Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Αν απλά δεν μπορείτε να σταματήσετε να τρώτε τα νύχια σας ή τα πετσάκια στο δέρμα σας ή να βγάζετε τις τρίχες σας, ειδικά όταν είστε αγχωμένοι, δοκιμάστε κάτι που μπορεί να λειτουργήσει. Αντί να τσιμπολογάτε, να μαζεύετε ή να τραβάτε, απλώς αγγίξτε το δέρμα σας απαλά, τρίβοντας ελαφρά τα άκρα των δακτύλων, την παλάμη ή το πίσω μέρος του χεριού, τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα. Αυτή η στρατηγική, που ονομάζεται «αντικατάσταση συνήθειας», βοήθησε το 53% των συμμετεχόντων σε μια νέα μελέτη έξι εβδομάδων να περιορίσουν την ανεπιθύμητη συμπεριφορά τους, δείχνει μια νέα μελέτη.
«Ο κανόνας είναι απλώς να αγγίζετε ελαφρά το σώμα σας», δήλωσε στο NBC News ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Steffen Moritz, επικεφαλής της ομάδας εργασίας κλινικής νευροψυχολογίας στο Πανεπιστημιακό Ιατρικό Κέντρο Hamburg-Eppendorf στη Γερμανία. «Αν είστε υπό άγχος, μπορεί να εκτελείτε τις κινήσεις πιο γρήγορα, αλλά όχι με μεγαλύτερη πίεση από τον εαυτό σας». Αυτές οι επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές εστιασμένες στο σώμα (BFRB) πιστεύεται ότι επηρεάζουν περίπου το 5% των ανθρώπων παγκοσμίως.
Η νέα μελέτη περιελάμβανε 268 άτομα. Είτε είχαν τριχοτιλλομανία, μια κατάσταση κατά την οποία οι άνθρωποι ανταποκρίνονται στο στρες ή καταπραΰνουν τον εαυτό τους βγάζοντας τα μαλλιά τους, είτε δάγκωναν επανειλημμένα τα νύχια τους ή το εσωτερικό του μάγουλου τους. Στα μέλη της ομάδας ελέγχου είπαν ότι βρίσκονταν σε λίστα αναμονής για θεραπεία (την οποία έλαβαν μετά το τέλος της μελέτης). Άλλοι συμμετέχοντες διδάχτηκαν πώς να σχηματίσουν μια συνήθεια αντικατάστασης μέσω ενός εγχειριδίου και βίντεο.
Εκείνοι που δάγκωσαν τα νύχια τους φάνηκε να έχουν το μεγαλύτερο όφελος. Περίπου το 80% των ατόμων στην ομάδα θεραπείας δήλωσαν ικανοποιημένοι με την εκπαίδευση και το 86% θα τη συνιστούσε. Αν και χρειάζεται περισσότερη έρευνα, αυτή η στρατηγική θα μπορούσε να ενώσει τις υπάρχουσες τεχνικές συμπεριφοράς, όπως η εκπαίδευση αποσύνδεσης και αντιστροφής συνήθειας, που χρησιμοποιούνται για να βοηθήσουν άτομα με BFRB.
Κατά την αποσύνδεση, κάποιος μπορεί να αντικαταστήσει μια συμπεριφορά όπως το δάγκωμα των νυχιών με κάτι που ξεκινά με παρόμοιο τρόπο, όπως το να σηκώνει το χέρι στο πρόσωπο, αλλά τελειώνει αγγίζοντας έναν λοβό του αυτιού αντί να μασήσει τα νύχια. Στην προπόνηση αντιστροφής συνήθειας, κάποιος μπορεί παρομοίως να εμπλακεί σε διαφορετική συμπεριφορά.
«Επομένως, μπορεί να περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, σφίξιμο των γροθιών σας πολύ σφιχτά όταν έχετε την επιθυμία να τραβήξετε τα μαλλιά σας ή να μαζέψετε το δέρμα σας. Μπορεί να κάθεται στα χέρια σας», είπε στο NBC News η Νατάσα Μπάιλεν, κλινική ψυχολόγος στο Κέντρο ΙΨΔ και συναφών διαταραχών στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης και την Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ. Μερικές φορές, φάρμακα όπως τα αντικαταθλιπτικά συνταγογραφούνται σε άτομα με αυτές τις συμπεριφορές και η γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία μπορεί να είναι μια άλλη θεραπευτική επιλογή.
Ο Moritz υπολόγισε ότι το ένα τρίτο έως το μισό των ασθενών ωφελούνται από την αποσύνδεση, αλλά οι υπόλοιποι όχι. «Και έτσι η ιδέα ήταν να βρεθεί μια άλλη τεχνική που ίσως είναι πιο κατάλληλη για αυτούς που δεν ανταποκρίνονται», είπε. Ο John Piacentini, πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του TLC Foundation for Body-Focused Repetitive Behaviors, είπε ότι η μελέτη αυξάνει την ευαισθητοποίηση σχετικά με αυτές τις καταστάσεις. «Υπάρχουν αρκετά καλές θεραπείες εκεί έξω που οι περισσότεροι κλινικοί γιατροί δεν γνωρίζουν ή δεν κάνουν», είπε.
«Σε αυτόν τον πληθυσμό, αναζητούμε πραγματικά θεραπείες που θα επηρεάσουν ή θα μειώσουν πραγματικά τη σοβαρότητα αυτών των συγκεκριμένων συμπτωμάτων», πρόσθεσε ο Piacentini. Η έρευνα «απόδειξης της ιδέας» χρειάζεται περαιτέρω επιβεβαίωση, αλλά οι ειδικοί ενθαρρύνθηκαν από τα ευρήματα. “Ήμουν πολύ ενθουσιασμένος που υπάρχει περισσότερη δουλειά που γίνεται σε αυτόν τον τομέα αυτοβοήθειας”, είπε ο Bailen.
«Η πρόσβαση σε υπηρεσίες ψυχικής υγείας μπορεί να είναι μια πραγματική πρόκληση αυτές τις μέρες και οι λίστες αναμονής μπορεί να είναι απίστευτα μεγάλες», είπε. “Αλλά νομίζω ότι όσο περισσότερη έρευνα είμαστε σε θέση να κάνουμε και όσο περισσότερο είμαστε σε θέση να αναπτύξουμε αυτά τα υλικά αυτοβοήθειας, μπορούμε να συμβάλουμε στη μείωση αυτού του χάσματος θεραπείας. Και αυτό είναι σίγουρα σημαντικό.” Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν ηλεκτρονικά στις 19 Ιουλίου στο περιοδικό JAMA Dermatology.
