Ο Μητσοτάκης για ξεπουλήματα «πακέτο Κύπρου και Αιγαίου»

Την δική του απάντηση στον Αντώνη Σαμαρά, για όσα είπε για τη στάση της κυβέρνησης στα ελληνοτουρκικά, έδωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, από τις Βρυξέλλες, μετά το τέλος της Συνόδου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Απαντώντας σε ερώτημα για φωνές στη χώρα που μιλούν για ξεπουλήματα, «πακέτο Κύπρου και Αιγαίου» συμπεριλαμβανομένης αυτής του πρώην πρωθυπουργού κ. Σαμαρά, τοποθετήθηκε λέγοντας: «Επιτρέψτε μου να κάνω μια διάκριση μεταξύ των απόψεων του κυρίου Σαμαρά και των υπόλοιπων φωνών που ακούγονται γύρω από τα ζητήματα αυτά. Για τον κύριο Σαμαρά θα πω ότι οι απόψεις του είναι σεβαστές.  Ο ίδιος μάλιστα είχε συναντηθεί με τον κ. Ερντογάν και θυμίζω ότι και επί ημερών του έγιναν διερευνητικές επαφές με την Τουρκία».

Και πρόσθεσε: «Τώρα όμως αφήνω στην άκρη αυτό το θέμα. Διαπιστώνω ότι υπάρχουν πολλές εξαιρετικά ακραίες φωνές στην Ελλάδα από κόμματα τα οποία βρίσκονται στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας και από διάφορα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα οποία περίπου κατηγορούν την κυβέρνηση και εμένα, τον υπουργό Εξωτερικών, ότι είμαστε μειοδότες, γιατί κάνουμε τι; Γιατί συζητούμε με την Τουρκία; Αναρωτιέμαι πού ήταν όλοι αυτοί οι υπερπατριώτες όταν εμείς προστατεύσαμε τα σύνορα της Ελλάδος στον Έβρο;

Πού ήταν όλοι αυτοί οι υπερπατριώτες όταν εμείς επεκτείναμε τα χωρικά ύδατα στα 12 μίλια στο Ιόνιο, όταν υπογράφαμε την αποκλειστική οικονομική Ζώνη με την Αίγυπτο, δημιουργώντας κυριαρχικά δικαιώματα με τη βούλα, με το νόμο πού ήταν όλοι αυτοί οι υπερπατριώτες όταν αγοράζαμε τα Rafale; Όταν κάναμε την παραγγελία για τα για τα F-35;

Έχω μιλήσει και στο παρελθόν για «πατριώτες της φακής». Και εν πάση περιπτώσει σήμερα η Ελλάδα είναι σε θέση να συζητά με την Τουρκία πολιτισμένα, αλλά και σε μια θέση πολύ πιο ισχυρή απ’ ό,τι ήταν το 2019 και το συζητάμε. Δεν σημαίνει ότι συμφωνούμε ούτε ξεπουλάμε ούτε προδίδουμε κανέναν.

Κατηγορούν τον κ. Μητσοτάκη για ενδοτισμό; Είναι σοβαροί; Αναλογίζονται τη ζημιά που μπορεί να προκληθεί σε μια περίοδο που η Τουρκία είναι εκτεθειμένη στον δυτικό κόσμο λόγω της στάσης της στο Ουκρανικό και στο Παλαιστινιακό; Η Ελλάδα έχει αποδείξει κατά τη διάρκεια της θητείας του κ. Μητσοτάκη ότι ξέρει πώς να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της. Το τελευταίο που θα κάνει ο κ. Μητσοτάκης είναι να υιοθετήσει την ταμπέλα του «αδιάλλακτου» και να βοηθήσει έτσι τον κ. Ερντογάν να ξεφύγει από τα αδιέξοδά του.

Η Τουρκία έχει τη δική της στρατηγική και εμείς τη δική μας. Οι επικριτές του κ. Μητσοτάκη, λοιπόν, ας ανατρέξουν στις βιβλιοθήκες τους και ας εξετάσουν την πολιτική που ακολούθησε ο ιδρυτής της ΝΔ, Κωνσταντίνος Καραμανλής, στον διάλογο με την Τουρκία, και ας τη συγκρίνουν με αυτήν του Κυριάκου Μητσοτάκη. Αφού μελετήσουν το θέμα σε βάθος, ας μας ενημερώσουν για το πού ακριβώς εντοπίζουν τις διαφωνίες τους.

Υπάρχει ένα κρίσιμο ζήτημα. Θέλουμε ή όχι να κλείσουμε τους λογαριασμούς μας με την Τουρκία; Αν επιθυμούμε να το κάνουμε, θα πρέπει να ανοίξουμε διάλογο. Αν, από την άλλη, αποφασίσουμε να το αναβάλουμε, η Ιστορία θα μας υπενθυμίσει ότι στο παρελθόν, κάθε φορά που δεν εκμεταλλευτήκαμε τις ευκαιρίες για λόγους εσωτερικής πολιτικής, το πληρώσαμε ακριβά. Αντί λοιπόν να κατηγορούν τον κ. Μητσοτάκη για υποχωρητικότητα στον Έβρο, ας μας διευκρινίσουν αν υποστηρίζουν τον διάλογο με την Τουρκία ή όχι.

Θα ισχυριστούν ότι είναι υπέρ του διαλόγου, αρκεί αυτός να διεξαχθεί αποκλειστικά με βάση τις δικές μας προϋποθέσεις. Ωστόσο, γνωρίζουν ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατο, καθώς δεν συμβαίνει πουθενά στον κόσμο. Είναι φυσικό η Τουρκία να θέσει πολλές απαιτήσεις, ελπίζοντας να αποκομίσει οφέλη από τη διαπραγμάτευση. Το βασικό ερώτημα παραμένει: Προτιμάμε να συζητάμε στο τραπέζι ή να επιλύουμε τις διαφωνίες μας στο πεδίο; Όλα τα υπόλοιπα είναι απλώς λόγια χωρίς ουσία.

Η Τουρκία προβαίνει σε αιτήματα, ενώ εμείς δηλώνουμε ότι συζητάμε μόνο τα θέματα που θεωρούμε σημαντικά, με την προοπτική να κερδίσουμε και να προσφέρουμε κάτι. Σήμερα! Αύριο, οι συνθήκες μπορεί να αλλάξουν. Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι άνθρωποι που έχουν κυβερνήσει στο παρελθόν, καθώς γνωρίζουν τι παρέλαβαν και τι παρέδωσαν. Δεν μπορούν να ισχυριστούν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης παρέλαβε κάτι καλύτερο από αυτό που έχει η χώρα σήμερα. Τι ακριβώς μας λένε, λοιπόν;

Φαίνεται ότι επιδιώκουν να υπονομεύσουν την προοπτική μιας λύσης. Είτε για να βλάψουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αποτρέποντάς τον από το να καταγράψει μια σημαντική επιτυχία, είτε γιατί, άθελά τους, εξυπηρετούν άλλες σκοπιμότητες. Κάποιοι τους έχουν παρασύρει σε θεωρίες συνομωσίας, ενώ υπάρχουν δύο βασικά δεδομένα: Πρώτον, η Ρωσία δεν επιθυμεί να επιλυθεί αυτό το ζήτημα στη Νοτιανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ.

Επιπλέον, ο κ. Ερντογάν αντιμετωπίζει μεγαλύτερες προκλήσεις από τον κ. Μητσοτάκη. Στην πραγματικότητα, ο κ. Ερντογάν είναι αυτός που δεν θα μπορούσε να αντέξει μια λύση στα ελληνοτουρκικά ζητήματα. Ταυτόχρονα, πρέπει να πείσει τους δυτικούς συμμάχους του ότι δεν είναι ο υπεύθυνος για την κατάσταση. Γι’ αυτόν τον λόγο, συνεχώς θα θέτει νέα «αιτήματα». Σε λίγο, ίσως μας ισχυριστεί ότι το Σούνιο είναι η κοιτίδα του τουρκικού έθνους. Από τους ισλαμοφασίστες περιμένουμε τα πάντα. Αλλά γιατί να του προσφέρουμε μια σανίδα σωτηρίας;