Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Σε μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό EBioMedicine, μια ομάδα επιστημόνων ερεύνησε τη σχέση μεταξύ των επιπέδων φυσικής δραστηριότητας και της μικροχλωρίδας του εντέρου χρησιμοποιώντας αξιολογήσεις που βασίζονται σε επιταχυνσιόμετρο για τα επίπεδα της καθιστικής, μέτριας και έντονης σωματικής δραστηριότητας.
Ένας αυξανόμενος όγκος στοιχείων δείχνει ότι τα βέλτιστα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας μειώνουν τον κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2, καρδιαγγειακές παθήσεις και καταστάσεις ψυχικής υγείας όπως η κατάθλιψη. Επιπλέον, οι καθιστικές συνήθειες που περιλαμβάνουν δραστηριότητες που περιλαμβάνουν εκτεταμένες περιόδους καθίσματος ή ξαπλώματος είναι γνωστό ότι αυξάνουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακής θνησιμότητας και διαβήτη τύπου 2, και αυτοί οι κίνδυνοι μπορούν να μειωθούν με την άσκηση υψηλής έντασης. Πρόσφατες μελέτες έχουν επίσης δείξει ότι οι θετικές επιδράσεις της άσκησης στην υγεία μπορεί να διαμεσολαβούνται μέσω αλλαγών στο μικροβίωμα του εντέρου.
Ουσιαστική έρευνα δείχνει επίσης ότι το μικροβίωμα του εντέρου παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη διαφόρων ασθενειών και προβλημάτων ψυχικής υγείας. Εκτός από τις αλληλεπιδράσεις με τον ξενιστή στη γαστρεντερική οδό, η μικροχλωρίδα του εντέρου θεωρείται επίσης ότι παράγει νευροδιαβιβαστές που μπορούν να επηρεάσουν το ανοσοποιητικό σύστημα, το κεντρικό νευρικό σύστημα και την ομοιόσταση του εγκεφάλου μέσω διαφόρων νευρωνικών οδών και του άξονα μικροβίωσης-έντερου-εγκεφάλου. Η φυσική δραστηριότητα και οι επακόλουθες αλλαγές στην κυκλοφορία, η εντεροηπατική κίνηση των χολικών οξέων, η εντερική διαπερατότητα και η ανοσία του εντέρου μπορούν να επηρεάσουν τη μικροχλωρίδα του εντέρου.
Για τη μελέτη
Στην παρούσα μελέτη, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από μια μελέτη καρδιοπνευμονικής βιοεικόνας από τη Σουηδία για να προσδιορίσουν εάν η καθιστική, μέτρια και έντονη σωματική δραστηριότητα συσχετίζονται με αλλαγές στο μικροβίωμα του εντέρου. Ενώ αρκετές προηγούμενες μελέτες έχουν εξετάσει αυτή τη συσχέτιση, οι περισσότερες από αυτές έχουν χρησιμοποιήσει αυτοαναφερόμενα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας, η οποία υπόκειται σε μεροληψία. Επιπλέον, οι συγγραφείς πιστεύουν ότι η ταξινομική ανάλυση του μικροβιώματος του εντέρου ήταν περιορισμένη σε αυτές τις μελέτες.
Αυτή η μελέτη χρησιμοποίησε δεδομένα από ένα επιταχυνσιόμετρο που φοριέται στο ισχίο για να αποκτήσει μια πιο αξιόπιστη και ακριβή μέτρηση των επιπέδων φυσικής δραστηριότητας. Επιπλέον, η χρήση της βαθιάς μεταγονιδιωματικής του κυνηγετικού όπλου θεωρήθηκε ότι παρέχει ταξινομικές πληροφορίες υψηλής ανάλυσης σχετικά με τις μικροβιακές κοινότητες του εντέρου.
Οι συμμετέχοντες στη μελέτη έπρεπε να απαντήσουν σε ένα λεπτομερές ερωτηματολόγιο σχετικά με την υγεία και το ιατρικό ιστορικό, τη διατροφή και τις συνήθειες του τρόπου ζωής. Υποβλήθηκαν σε μια σειρά από φυσικές και κλινικές εξετάσεις όπως πνεύμονες, στεφανιαία αρτηρία και αξονική τομογραφία κοιλίας (CT). Οι συμμετέχοντες έδωσαν επίσης δείγματα κοπράνων που χρησιμοποιήθηκαν για την ανάλυση μικροβιώματος του εντέρου. Όλοι οι συμμετέχοντες φορούσαν ένα επιταχυνσιόμετρο στο ισχίο για μία εβδομάδα, όλες τις ώρες εκτός από τις δραστηριότητες που βασίζονται στο νερό ή τον ύπνο.
Τα δεδομένα από το επιταχυνσιόμετρο μετατράπηκαν σε μετρήσεις ανά λεπτό, οι οποίες στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκαν για τον καθορισμό της καθιστικής, χαμηλής, μέτριας και έντονης σωματικής δραστηριότητας σύμφωνα με τα όρια που επικυρώθηκαν από προηγούμενες μελέτες. Πραγματοποιήθηκε εκχύλιση δεοξυριβονουκλεϊκού οξέος (DNA) για όλα τα δείγματα κοπράνων και το εκχυλισμένο DNA χρησιμοποιήθηκε στη συνέχεια για την ταυτοποίηση του μεταγονιδιωματικού είδους.
Διάφοροι δείκτες ποικιλότητας ειδών, όπως ο αντίστροφος δείκτης Simpson, ο δείκτης ποικιλότητας Shannon και ο πλούτος των ειδών, υπολογίστηκαν για τον προσδιορισμό της ποικιλότητας άλφα. Επιπλέον, η ανομοιότητα στη σύνθεση των μικροβίων μεταξύ των δειγμάτων προσδιορίστηκε με τον υπολογισμό της ποικιλομορφίας βήτα.
Αποτελέσματα
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η συσχέτιση μεταξύ των καθιστικών συνηθειών ή των πολύ χαμηλών επιπέδων σωματικής δραστηριότητας και της αφθονίας των διαφόρων ειδών μικροβίων του εντέρου ήταν αντίστροφη με τη σχέση μεταξύ των επιπέδων μέτριας ή έντονης σωματικής δραστηριότητας και της αφθονίας ειδών μικροβιώματος του εντέρου.
Η αφθονία του Escherichia coli βρέθηκε να είναι υψηλή σε σχέση με τα επίπεδα της καθιστικής σωματικής δραστηριότητας, ενώ τα μέτρια επίπεδα φυσικής δραστηριότητας συνδέθηκαν με χαμηλότερη αφθονία E. coli. Η αφθονία των βακτηρίων που παράγουν βουτυρικό, όπως αυτά που ανήκουν στο γένος Roseburia και Faecalibacterium prausnitzii, ήταν υψηλή σε άτομα με μέτρια και έντονη σωματική δραστηριότητα.
Επιπλέον, παρατηρήθηκαν διαφορές στην αφθονία ειδών, όπως το Prevotella copri, μεταξύ ατόμων με μέτρια επίπεδα φυσικής δραστηριότητας και εκείνων στην ομάδα έντονης φυσικής δραστηριότητας. Η αφθονία του P. copri ήταν υψηλότερη σε σχέση με μέτρια επίπεδα άσκησης, αλλά η έντονη άσκηση δεν έδειξε σχέση με την αφθονία του P. copri.
Το λειτουργικό δυναμικό του μικροβιώματος του εντέρου βρέθηκε επίσης να διαφέρει σε σχέση με διαφορετικά επίπεδα φυσικής δραστηριότητας. Τα μέτρια επίπεδα σωματικής δραστηριότητας βρέθηκαν να σχετίζονται με υψηλότερη σύνθεση οξικών και βουτυρικών. Η έντονη άσκηση βρέθηκε ότι συνδέεται με υψηλότερη σύνθεση προπιονικού και τα επίπεδα καθιστικής δραστηριότητας συσχετίστηκαν με χαμηλότερη ικανότητα αποικοδόμησης υδατανθράκων από τη μικροχλωρίδα του εντέρου.
