Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Παχυσαρκία: Η παχυσαρκία παγκοσμίως έχει σχεδόν τριπλασιαστεί από το 1975, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Έχουν διατυπωθεί πολλές υποθέσεις για τα αίτια της παχυσαρκίας, μεταξύ των οποίων η αυξημένη κατανάλωση λίπους, υδατανθράκων ή υπερ-επεξεργασμένων τροφίμων (UPF), η αδράνεια, η υπερλιπιδαιμία και η υπερινσουλιναιμία. Με βάση αυτές τις υποθέσεις, αναζητήθηκαν λύσεις που αφορούσαν τη μείωση της κατανάλωσης των ύποπτων παραγόντων. Καλά ελεγχόμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η αυξημένη κατανάλωση λίπους, υδατανθράκων ή υπερ-επεξεργασμένων τροφίμων UPF συνδέεται με αυξημένη κατανάλωση τροφίμων και αύξηση του σωματικού βάρους, ενώ η μείωση της κατανάλωσης λίπους, υδατανθράκων ή υπερ-επεξεργασμένων τροφίμων UPF στα ίδια άτομα συνδέθηκε με απώλεια βάρους. Ωστόσο, οι μελέτες αυτές δεν προσδιορίζουν μια συγκεκριμένη αιτία της παχυσαρκίας, δεδομένου ότι οι δίαιτες περιλαμβάνουν πολλαπλές μεταβλητές.
Σε μια νέα προοπτική, η Barbara E. Corkey, Ph.D., ομότιμη καθηγήτρια Ιατρικής και Βιοχημείας στην Ιατρική Σχολή Chobanian & Avedisian του Πανεπιστημίου της Βοστώνης, παρουσιάζει μια εναλλακτική ελέγξιμη και εφαρμόσιμη υπόθεση/μοντέλο σχετικά με την αιτία της παχυσαρκίας. Εάν επικυρωθεί, θα μπορούσε να υποδείξει σαφή βήματα για την αναστροφή της παχυσαρκίας. Οι άνθρωποι διαφέρουν ως προς την αποτελεσματικότητα με την οποία καίνε και αποθηκεύουν τα θρεπτικά συστατικά ως απάντηση στην υπερκατανάλωση τροφής. Ορισμένοι άνθρωποι σπαταλούν περισσότερη ενέργεια όταν υπερκαταναλώνουν και αποθηκεύουν λιγότερη. Αυτά τα άτομα τείνουν να μην παίρνουν εύκολα βάρος. Οι άνθρωποι διαφέρουν, επίσης, ως προς την αντίδρασή τους στη στέρηση τροφής. Ορισμένοι διατηρούν την ενέργεια καλύτερα από άλλους και όταν κάνουν δίαιτα δεν χάνουν εύκολα βάρος. “Αυτές είναι φυσιολογικές παραλλαγές και ο καθένας μας είναι λίγο διαφορετικός, λόγω γενετικής, αλλά αντιδρούμε στα ίδια σήματα”, δήλωσε ο Corkey. Η υπόθεσή της υποθέτει ότι η παχυσαρκία (ορισμένες χημικές ενώσεις που υποτίθεται ότι διαταράσσουν τη φυσιολογική ανάπτυξη και την ισορροπία του μεταβολισμού των λιπιδίων), οι οποίες έχουν εισέλθει στο περιβάλλον τα τελευταία 50 χρόνια, δημιουργούν παραπληροφόρηση στον οργανισμό μας, όπως ακατάλληλη έκκριση ινσουλίνης ή πείνα, που οδηγεί στην παχυσαρκία.
Η παχυσαρκία, πιστεύει, μπορεί να δημιουργήσει αλλαγές στην οξειδοαναγωγική κατάσταση (ένα φυσιολογικό σήμα είτε περίσσειας είτε ανάγκης για ενέργεια) που δεν σχετίζεται με τις ενεργειακές ανάγκες, αλλά διεγείρουν ψευδώς την πείνα ή την αποθήκευση καυσίμων όταν δεν χρειάζονται “Η αυξανόμενη συχνότητα εμφάνισης της παχυσαρκίας συσχετίζεται με την αυξημένη κατανάλωση λίπους, υδατανθράκων ή υπερ-επεξεργασμένων τροφίμων UPF μαζί με χιλιάδες πιθανές περιβαλλοντικές τοξίνες, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων που προέρχονται από λιπάσματα, εντομοκτόνα, πλαστικά και ατμοσφαιρικούς ρύπους. Ο εντοπισμός αυτών των παραγόντων θα μας επιτρέψει να τους απομακρύνουμε ή να εμποδίσουμε την ικανότητά τους να παράγουν παραπληροφόρηση”, δήλωσε η Corkey. Το μοντέλο της Corkey, αν επικυρωθεί, θα μπορούσε να επηρεάσει πολλές, αν όχι όλες τις ασθένειες που σχετίζονται με την παχυσαρκία. Το έγγραφό της εξετάζει τους άμεσα διαθέσιμους τρόπους δοκιμής του μοντέλου της. Πιστεύει ότι το καλύτερο αποτέλεσμα αυτής της εργασίας θα ήταν ο εντοπισμός των προκαλούντων παχυσαρκία παραγόντων και η απομάκρυνσή τους. Το δεύτερο καλύτερο αποτέλεσμα θα ήταν θεραπείες που θα μπλοκάρουν την επίδρασή τους στους φυσιολογικούς ρυθμιστικούς μηχανισμούς του οργανισμού για την έκκριση ινσουλίνης.
Τα ευρήματα αυτά δημοσιεύονται στο περιοδικό Φιλοσοφικές Συναλλαγές της Βασιλικής Εταιρείας B (Philosophical Transactions of the Royal Society B).
