Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Στις 15 Φεβρουαρίου, καθώς οι παγκόσμιοι ηγέτες συνήλθαν στο Μόναχο για τη Διάσκεψη Ασφαλείας του ΝΑΤΟ, χιλιάδες συγκεντρώθηκαν στους δρόμους για να εκφράσουν την αντίθεσή τους στον μιλιταρισμό και τον ατελείωτο πόλεμο.
Η Συμμαχία Δράσης κατά της «Διάσκεψης για την Ασφάλεια» του ΝΑΤΟ διοργάνωσε μια ισχυρή πορεία και συγκέντρωση ειρήνης, συγκεντρώνοντας ακτιβιστές, ακαδημαϊκούς και ενδιαφερόμενους πολίτες για να ζητήσουν ένα διαφορετικό όραμα ασφάλειας – ένα όραμα που βασίζεται στη δικαιοσύνη, τη διπλωματία και την αλληλεγγύη.
Μεταξύ των ομιλητών ήταν ο συνιδρυτής του DiEM25 και Γραμματέας του ΜέΡΑ25, Γιάνης Βαρουφάκης, ο οποίος απευθύνθηκε στο πλήθος με μια έντονη κριτική στην αυξανόμενη στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης και στις πολιτικές ελίτ που την τροφοδοτούν. Κατήγγειλε την προτεραιότητα στις συμφωνίες όπλων έναντι των ειρηνευτικών προσπαθειών και προειδοποίησε ενάντια στη διάβρωση του διεθνούς δικαίου. Η συγκέντρωση χρησίμευσε ως προκλητική υπενθύμιση ότι ένας άλλος δρόμος είναι εφικτός – αυτός που απορρίπτει τον πόλεμο ως αναπόφευκτο και απαιτεί ένα μέλλον που βασίζεται στη συνεργασία και όχι στη σύγκρουση.
Η ομιλία του Γιάνη Βαρουφάκη:
Φίλες και φίλοι, πολίτες απ’ όλο τον κόσμο, συνοδοιπόροι,
Είχαμε, κάποτε, ένα όνειρο. Ήταν το όνειρο του τι θα μπορούσε να είναι η Ευρώπη. Δεν ονειρευτήκαμε την ενιαία αγορά, τον κοινοτικό προϋπολογισμό, το κοινό νόμισμα. Όχι, ονειρευτήκαμε την Ευρώπη ως ένα Πρότζεκτ Ειρήνης με Δικαιοσύνη. Εκείνο το όνειρο χάθηκε, εξατμίστηκε, διαλύθηκε υπό το κρύο και σκληρό φως που μας ξύπνησε.
Πριν από δεκαπέντε χρόνια μια τραπεζική κρίση επέφερε λιτότητα για τους πολλούς και μανιώδες τύπωμα χρήματος υπέρ των πολύ λίγων. Ήταν το Τέλος της Δικαιοσύνης και η αρχή του ατέλειωτου χειμώνα της Ευρώπης, του απάνθρωπου χειμώνα της Ελλάδας, του βαρύτατου χειμώνα της Γερμανίας – της αποβιομηχάνισης, της στασιμότητας, του βάναυσου ταξικού πολέμου που διεξάγεται από πολύ λίγους υπερπλούσιους εναντίον των μαζών σε κάθε χώρα της ηπείρου μας. Πριν το καταλάβουμε καν, το φάντασμα του φασισμού και το φάσμα του πολέμου άρχισαν να πλανώνται ξανά.
Για να φιμώσουν τα θύματα της λιτότητάς τους, η άρχουσα τάξη σας τρομοκρατεί. Ακούσατε τον Χερ Πιστόριους, τον υπουργό Άμυνας της Γερμανίας, να λέει ότι ο Πούτιν είναι ο νέος Χίτλερ και ότι εμείς, οι ακτιβιστές της ειρήνης, είμαστε οι κατευναστές του Πούτιν – οι χρήσιμοι ηλίθιοι του. Ρωτάω τον κ. Πιστόριους, την κ. φον ντερ Λάιεν, τον κ. Μερτζ:
«Αν πραγματικά πιστεύετε ότι ο Πούτιν δεν διαφέρει σε τίποτα από τον Χίτλερ, τότε γιατί δεν στέλνετε αμέσως συμμαχικά στρατεύματα να καταλάβουν τη Μόσχα ώστε να τον σύρουν σε μια νέα Νυρεμβέργη ή τουλάχιστον να τον εξαναγκάσουν να αυτοκτονήσει σε κάποιο καταφύγιο της Μόσχας; Συνειδητοποιείτε πόσο δειλοί είστε στέλνοντας όπλα στην Ουκρανία αναθέτοντας στους εξαντλημένους Ουκρανούς να καταλάβουν τη Μόσχα ή έστω την Κριμαία;»
Η αλήθεια βέβαια είναι ότι οι κυβερνώντες μας ποτέ δεν πίστεψαν ότι ο Πούτιν είναι ο νέος Χίτλερ. Άλλωστε, όσο εμείς διαδηλώναμε εναντίον του Πούτιν για τα εγκλήματά του στην Τσετσενία, το μακρινό 2001, εκείνοι τον είχαν μη στάξει και μη βρέξει επιδιδόμενοι για δεκαετίες σε εξαιρετικές μπίζνες μαζί του. Όχι. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι ένας ατελείωτος, κερδοφόρος – για αυτούς – πόλεμος. Αυτό θέλουν.
Έχοντας αποτύχει να επενδύσουν στις τεχνολογίες του μέλλοντος, στις κοινωνικές μας υποδομές, η άρχουσα τάξη της Ευρώπης ποντάρει στα όπλα και τις βόμβες, στα ντρόουνς και στους σιδερένιους θόλους. Και θέλουν τα χρήματά σας να πάνε σε αυτά. Και αν αυτό απαιτεί θανατικό-δίχως-τέλος στα πεδία των μαχών της Ουκρανίας, καρφάκι δεν τους καίγεται.
Φίλοι, Γερμανοί, διαδηλωτές από παντού, σύντροφοι,
Από πέρσι που ήμασταν ξανά σε αυτή την πλατεία διαδηλώνοντας για την Ειρήνη και την Παλαιστίνη, δύο ήταν οι σημαντικές εξελίξεις της χρονιάς: Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο αναγνώρισε τη γενοκτονία των Παλαιστινίων και εξέδωσε εντάλματα σύλληψης για τον Ισραηλινό πρωθυπουργό και τον πρώην υπουργό Άμυνας του. Και ο Ντόναλντ Τραμπ επέστρεψε στον Λευκό Οίκο υποστηρίζοντας ανοιχτά την ολοκλήρωση της γενοκτονίας των Παλαιστινίων.
Γιατί μιλάω πάλι για την Παλαιστίνη εδώ στο Μόναχο; Γιατί αυτή η εμμονή με την Παλαιστίνη; Πρώτον, επειδή αν βρισκόμασταν στο 1938, την επόμενη μέρα μετά τη Νύχτα των Κρυστάλλων, θα είχαμε μόνο ένα καθήκον: να υπερασπιστούμε τον εβραϊκό λαό από τα ναζιστικά πογκρόμ. Σήμερα έχουμε ένα παρόμοιο καθήκον: να υπερασπιστούμε τον παλαιστινιακό λαό από τη γενοκτονία. Υπάρχει όμως κι ένας ακόμα λόγος:
Αυτό που ξεκίνησε στη Γάζα δεν θα μείνει στη Γάζα! Τέτοια κτηνωδία δεν μπορεί να περιοριστεί στη Γάζα, ειδικά όταν οι ηγέτες μας έδωσαν στους σωβινιστές εποίκους το πράσινο φως να διαπράξουν γενοκτονία με ευρωπαϊκές βόμβες. Με τη σημαία τους να προβάλλεται στα κοινοβούλιά μας, η ιδεολογία του ακραίου σωβινισμού ενισχύεται εδώ στη Γερμανία, στην Ολλανδία, στην Ελλάδα, στην Ισπανία, στην Ιταλία. Το βλέπουμε αυτό σε κάθε δημοσκόπηση και φοβάμαι ότι θα το δούμε σύντομα το βράδυ των εκλογών της επόμενης Κυριακής εδώ στη Γερμανία.
Ογδόντα χρόνια μετά την ήττα των Ναζί…
Ογδόντα χρόνια από τότε που οι αντιπρόσωποι των λαών συγκεντρώθηκαν στα Ηνωμένα Έθνη για να διακηρύξουν ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ,…
συμβαίνει ΞΑΝΑ! Με τις ευλογίες των κυβερνήσεών μας…
Αφήνοντας το Διεθνές Δίκαιο να πεθάνει στην Παλαιστίνη, σκότωσαν το Διεθνές Δίκαιο παντού, ιδίως εδώ, στη Γερμανία. Γιατί το Διεθνές Δίκαιο είτε ισχύει για όλους είτε δεν ισχύει για κανέναν. Γι’ αυτό βρισκόμαστε σήμερα εδώ στο Μόναχο. Για να πούμε για άλλη μια φορά: ΠΟΤΈ ΞΑΝΑ! ΠΟΥΘΕΝΑ!
Βρισκόμαστε σήμερα εδώ, στο Μόναχο, για να πούμε στους ανόητους κυβερνώντες
– οι οποίοι συμπεριφέρονται σαν τα φριχτά εγκλήματα του Ολοκαυτώματος να μπορούν να ξεπλυθούν με ποτάμια Παλαιστινιακού αίματος, και
– που νομίζουν ότι ο αυταρχισμός του Πούτιν θα αναχαιτιστεί με σωρούς από τα πτώματα όλο και περισσότερων Ουκρανών…
ότι είμαστε εδώ για να τους σταματήσουμε – ότι είμαστε εδώ, σήμερα, για να αδράξουμε τη μέρα ώστε, αύριο, να μπορέσουμε να ονειρευτούμε ένα νέο όνειρο Ειρήνης με Δικαιοσύνη.
Carpe DiEM25!
