόνηση υψηλής έντασης», λένε οι ερευνητές, προσθέτοντας ότι η φυσική στήριξη και η άνωση του νερού «μπορεί να διευκολύνει αυτή την αποτελεσματικότητα». Προτείνουν ότι η μελλοντική έρευνα θα πρέπει να εξετάσει τη σχέση μεταξύ της ικανότητας άσκησης και των βασικών αποτελεσμάτων που σχετίζονται με τον ασθενή, των φραγμών στην προπόνηση υψηλής έντασης στο νερό HIIT και της συνεχιζόμενης ανεξάρτητης δέσμευσης για άσκηση.
