Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Η μεταφορά ενός νευροδιαβιβαστή από έναν τύπο κυττάρων δέρματος σε έναν άλλο (μελανοκύτταρα σε κερατινοκύτταρα) άλλαξε την ηλεκτρική δραστηριότητα και προώθησε την έναρξη μελανώματος σε προκλινικά μοντέλα, σύμφωνα με αποτελέσματα που δημοσιεύθηκαν στο Cancer Discovery, ένα περιοδικό της Αμερικανικής Ένωσης για την Έρευνα Καρκίνου. Το μελάνωμα είναι μια θανατηφόρα μορφή καρκίνου του δέρματος που αναπτύσσεται σε κύτταρα του δέρματος που περιέχουν μελανίνη, γνωστά ως μελανοκύτταρα. Ένα εγγενές χαρακτηριστικό των μελανοκυττάρων είναι η ικανότητά τους να εκκρίνουν κυστίδια που περιέχουν μελανίνη στα γύρω κύτταρα του δέρματος που ονομάζονται κερατινοκύτταρα για να δίνουν στο δέρμα το χρώμα του.
Μελάνωμα: Μεταλλάξεις γονιδίου BRAF
Ενώ περίπου τα μισά από όλα τα μελανώματα φιλοξενούν μεταλλάξεις στο γονίδιο BRAF, αυτές οι μεταλλάξεις υπάρχουν και σε πολλές καλοήθεις βλάβες του δέρματος. “Αυτό υποδηλώνει ότι η μετάλλαξη BRAF δεν είναι επαρκής για την ανάπτυξη μελανώματος και εγείρει το ερώτημα γιατί ορισμένα μεταλλαγμένα μελανοκύτταρα BRAF εξελίσσονται σε καρκίνο, ενώ άλλα παραμένουν καλοήθη”, δήλωσε ο Richard White, MD, Ph.D., ο ανώτερος συγγραφέας της μελέτης. και ιατρός-επιστήμονας στο Παράρτημα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης του Ludwig Institute for Cancer Research and Memorial Sloan Kettering Cancer Center (MSK).
«Οι καρκίνοι υπάρχουν σε μια κοινότητα κυττάρων από την αρχή», πρόσθεσε ο πρώτος συγγραφέας Mohita Tagore, Ph.D., μεταδιδακτορικός ερευνητής στο MSK. «Μας ενδιέφερε να κατανοήσουμε πώς η κοινότητα των κυττάρων του δέρματος συμβάλλει στην ανάπτυξη μελανώματος». Δεδομένου ότι τα μελανοκύτταρα είναι βαθιά ενσωματωμένα σε έναν πληθυσμό κερατινοκυττάρων, ο White, ο Tagore και οι συνεργάτες του ρώτησαν εάν η επικοινωνία μεταξύ μελανοκυττάρων και κερατινοκυττάρων εμπλέκεται στην εξέλιξη των καλοήθων μελανοκυττάρων που έχουν μεταλλαχθεί από BRAF σε μελάνωμα.
Χρησιμοποιώντας μοντέλα ζέβρα, ποντικού και ανθρώπινων κυττάρων, οι ερευνητές παρατήρησαν ότι η μεταφορά μορίων μεταξύ μεταλλαγμένων με BRAF μελανοκυττάρων και φυσιολογικών κερατινοκυττάρων ήταν κρίσιμη για την έναρξη του μελανώματος και ότι συνέβαινε σχεδόν αποκλειστικά μεταξύ μελανοκυττάρων και κερατινοκυττάρων που ήταν σε άμεση επαφή μεταξύ τους. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι αυτή η επικοινωνία διαμεσολαβήθηκε από τον νευροδιαβιβαστή GABA, το οποίο ήταν ένα απροσδόκητο εύρημα δεδομένου ότι η σηματοδότηση GABA συνδέεται συνήθως με νευρώνες και όχι με κύτταρα δέρματος, σημείωσε ο Tagore.
Στους νευρώνες, το GABA αναστέλλει την ικανότητα ενός νευρώνα να στέλνει ή να λαμβάνει ηλεκτρικά σήματα. Οι ερευνητές παρατήρησαν παρόμοια επίδραση στα κύτταρα του δέρματος, καθώς η δέσμευση του εκκρινόμενου GABA στους υποδοχείς των κερατινοκυττάρων ανέστειλε την ηλεκτρική δραστηριότητα στα κερατινοκύτταρα και οδήγησε στην έκκριση μιας πρωτεΐνης που προάγει τον όγκο.
Επιπλέον, διαπίστωσαν ότι τα κύτταρα μελανώματος είχαν αυξημένη έκφραση των γονιδίων που εμπλέκονται στην παραγωγή GABA σε σύγκριση με τα μη κακοήθη μελανοκύτταρα.
Τι υποδηλώνουν τα αποτελέσματα
Τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι τα μεταλλαγμένα μελανοκύτταρα BRAF μπορεί να ρυθμίζουν προς τα πάνω και να μεταδίδουν GABA για να μειώσουν την ηλεκτρική δραστηριότητα των γειτονικών κερατινοκυττάρων, να επιτρέψουν τη μεταφορά κυστιδίων μεταξύ των δύο τύπων κυττάρων και να ξεκινήσουν την εξέλιξη στο μελάνωμα, εξήγησε η Tagore. Αυτή και οι συνεργάτες της υποθέτουν ότι τα μόρια που μεταφέρονται από κυστίδια από τα μελανοκύτταρα στα κερατινοκύτταρα μπορεί να πυροδοτήσουν την έκκριση της πρωτεΐνης που προάγει τον καρκίνο από τα κερατινοκύτταρα. Η συνεχιζόμενη εργασία διερευνά αυτήν την υπόθεση.
«Κάτι σχετικά με τη φυσιολογική ηλεκτρική δραστηριότητα στα κερατινοκύτταρα φαίνεται να καταστέλλει την εξέλιξη των μεταλλαγμένων από BRAF μελανοκυττάρων σε μελάνωμα», είπε. «Τα ευρήματά μας υποδεικνύουν ότι ορισμένα μεταλλαγμένα με BRAF μελανοκύτταρα είναι σε θέση να ρυθμίσουν αυτήν την ηλεκτρική δραστηριότητα μέσω του GABA προκειμένου να εξελιχθούν σε μελάνωμα. «Θεωρούμε συνήθως την ηλεκτρική δραστηριότητα στο πλαίσιο της νευρωνικής επικοινωνίας, αλλά αυτές οι παρατηρήσεις την εμπλέκουν και στην ανάπτυξη καρκίνου», πρόσθεσε ο Ταγκόρ.
«Δεν θα περίμενα απαραίτητα ότι ένας νευροδιαβιβαστής θα εμπλέκεται στην επικοινωνία μεταξύ των κυττάρων του δέρματος», είπε ο White. «Έχουν αναφερθεί αλληλεπιδράσεις μεταξύ των νευρώνων και των καρκινικών κυττάρων του εγκεφάλου, αλλά εδώ παρατηρήσαμε επικοινωνία που μοιάζει με νευρώνα μεταξύ δύο μη νευρωνικών κυττάρων». Τα ευρήματα μπορεί να έχουν θεραπευτικές επιπτώσεις, καθώς αυξάνουν την πιθανότητα στόχευσης του GABA για τη θεραπεία ή την πρόληψη του μελανώματος, είπαν οι συγγραφείς. Ωστόσο, προειδοποίησαν ότι απαιτείται πρόσθετη έρευνα για την κατανόηση των κλινικών εφαρμογών της μελέτης.
