Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Μπαταρίες: Αν έχετε ακούσει για την περίπτωση του Αυστραλού που χρειαζόταν επείγουσα αφαίρεση των τριών μπαταριών “κουμπιού” που είχε τοποθετήσει στην ουρήθρα του, τότε είναι πιθανό τα μάτια σας να βουρκώνουν ακόμα. Σύμφωνα με την αναφορά, δέκα ημέρες αργότερα, χρειάστηκε χειρουργική επέμβαση παρακολούθησης για νέκρωση ιστού πέους που προκλήθηκε από εγκαύματα από μπαταρία. Η ουρήθρα είναι ο σωλήνας μέσω του οποίου τα ούρα αποβάλλονται από το σώμα. Έχει συνήθως μήκος 4,5 cm και πλάτος 7,5 mm στα θηλυκά και κατά μέσο όρο έως 22 cm σε μήκος και 8-9 mm πλάτος στα αρσενικά. Η παρουσία ξένων σωμάτων, ιδιαίτερα μπαταριών, στην ουρήθρα δεν είναι νέα. Υπάρχουν περιπτώσεις που έχουν αφαιρεθεί μεγαλύτερες μπαταρίες ΑΑ και ΑΑΑ, καθώς και άλλα αντικείμενα όπως ηλεκτρικό καλώδιο, μολύβια και ιατρικά εργαλεία. Υπάρχει μεγαλύτερη συχνότητα ανδρών να εισάγουν ξένα σώματα στις κοιλότητες σε σύγκριση με τις γυναίκες. Όμως, αντικείμενα όπως δονητές και σεξουαλικά παιχνίδια έχουν τετραπλάσιο πλάτος και διπλάσιο μήκος από τη γυναικεία ουρήθρα στην ουροδόχο κύστη. Η εισαγωγή ξένων σωμάτων και καθετήρων στην ουρήθρα μπορεί να οδηγήσει σε βλάβη, η οποία προκαλεί μακροπρόθεσμα προβλήματα όπως ουλώδη ιστό. Ο ουλώδης ιστός στενεύει τον σωλήνα, δυσκολεύει την ούρηση, αυξάνει τις λοιμώξεις – και τα αντικείμενα μπορούν να ταξιδέψουν μέχρι την ουροδόχο κύστη, προκαλώντας τη ρήξη της.
Μικρές και γλυκές: Οι μπαταρίες με κουμπιά αρέσουν στα περίεργα παιδιά Οι πιο συνηθισμένοι τραυματισμοί μπαταρίας κουμπιών, ωστόσο, σχετίζονται με την κατάποση και όχι με την εισαγωγή. Οι μπαταρίες κουμπιού είναι εμφανώς ελκυστικές για τα παιδιά. Είναι μικρές – μόνο 5-25 χιλιοστά σε διάμετρο – στρογγυλές, γυαλιστερές και μπορούν εύκολα να τις θεωρήσουν γλυκό. Οι μπαταρίες κουμπιού ευθύνονται για τη συντριπτική πλειοψηφία των περιστατικών κατάποσης μπαταριών στις ΗΠΑ, αλλά είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα. Τα σημάδια της κατάποσης της μπαταρίας του κουμπιού μπορεί να είναι δύσκολο να αναγνωριστούν μέχρι να είναι πολύ αργά. Η κατάποση προκαλεί μη ειδικά συμπτώματα, όπως βήχα, πυρετό, δυσκολία στην κατάποση και έμετο. Όλα αυτά μπορούν εύκολα να θεωρηθούν ως κοινές ασθένειες της παιδικής ηλικίας, αν δεν γίνει μάρτυρας της κατάποσης. Μόλις καταποθούν, αυτές οι μπαταρίες, ειδικά αυτές που έχουν πλάτος 20 mm ή μεγαλύτερο, συχνά κολλάνε στον οισοφάγο όπου στενεύει. Μέσα σε δύο ώρες οι μπαταρίες μπορεί να αρχίσουν να προκαλούν ανεπανόρθωτη ζημιά. Οι υγροί ιστοί του σώματος αναγκάζουν την μπαταρία να «ολοκληρώνει» ένα κύκλωμα μεταξύ του θετικού και του αρνητικού πόλου, παράγοντας υδροξείδιο νατρίου (ή καλίου) στον αρνητικό πόλο, κάνοντας το pH τοπικά 12-13. Αυτή η αλκαλική ουσία είναι πολύ διαβρωτική και καίει την επένδυση του οισοφάγου πριν συνεχίσει βαθύτερα. Τα εγκαύματα μπορεί να εμφανιστούν σε 15 λεπτά έως μία ώρα, περνώντας στους γειτονικούς ιστούς σε μόλις τέσσερις ώρες. Όσο περισσότερη φόρτιση απομένει στην μπαταρία, τόσο πιο γρήγορα συμβαίνει αυτό. Η διάβρωση των ιστών μπορεί να εξελιχθεί σε γειτονικές δομές στα φυσικά στενά σημεία του οισοφάγου. Μπαταρίες τοποθετημένες σε οποιοδήποτε από αυτά τα σημεία—συμπεριλαμβανομένου του ανοίγματος του οισοφάγου, του σημείου όπου ο οισοφάγος διασχίζει την αορτή (η κύρια αρτηρία του σώματος), του αριστερού κύριου βρόγχου (ο σωλήνας που μεταφέρει αέρα στον αριστερό πνεύμονα) και όπου ο οισοφάγος εισέρχεται στο στομάχι—θα προκαλέσει κάψιμο και παράλυση των φωνητικών χορδών, τεράστια απώλεια αίματος και πιθανώς θάνατο. Εναλλακτικά, μια σήραγγα μπορεί να καεί μέχρι την τραχεία, δημιουργώντας ένα τραχειοοισοφαγικό συρίγγιο που οδηγεί σε αναπνευστική δυσχέρεια και δυσκολίες σίτισης. Παρόμοια προβλήματα μπορεί να προκύψουν όταν οι μπαταρίες εισάγονται στη ρινική κοιλότητα και προκαλούν κάψιμο, αιμορραγία, εκκένωση και βλάβη στους ιστούς. Οι μπαταρίες που φτάνουν στο στομάχι ενέχουν μικρότερο κίνδυνο—εκτός εάν έχουν κολλήσει εκεί για 48 ώρες ή περισσότερο. Μετά από αυτό το διάστημα, το οξύ του στομάχου μπορεί να αρχίσει να διαβρώνει μέρη της μπαταρίας προκαλώντας διαρροή του καυστικού περιεχομένου και να οδηγήσει σε εσωτερική καύση. Όσο περισσότερες μπαταρίες καταπίνονται, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος να κολλήσετε στο στομάχι. Όταν καταλήγουν εκεί που δεν πρέπει, οι μπαταρίες στο σώμα μπορεί να είναι οδυνηρές -και ακόμη και θανατηφόρες-, αλλά υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις όπου η παρουσία μπαταριών στο σώμα είναι απαραίτητη.
Δεν είναι όλες οι μπαταρίες επικίνδυνες για την υγεία Έχουν περάσει πάνω από 75 χρόνια από την εγκατάσταση του πρώτου εμφυτεύσιμου καρδιακού βηματοδότη σε ασθενή. Οι μπαταρίες νικελίου-καδμίου χρειάζονταν φόρτιση μία φορά την εβδομάδα για 12 ώρες. Με την πάροδο του χρόνου, οι βηματοδότες έχουν προχωρήσει σε μπαταρίες ιωδιούχου λιθίου, οι οποίες έχουν διάρκεια ζωής από έξι έως δέκα χρόνια. Οι αυτοφορτιζόμενοι βηματοδότες μπορεί να μην είναι πολύ μακριά, μετατρέποντας την ηλεκτρική ενέργεια του καρδιακού παλμού ξανά σε αποθηκευμένη ενέργεια για τον βηματοδότη. Αυτοί οι βηματοδότες χρησιμοποιούν πολύ μικρή ποσότητα ενέργειας για να διατηρήσουν τον ρυθμό του καρδιακού παλμού. Όσοι έχουν σοβαρά προβλήματα μπορεί να χρειαστούν έναν εμφυτευμένο απινιδωτή καρδιομετατροπής (ICD), ο οποίος παρέχει πολύ μεγαλύτερη παραγωγή ενέργειας για να διασφαλίσει ότι οι καρδιές με σοβαρές ανωμαλίες δεν θα σταματήσουν ξαφνικά. Οι εμφυτεύσιμες συσκευές όπως βηματοδότες, ICD, διεγέρτες οστικής ανάπτυξης για την αποκατάσταση κατάγματος και νευροδιεγέρτες για χρόνιο πόνο χρησιμοποιούν μια ποικιλία μπαταριών με βάση το λίθιο. Πολλές από αυτές τις συσκευές έχουν μπαταρίες που βρίσκονται στην επιφάνεια, κάτω από το δέρμα, με μονωμένα καλώδια που τρέχουν στο όργανο που ελέγχουν ή υποστηρίζουν. Αυτό επιτρέπει την παρακολούθηση της απόδοσης, μειώνει την πιθανότητα βλάβης των ιστών και επιτρέπει την εύκολη αλλαγή των μπαταριών. Η κύρια εξαίρεση είναι οι συσκευές που μπορούν να καταποθούν, όπως οι κάμερες ενδοσκοπικών χαπιών που χρησιμοποιούν ένα σύστημα μπαταριών με βάση το ασήμι για την κάμερα. Σε αντίθεση με τις μπαταρίες λιθίου, το σύστημα που βασίζεται στις μπαταρίες αργύρου δεν είναι επιρρεπές σε μια εκρηκτική αλυσιδωτή αντίδραση γνωστή ως θερμική διαφυγή. Αυτό είναι σημαντικό, δεδομένου ότι τα χάπια της κάμερας καταπίνονται και περνούν μέχρι το τέλος του γαστρεντερικού συστήματος. Όλες οι μπαταρίες εμφυτεύσιμων συσκευών ελέγχονται αυστηρά και ελέγχονται από κρατικούς φορείς. Έτσι, τα προβλήματα συνδέονται με την εξάντληση της μπαταρίας, πράγμα που σημαίνει ότι δεν διαρκούν όσο ελπίζαμε, παρά με τη βλάβη των ιστών. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος από τις μπαταρίες αυτών των εμφυτευμένων συσκευών έρχεται στην πραγματικότητα μετά τον θάνατο: μπορεί να εκραγούν εάν δεν αφαιρεθούν από το σώμα πριν από την αποτέφρωση. Τα στοιχεία της μπαταρίας σχηματίζουν ένα αέριο, το οποίο αντιδρά σε σταθερές υψηλές θερμοκρασίες για να φυσήξει το περίβλημα της μπαταρίας, εκφορτίζοντας αμέσως όλη την ενέργεια της μπαταρίας. Οι μπαταρίες που χρησιμοποιούνται σε εγκεκριμένες συσκευές προσφέρουν ποιότητα ζωής σε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, αλλά οι μπαταρίες που βρίσκονται σε μέρη που δεν θα έπρεπε, εγκυμονούν κινδύνους σοβαρού τραυματισμού και θανάτου.
