Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Οι ασθένειες που σχετίζονται με τον θυρεοειδή είναι συχνές παγκοσμίως. Οι περισσότερες από αυτές τις ασθένειες είναι καλοήθεις και όχι επικίνδυνες. Περίπου το 5 τοις εκατό των διαταραχών του θυρεοειδούς μπορεί να είναι κακοήθεις και χρειάζονται χειρουργική θεραπεία. Τα μη καρκινικά οιδήματα ή τα καλοήθη οιδήματα μπορούν να τηρούνται υπό επιτήρηση. Η χειρουργική επέμβαση για αυτές λαμβάνεται υπόψη μόνο εάν το οίδημα είναι αισθητικά ενοχλητικό ή εάν το οίδημα συμπιέζει τον σωλήνα τροφής ή τον σωλήνα αέρα στο λαιμό.
Η θεραπεία του καρκίνου του θυρεοειδούς εξαρτάται από διάφορους παράγοντες και συγκεκριμένα, την ηλικία και το φύλο του ασθενούς, το μέγεθος της βλάβης και την παρουσία λεμφαδένων μετάστασης ή απομακρυσμένης μετάστασης. Στις περισσότερες από αυτές τις περιπτώσεις, η χειρουργική επέμβαση είναι η πρώτη και κύρια επιλογή θεραπείας. Η θεραπεία για κάθε ασθενή μπορεί να είναι ελαφρώς διαφορετική από τους υπόλοιπους λόγω αυτών των παραγόντων που αναφέρθηκαν παραπάνω. ΟΔρ Akshat Malik, Χειρουργό Καρκίνου Κεφαλής & Τραχήλου στο Max Superspeciality Hospital, Saket, Νέο Δελχί μιλά για τη θεραπεία του θυρεοειδούς, τους τύπους των διαθέσιμων θεραπειών και τον τρόπο με τον οποίο γίνονται.
Τι είναι η ουλώδης θυρεοειδεκτομή;
Ο γιατρός Malik είπε, ” Συμβατική θυρεοειδεκτομή σημαίνει ότι ο θυρεοειδής αδένας αφαιρείται με τομή στο λαιμό. Η ουλώδης θυρεοειδεκτομή αναφέρεται σε μια χειρουργική επέμβαση όπου δεν εμφανίζεται ορατή ή εμφανής ουλή στον λαιμό. Αντίθετα, έχουμε πρόσβαση στον θυρεοειδή αδένα από μια μακρινή θέση , αυτό μπορεί να είναι πίσω από το αυτί, από το στήθος ή μέσα από το στόμα. ” Όταν ρωτήθηκε για το πώς γίνονται αυτές οι χειρουργικές επεμβάσεις είπε: “Όπως καταλαβαίνετε, προσπαθούμε να φτάσουμε στον θυρεοειδή αδένα από μια απομακρυσμένη τοποθεσία, για αυτό χρειαζόμαστε ορισμένες τροποποιήσεις κατά τη διάρκεια της επέμβασης. Αυτές μπορούν να γίνουν με τη βοήθεια ενδοσκοπικών οργάνων ή μέσω ρομπότ. Η ρομποτική χειρουργική προτιμάται σε αυτό σκηνικό καθώς επιτρέπει σε μικρά όργανα να φτάνουν μέσα στο λαιμό με καλή ελευθερία κινήσεων και επιδεξιότητα.”
Ποια είναι τα πλεονεκτήματα της ρομποτικής χειρουργικής;
- Χωρίς ορατή ουλή: καθώς εκτελούνται από μακρινό σημείο, επομένως η ουλή δεν είναι εμφανής ή ορατή κανονικά. Αυτό είναι πιο σχετικό για τις περιπτώσεις που κάνουμε τη διαδικασία για κοσμητικούς σκοπούς.
- Ελάχιστη απώλεια αίματος
- Μεγεθυμένη όψη: αυτό μας επιτρέπει να αναγνωρίσουμε και να διατηρήσουμε το νεύρο των φωνητικών χορδών καθώς και του παραθυρεοειδούς. Αυτό συχνά σημαίνει λιγότερες επιπλοκές και ταχύτερη ανάρρωση.
- Ακριβές, και
- Ταχύτερη ανάρρωση.
Όταν ρωτήθηκε περαιτέρω για τη διαδικασία αυτών των ρομποτικών επεμβάσεων, ο Δρ Malik είπε:
“Αυτά εκτελούνται από έναν εκπαιδευμένο ρομποτικό χειρουργό Head & Neck. Ο χειρουργός χρησιμοποιεί ένα χειρουργικό ρομπότ για να εκτελέσει αυτές τις περιπτώσεις. Το ρομπότ έχει μικρά χέρια μέσω των οποίων τα λεπτά εργαλεία μπορούν να περάσουν μέσα από μικρότερες τομές και περιοχές. Ο χειρουργός τα χειρίζεται από μια ξεχωριστή κονσόλα όπου παίρνει τρισδιάστατη άποψη της χειρουργικής περιοχής Ολόκληρο το χειρουργείο είναι στον έλεγχο του χειρουργού».
Ανάρρωση μετά από αυτές τις χειρουργικές επεμβάσεις;
Μετά το χειρουργείο, οι ασθενείς μπορούν να μετακινούνται, να τρώνε και να πίνουν την ίδια μέρα. Τοποθετείται μια παροχέτευση για να επιτρέψει στο αίμα που συλλέγεται μέσα να βγει έξω, αφαιρείται σε μια-δυο μέρες. Δεν υπάρχει περιορισμός στον ασθενή σχετικά με τη διατροφή ή τις δραστηριότητες.
Επιπλοκές που μπορεί να προκύψουν μετά την επέμβαση
Οι κοινές επιπλοκές που σχετίζονται με τη χειρουργική επέμβαση θυρεοειδούς περιλαμβάνουν πάρεση φωνητικών χορδών και/ή υπασβεστιαιμία. Εάν το νεύρο που τροφοδοτεί τη φωνητική χορδή τραυματιστεί κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης ή χρειάζεται εκτομή λόγω προσβολής της νόσου, τότε ο ασθενής μπορεί να αναπτύξει βραχνάδα φωνής. Μπορεί να είναι προσωρινή ή μόνιμη. Μόνιμη παράλυση του λώρου μπορεί να εμφανιστεί σε λιγότερο από 5% των περιπτώσεων. Κατά τη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης στον θυρεοειδή, εάν επηρεαστεί η παροχή αίματος στους παραθυρεοειδείς αδένες (που σχετίζεται με την ισορροπία ασβεστίου), τότε ο ασθενής μπορεί να αναπτύξει υπασβεστιαιμία όπου το επίπεδο του ασβεστίου στο αίμα μειώνεται. Αυτό μπορεί επίσης να είναι προσωρινό ή μόνιμο και μπορεί να απαιτεί συμπλήρωμα ασβεστίου. Εάν έχει γίνει πλήρης θυρεοειδεκτομή, τότε ο ασθενής μπορεί να χρειαστεί δια βίου συμπλήρωμα θυρεοειδικής ορμόνης.
