Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Μοναξιά: Οι Αμερικανοί μέσης ηλικίας είναι πιο μοναχικοί από τους Ευρωπαίους ομολόγους τους. Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα της πρόσφατης μελέτης της ομάδας μου, που δημοσιεύθηκε στο American Psychologist. Η μελέτη μας εντόπισε μια τάση που εξελίσσεται για πολλές γενιές και επηρεάζει τόσο τους baby boomers όσο και τους Gen Xers. Οι ενήλικες μέσης ηλικίας στην Αγγλία και τη μεσογειακή Ευρώπη δεν υστερούν τόσο πολύ σε σχέση με τις Η.Π.Α. Αντίθετα, οι ενήλικες μέσης ηλικίας στην ηπειρωτική και σκανδιναβική Ευρώπη ανέφεραν τα χαμηλότερα επίπεδα μοναξιάς και σταθερότητας με την πάροδο του χρόνου.
Χρησιμοποιήσαμε δεδομένα ερευνών που αντλήθηκαν από περισσότερους από 53.000 ενήλικες μέσης ηλικίας από τις ΗΠΑ και 13 ευρωπαϊκά έθνη από το 2002 έως το 2020. Παρακολουθήσαμε τις αναφερόμενες αλλαγές στη μοναξιά τους κάθε δύο χρόνια κατά τη διάρκεια της μέσης ηλικίας από τα 45 έως τα 65 έτη. Αυτό το χρονικό διάστημα μας παρείχε δεδομένα από τη λεγόμενη σιωπηλή γενιά των ανθρώπων που γεννήθηκαν μεταξύ 1937 και 1945, τους baby boomers, που γεννήθηκαν μεταξύ 1946 και 1964, και τα μέλη της γενιάς Χ, που γεννήθηκαν μεταξύ 1965 και 1974. Η μελέτη μας καθιστά σαφές ότι οι Αμερικανοί μέσης ηλικίας βιώνουν σήμερα περισσότερη μοναξιά από ό,τι οι συνομήλικοί τους στα ευρωπαϊκά έθνη. Αυτό συμπίπτει με τα υπάρχοντα στοιχεία ότι τα ποσοστά θνησιμότητας αυξάνονται για τους ενήλικες σε ηλικία εργασίας στις ΗΠΑ. Επικεντρωθήκαμε σε ενήλικες μέσης ηλικίας για διάφορους λόγους. Οι ενήλικες μέσης ηλικίας αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της κοινωνίας, καθώς αποτελούν την πλειοψηφία του εργατικού δυναμικού. Αλλά αντιμετωπίζουν επίσης αυξανόμενες προκλήσεις σήμερα, κυρίως μεγαλύτερες απαιτήσεις για υποστήριξη τόσο από τους γηράσκοντες γονείς τους όσο και από τα παιδιά τους. Μετά τη Μεγάλη Ύφεση από τα τέλη του 2007 έως το 2009, οι ενήλικες μέσης ηλικίας στις ΗΠΑ ανέφεραν χειρότερη ψυχική και σωματική υγεία σε σύγκριση με τους συνομήλικούς τους της ίδιας ηλικίας τη δεκαετία του 1990. Σε σύγκριση με διάφορα ευρωπαϊκά έθνη, οι ενήλικες μέσης ηλικίας των ΗΠΑ αναφέρουν σήμερα περισσότερα καταθλιπτικά συμπτώματα και υψηλότερα ποσοστά χρόνιων ασθενειών, πόνου και αναπηρίας.
Γιατί έχει σημασία
Η επιθυμία να ανήκουμε είναι μια έμφυτη και θεμελιώδης ανάγκη. Όταν αυτή λείπει, μπορεί να έχει επακόλουθες συνέπειες. Μπορεί να νιώθετε μοναξιά ακόμη και όταν περιβάλλεστε από ανθρώπους.Η μοναξιά κάνει κακό στην υγεία σας. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η μοναξιά είναι εξίσου επικίνδυνη με το κάπνισμα. Η μοναξιά αυξάνει την ευπάθεια σε ασθένειες, κατάθλιψη, χρόνιες ασθένειες και πρόωρο θάνατο. Η μοναξιά θεωρείται παγκόσμιο πρόβλημα δημόσιας υγείας. Ο γενικός χειρουργός των ΗΠΑ εξέδωσε συμβουλευτική έκθεση το 2023, στην οποία τεκμηριώνεται μια επιδημία μοναξιάς και η επιτακτική ανάγκη για αύξηση των κοινωνικών σχέσεων. Άλλα έθνη, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ιαπωνία, έχουν διορίσει υπουργούς μοναξιάς για να διασφαλίσουν ότι οι σχέσεις και η μοναξιά λαμβάνονται υπόψη στη χάραξη πολιτικής.
Τι δεν είναι ακόμη γνωστό
Γιατί οι Αμερικανοί μέσης ηλικίας είναι εξαιρετικοί όσον αφορά τη μοναξιά και τη χειρότερη συνολική ψυχική και σωματική υγεία; Δεν το εξετάσαμε άμεσα αυτό στη μελέτη μας, αλλά στο μέλλον ελπίζουμε να μηδενίσουμε τους παράγοντες που οδηγούν σε αυτές τις τάσεις. Πιστεύουμε ότι η μοναξιά που αναφέρουν οι Αμερικανοί σε σύγκριση με τα ομοειδή έθνη οφείλεται στα περιορισμένα δίκτυα κοινωνικής ασφάλειας και στα πολιτιστικά πρότυπα που δίνουν προτεραιότητα στον ατομικισμό έναντι της κοινότητας. Η εξατομίκευση συνεπάγεται ψυχολογικό κόστος, όπως η μείωση των κοινωνικών δεσμών και των δομών υποστήριξης, οι οποίες είναι συσχετισμοί της μοναξιάς. Σε σχέση με τα άλλα έθνη της μελέτης μας, οι Αμερικανοί έχουν μεγαλύτερη τάση για μετεγκατάσταση, η οποία συνδέεται με αδύναμους κοινωνικούς και κοινοτικούς δεσμούς.
Ένας από τους λόγους για τους οποίους επιλέξαμε χώρες από όλη την Ευρώπη είναι ότι διαφέρουν δραματικά από τις ΗΠΑ όσον αφορά τις κοινωνικές και οικονομικές ευκαιρίες και τα δίκτυα κοινωνικής ασφάλειας. Οι κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες πιθανόν να αυξάνουν τη μοναξιά κάποιου μέσω της υπονόμευσης της ικανότητάς του να ικανοποιεί βασικές ανάγκες. Οι γενναιόδωρες πολιτικές για την οικογένεια και την εργασία πιθανόν να μειώνουν τη μοναξιά στη μέση ηλικία μέσω της μείωσης των οικονομικών πιέσεων και της σύγκρουσης εργασίας-οικογένειας, καθώς και της αντιμετώπισης των ανισοτήτων σε θέματα υγείας και φύλου. Τα ευρήματά μας σχετικά με τη μοναξιά σε συνδυασμό με προηγούμενες μελέτες σχετικά με το προσδόκιμο ζωής, την υγεία, την ευημερία και τη νόηση υποδηλώνουν ότι η μέση ηλικία στην Αμερική αποτελεί παράγοντα κινδύνου για κακές εκβάσεις ψυχικής και σωματικής υγείας.
