Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Πάθηση Hikikomori: Νέο εργαλείο αξιολόγησης προσφέρει πρακτική καθοδήγηση για τη διάγνωση μιας ακραίας μορφής κοινωνικής απομόνωσης γνωστής ως hikikimori. Το εργαλείο διαγνωστικής αξιολόγησης δημοσιεύτηκε διαδικτυακά στις 15 Σεπτεμβρίου με μια συνοδευτική επιστολή από τους συγγραφείς στο περιοδικό Παγκόσμια Ψυχιατρική (World Psychiatr). Το εργαλείο είναι η πρώτη δομημένη τεχνική για την αξιολόγηση ατόμων που πάσχουν από μια πάθηση η οποία αναγνωρίστηκε αρχικά σε νέους στην Ιαπωνία, αλλά πιστεύεται ότι είναι ευρέως διαδεδομένη σε άτομα όλων των ηλικιών σε όλον τον κόσμο.
Γνωστό ως “Διαγνωστική Αξιολόγηση της ακραίας μορφής κοινωνικής απομόνωσης Hikikomori” (Hikikomori Diagnostic Evaluation ή HiDE), το εργαλείο παρέχει πρακτική καθοδήγηση και συγκεκριμένες δομημένες ερωτήσεις συνέντευξης στους κλινικούς ιατρούς για τη διάγνωση της πάθησης. «Οι πάροχοι και οι ασθενείς που έχουν ακούσει για το hikikomori εξακολουθούν να είναι συχνά στο σκοτάδι όσον αφορά το να γνωρίζουν τι ακριβώς είναι ή πώς θα μπορούσαν να αξιολογηθούν κλινικά για αυτό», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας Alan Teo, M.D., αναπληρωτής καθηγητής ψυχιατρικής στη Σχολή Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Υγείας & Επιστήμης του Όρεγκον και ψυχίατρος στο Σύστημα Υγείας VA Portland. «Τα μέλη της οικογένειας έχουν αναζητήσει θεραπευτές και ψυχιάτρους που μπορούν να βοηθήσουν και έφτασαν σε αδιέξοδα».
Η πάθηση Hikikimori διακρίνεται από το άγχος που προκαλείται από την πολύμηνη απομόνωση στο σπίτι. Το νέο εργαλείο αξιολόγησης προσφέρει έναν οδικό χάρτη στους κλινικούς γιατρούς ώστε να διαγνώσουν ξεκάθαρα την πάθηση hikikimori, η οποία διαφέρει από άλλες μορφές ψυχικής ασθένειας, όπως η γενικευμένη αγχώδης διαταραχή. Στις αρχές του 2020, ο Teo και οι συγγραφείς του δημοσίευσαν στο περιοδικό Παγκόσμια Ψυχιατρική (World Psychiatry) έναν απλοποιημένο και σαφή ορισμό της hikikomori. Το μελάνι μόλις είχε στεγνώσει σε αυτό το έντυπο όταν η πανδημία της COVID-19 ανάγκασε μεγάλο μέρος του κόσμου να εργάζεται από το σπίτι και να απέχει από μεγάλες δημόσιες συγκεντρώσεις – εισάγοντας ακραία κοινωνική απομόνωση για ορισμένους και ενισχύοντάς την για άλλους. «Όταν χτύπησε η COVID, οι άνθρωποι άρχισαν να περνούν περισσότερο χρόνο μόνοι τους, πηγαίνοντας στις δικές τους σπηλιές», είπε ο Teo. “Αυτό επηρέασε τον τρόπο που ζούμε τη ζωή μας. Επιπλέον, η τεχνολογία μας ενθαρρύνει να κοιτάμε τις οθόνες μας και να μην κοιτάμε απαραίτητα ο ένας τον άλλο στα μάτια. Πρέπει να πιστεύω ότι όλοι αυτοί οι παράγοντες ωθούν περισσότερους ανθρώπους προς την κατεύθυνση του κινδύνου για ακραία κοινωνική απομόνωση hikikomori .” Το επόμενο βήμα θα είναι η κλινική καθοδήγηση για την πραγματική αντιμετώπιση της πάθησης μόλις διαγνωστεί με ακρίβεια. «Δεν γνωρίζουμε ποιες θεραπείες έχουν αποτέλεσμα και ποιες θεραπείες δεν έχουν αποτέλεσμα», είπε ο Teo. “Είμαστε επικεντρωμένοι στο να κάνουμε πράγματα ένα βήμα τη φορά. Δεν μπορείτε να θεραπεύσετε κάτι εάν δεν μπορείτε να συμφωνήσετε για το τι είναι και εάν δεν μπορείτε να το διαγνώσετε εξαρχής.”
