Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Μεταγγίσεις: Μια συλλογική ομάδα ερευνητών, με επικεφαλής τον καθηγητή της Ιατρικής Πανεπιστημιούπολης του Πανεπιστημίου του Κολοράντο Anschutz, Angelo D’Alessandro, εντόπισε την κυνουρενίνη ως έναν κρίσιμο νέο βιοδείκτη στην ποιότητα των αποθηκευμένων ερυθρών αιμοσφαιρίων (RBCs), ένα κρίσιμο βήμα στην ανάπτυξη πιο εξατομικευμένων μεταγγίσεων. Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύονται στο περιοδικό Blood. Η μετάγγιση ερυθρών αιμοσφαιρίων είναι μια από τις πιο κοινές ενδονοσοκομειακές ιατρικές διαδικασίες, δεύτερη μετά τον εμβολιασμό. Η παροχή αίματος εξαρτάται από αλτρουιστές αιμοδότες και τα δωρεάν RBC αποθηκεύονται σε τράπεζες αίματος για έως και 42 ημέρες μέχρι τη μετάγγιση.
Ο καθορισμός και ο χαρακτηρισμός των κριτηρίων για την κατάλληλη αποθήκευση ερυθρών αιμοσφαιρίων είναι ένα ανεξερεύνητο συστατικό της ιατρικής για τη μετάγγιση και η ποιότητα των αποθηκευμένων ερυθρών αιμοσφαιρίων είναι κρίσιμη για μια επιτυχημένη μετάγγιση. Ο χρόνος είναι ένας παράγοντας, καθώς η αποτελεσματικότητα των ερυθρών αιμοσφαιρίων μειώνεται όσο περισσότερο αποθηκεύονται. Στη μελέτη τους, οι ερευνητές διερεύνησαν πώς διάφοροι βιοδείκτες, όπως η ηλικία του δότη, το φύλο και ο ΔΜΣ, κάνουν τη διαφορά στην αποθήκευση του αίματος. Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι το αίμα με υψηλά επίπεδα κυνουρενίνης, ενός μεταβολίτη που παίζει κρίσιμο ρόλο στην ανοσολογική απόκριση που βρίσκεται κυρίως σε συμμετέχοντες με υψηλό ΔΜΣ, σε άνδρες δότες και σε μεγαλύτερες γυναίκες δότριες, είναι δείκτης ευθραυστότητας, ο οποίος επηρεάζει την ευαισθησία των κυττάρων σε ρήξη. Το αίμα με υψηλότερα επίπεδα κυνουρενίνης είναι πιο πιθανό να διασπαστεί γρηγορότερα. Κατά την ταξινόμηση των μονάδων αίματος με βάση τα επίπεδα αυτού του νέου βιοδείκτη, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η ποιότητα του αίματος εξαρτάται από τα χαρακτηριστικά του δότη εξίσου ή περισσότερο από τον χρόνο που αποθηκεύτηκε στην τράπεζα αίματος. «Η μετάγγιση αίματος είναι ο ακρογωνιαίος λίθος των σύγχρονων ιατρικών πρακτικών, με περισσότερες από 100 εκατομμύρια μονάδες που χρησιμοποιούνται ετησίως σε συνθήκες που εξαρτώνται από τη ζωή και σώζουν ζωές», λέει ο D’Alessandro. “Η έρευνά μας υπογραμμίζει τις δυνατότητες της εξατομικευμένης ιατρικής μετάγγισης. Εστιάζοντας στην κυνουρενίνη ως δείκτη, μπορούμε να κατανοήσουμε καλύτερα και να προβλέψουμε την ποιότητα του αποθηκευμένου αίματος, προσαρμόζοντας τις πρακτικές μετάγγισης στις ατομικές ανάγκες των ασθενών.” Ο Δρ Kirk Hansen από το CU Trauma Research Center πρόσθεσε: «Η μετάγγιση αίματος είναι μια βασική σωτήρια παρέμβαση για εκατομμύρια στρατιωτικούς και ασθενείς με τραύματα στις ΗΠΑ κάθε χρόνο». Αυτή η μελέτη χρησιμοποίησε μια κοινή βιοτράπεζα και βάση δεδομένων από τη Μελέτη Επιδημιολογίας Αποδεκτών και Αξιολόγησης Δοτών (REDS-III), μια ολοκληρωμένη πρωτοβουλία πολλαπλών τοποθεσιών που στοχεύει στη βελτίωση της διαδικασίας μετάγγισης αίματος.
Οι ερευνητές μπόρεσαν να αναλύσουν κυτταρικά δεδομένα από μια ποικιλία περισσότερων από 13.000 δωρητών, σχεδόν 700 από τους οποίους κλήθηκαν για δεύτερη δωρεά. Παρέχοντας πρόσθετη υποστήριξη, οι ερευνητές αξιοποίησαν έναν πληθυσμό με περισσότερα από 500 διαφορετικά στελέχη ποντικών, το καθένα με μοναδική γενετική και βιολογία. Αυτή η προσέγγιση επέτρεψε στους ερευνητές να κατανοήσουν ευρύτερα πώς οι μεταβολικές αλλαγές συμβάλλουν στη μακροζωία του αίματος. “Για πρώτη φορά, συνδέουμε τα επίπεδα της κυνουρενίνης και τα γενετικά χαρακτηριστικά που τα ρυθμίζουν με τα αποτελέσματα σε σχεδόν 5.000 λήπτες μετάγγισης, μια αξιοσημείωτη σύνδεση που υπογραμμίζει τον αντίκτυπο των ειδικών χαρακτηριστικών του δότη στην αποτελεσματικότητα της μετάγγισης” λέει ο Travis Nemkov. “Μελέτες όπως αυτή είναι κρίσιμες για τη διασφάλιση ενός βιώσιμου μέλλοντος στην ιατρική των μεταγγίσεων, προσδιορίζοντας βιοδείκτες που υποδεικνύουν ποιο αίμα θα ήταν πιο αποτελεσματικό, καθώς η σπανιότητα εξακολουθεί να αποτελεί πρόβλημα για εκατομμύρια ασθενείς που βασίζονται στις μεταγγίσεις. “Είναι ενδιαφέρον ότι τώρα παρατηρούμε συγκρίσιμες υπογραφές σε περιπτώσεις ακραίου φυσιολογικού στρες, όπως το τρέξιμο στον υπερμαραθώνιο, που προκαλεί παρόμοιες βλάβες στα ερυθρά αιμοσφαίρια. Η δημιουργία αυτών των συνδέσεων απεικονίζει μια άλλη χρησιμότητα στη μελέτη του πληθυσμού των αιμοδοτών και ανυπομονούμε για τη μελλοντική μας εργασία σε αυτόν τον χώρο.”
