Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Λοιμώξεις του Αναπνευστικού: Ο βήχας που οφείλεται σε λοιμώξεις του αναπνευστικού, όπως το κρυολόγημα, είναι συνηθισμένος αυτή την εποχή του χρόνου. Μια αποτελεσματική θεραπεία για έναν ενοχλητικό βήχα μπορεί να είναι το να κάθεστε στο ντουλάπι της κουζίνας σας. Η Δρ Angela Mattke, παιδίατρος στο Mayo Clinic Children’s Center, λέει ότι το μέλι μπορεί να βοηθήσει στην καταπράυνση του βήχα σε ενήλικες και παιδιά. Αλλά, λέει, μην δίνετε ποτέ μέλι σε ένα παιδί κάτω του έτους.
Μια κουταλιά ζάχαρη μπορεί να βοηθήσει το φάρμακο να πέσει, αλλά το φάρμακο είναι μέλι, σε αυτή την περίπτωση. “Το μέλι είναι ασφαλές για οποιονδήποτε ηλικίας ενός έτους και άνω. Και έχει αποδειχθεί ότι είναι αποτελεσματικό και ασφαλές τόσο για παιδιά όσο και για ενήλικες”, λέει ο Δρ Mattke. Η προσθήκη μελιού σε ζεστό νερό ή τσάι ή μόνο μια κουταλιά μέλι από μόνο του μπορεί να βοηθήσει στον βήχα. «Έχει αποδειχθεί ότι είναι πιο αποτελεσματικό από τα φάρμακα για τον βήχα χωρίς συνταγή», λέει. Το μέλι βοηθάει καταπραΰνοντας τον λαιμό και καλύπτοντας τους υποδοχείς του βήχα. Ακολουθούν οι συστάσεις της για παιδιά άνω του 1 έτους. “Μπορείτε να ξεκινήσετε με μισό κουταλάκι του γλυκού έως ένα κουταλάκι του γλυκού, κάποιο είδος ζεστού υγρού. Καθώς μεγαλώνουν και είναι σε θέση να καταπίνουν πιο εύκολα το μέλι, μπορείτε απλά να τους το δώσετε απευθείας με ένα κουταλάκι του γλυκού”, λέει ο Δρ Mattke. Συνιστά να χρησιμοποιείτε ένα κουταλάκι του γλυκού κάθε δύο ώρες. Και αυτή η δοσολογία ισχύει εξίσου για ενήλικες. «Και αν επιλέξετε να δώσετε μέλι για την καταστολή του βήχα, θα σας συνιστούσαμε να χρησιμοποιήσετε παστεριωμένο μέλι», προσθέτει ο Δρ Mattke.
Μέλι και μωρά
Το μέλι είναι γενικά ασφαλές για ενήλικες και παιδιά ηλικίας άνω του ενός έτους. Αποφύγετε να δίνετε μέλι, ακόμη και σε μικρές ποσότητες, σε βρέφη κάτω του ενός έτους. Το μέλι μπορεί να οδηγήσει σε μια σπάνια αλλά σοβαρή γαστρεντερική πάθηση γνωστή ως βρεφική αλλαντίαση, που προκαλείται από την έκθεση σε σπόρια Clostridium botulinum. Τα βακτήρια από αυτά τα σπόρια μπορούν να ευδοκιμήσουν και να πολλαπλασιαστούν στα έντερα του μωρού, παράγοντας μια δυνητικά επιβλαβή τοξίνη.
