Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Παιδιά: Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Κουίνσλαντ ανακάλυψαν ότι τα γεύματα που παρέχονται σε κέντρα προσχολικής εκπαίδευσης και παιδικής μέριμνας σε ορισμένες κοινότητες με χαμηλές κοινωνικοοικονομικές συνθήκες δεν πληρούν τις εθνικές διατροφικές συστάσεις. Η Δρ Bonnie Searle από το Ινστιτούτο Εγκεφάλου του Κουίνσλαντ ηγήθηκε μιας μελέτης 55 γευμάτων σε 10 παιδικά κέντρα του Κουίνσλαντ σε κοινότητες όπου ο κίνδυνος επισιτιστικής ανασφάλειας είναι υψηλός.
Διαπίστωσαν ότι η ποιότητα και η ποσότητα του φαγητού ήταν χαμηλή, με τα γεύματα να καλύπτουν μόνο το 75% των εκτιμώμενων ενεργειακών απαιτήσεων. Η εργασία δημοσιεύεται στο περιοδικό “Παιδί: Φροντίδα, Υγεία και Ανάπτυξη” (Child: Care, Health and Development). «Τυπικά, αυτά τα εκπαιδευτικά κέντρα παιδικής ηλικίας παρέχουν τροφή που τα παιδιά τρώνε εύκολα, όχι απαραίτητα αυτό που θα μπορούσε να είναι καλύτερο για αυτά διατροφικά», είπε ο Δρ. «Σύμφωνα με τις Αυστραλιανές Διατροφικές Κατευθυντήριες Γραμμές, τα παιδιά πρέπει να καταναλώνουν μια μεγάλη ποικιλία θρεπτικών τροφών στις πέντε ομάδες τροφίμων: λαχανικά, φρούτα, δημητριακά και σπόροι, κρέας, γαλακτοκομικά και εναλλακτικές λύσεις για την κάλυψη των διατροφικών απαιτήσεων. «Ωστόσο, ανησυχούσαμε για το γεγονός ότι πολλά κέντρα δεν παρείχαν αρκετό φαγητό και συχνά παρείχαν τροφές χαμηλής περιεκτικότητας σε θρεπτικά συστατικά, όπως καμπάνα, κράκερ και μαρμελάδα ή σάντουιτς αλμυρών αλμυρών σε λευκό ψωμί. «Επίσης, η ποσότητα των λαχανικών που σερβίρονταν κυμαινόταν από μηδέν έως λίγο λιγότερο από το ένα πέμπτο των συνιστώμενων ποσοτήτων». Η ανησυχία σχετικά με την ποιότητα και την ποσότητα των τροφίμων ήταν, επίσης, εμφανής στα κέντρα παιδικής μέριμνας που απαιτούσαν από τις οικογένειες να παρέχουν σπιτικά γεύματα. «Είτε τα παιδιά δεν έρχονταν με αρκετό φαγητό ή αυτό που έφερναν ήταν φτωχό διατροφικά», είπε ο Δρ Σίρλ. «Αυτή η έρευνα δείχνει ότι το μεγαλύτερο βάρος της κακής διατροφής επωμίζονται τα παιδιά στις πιο περιθωριοποιημένες κοινότητες». Ο Δρ. Searle είπε ότι τα κέντρα παιδικής μέριμνας του Κουίνσλαντ δεν έχουν πρόσβαση σε δωρεάν προγραμματισμό μενού, με το καθήκον να βαρύνει συχνά τους εκπαιδευτικούς που ενδιαφέρονται για το φαγητό. «Όταν έχεις παιδιά με πολλαπλές αλλεργίες, στενούς προϋπολογισμούς και περιορισμένες εγκαταστάσεις, είναι δύσκολο να περιμένεις από εκπαιδευτικούς χωρίς διατροφικά προσόντα και λίγο χρόνο να παράγουν ένα μενού υψηλής ποιότητας», είπε.
Ο Δρ. Searle είπε ότι η παροχή υγιεινών και θρεπτικών γευμάτων σε πρώιμο εκπαιδευτικό περιβάλλον έχει οφέλη για τα μικρά παιδιά, τις οικογένειές τους και την ευρύτερη κοινωνία. «Πολλές υπηρεσίες παιδικής μέριμνας χάνουν μια σημαντική ευκαιρία να παρέχουν περιβάλλοντα διατροφής που επηρεάζουν θετικά τις διατροφικές συμπεριφορές και τις διατροφικές προτιμήσεις στα αναπτυσσόμενα παιδιά», είπε. «Χωρίς επαρκή διατροφή είναι πιο δύσκολο για τα παιδιά να μάθουν και να ρυθμίσουν τη συμπεριφορά τους». Ο Δρ. Searle επαίνεσε προγράμματα όπως το Child and Adult Care Food Program (CACFP) στις Ηνωμένες Πολιτείες, το οποίο αποζημιώνει τα κέντρα παιδικής φροντίδας για την παροχή τροφής σε επιλέξιμα παιδιά. «Αυτό είναι ένα καλό μοντέλο εργασίας που θα μπορούσε να υιοθετηθεί στην Αυστραλία—παρέχοντας στοχευμένη οικονομική υποστήριξη για να διασφαλιστεί ότι τα τρόφιμα υψηλής ποιότητας είναι προσβάσιμα στις ευάλωτες κοινότητες του Κουίνσλαντ», είπε. «Υποθέτουμε ότι δεν έχουμε πρόβλημα πείνας στην Αυστραλία επειδή είμαστε μια ανεπτυγμένη χώρα, αλλά ένα στα έξι παιδιά ζει στη φτώχεια και αυτά τα παιδιά κινδυνεύουν πραγματικά από επισιτιστική ανασφάλεια».
