Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Μια νέα ανασκόπηση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα νοσοκομεία που ιδιωτικοποιούνται συνήθως παρέχουν φροντίδα χειρότερης ποιότητας μετά τη μετατροπή από τη δημόσια ιδιοκτησία. Η μελέτη, με επικεφαλής τους ερευνητές του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, δημοσιεύτηκε σήμερα στο The Lancet Public Health.
Ο επικεφαλής συγγραφέας Δρ. Benjamin Goodair, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής και Παρέμβασης στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, δήλωσε: “Αυτή η ανασκόπηση αμφισβητεί τις δικαιολογίες για την ιδιωτικοποίηση της υγειονομικής περίθαλψης και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η επιστημονική υποστήριξη για την ιδιωτικοποίηση της υγειονομικής περίθαλψης είναι αδύναμη. Η ιδιωτικοποίηση των νοσοκομείων μπορεί να μειώσει το κόστος, αλλά το κάνει σε βάρος της ποιότητας της περίθαλψης».
Οι ερευνητές πραγματοποίησαν μια μετα-ανάλυση βασισμένη σε στοιχεία από 13 διαχρονικές μελέτες, που καλύπτουν μια σειρά από χώρες υψηλού εισοδήματος. Κάθε μελέτη αξιολόγησε την ποιότητα των μέτρων υγειονομικής περίθαλψης για τους ασθενείς πριν και μετά την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών υγείας, είτε σε νοσοκομειακό είτε σε περιφερειακό επίπεδο. Οι μελέτες περιελάμβαναν μετρούμενους δείκτες ποιότητας περίθαλψης που περιελάμβαναν τα επίπεδα στελέχωσης, το μείγμα ασθενών ανά τύπο ασφάλισης, τον αριθμό των παρεχόμενων υπηρεσιών, τον φόρτο εργασίας για τους γιατρούς και τα αποτελέσματα υγείας για τους ασθενείς, όπως νοσηλεία που μπορούν να αποφευχθούν.
Οι αυξήσεις στις ιδιωτικοποιήσεις αντιστοιχούσαν γενικά με χειρότερη ποιότητα περίθαλψης, χωρίς να συμπεριληφθούν μελέτες στην ανασκόπηση που να βρήκαν αναμφισβήτητα θετικές επιπτώσεις στα αποτελέσματα της υγείας. Επιπλέον, τα νοσοκομεία που μετατρέπονταν από δημόσιο σε ιδιωτικό καθεστώς ιδιοκτησίας έτειναν να αποκομίζουν υψηλότερα κέρδη. Αυτό επιτεύχθηκε κυρίως με τη μείωση του επιπέδου του προσωπικού και τη μείωση του ποσοστού των ασθενών με περιορισμένη ασφαλιστική κάλυψη υγείας.
Η ιδιωτικοποίηση αντιστοιχούσε γενικά με λιγότερο απασχολούμενο προσωπικό καθαριότητας ανά ασθενή και υψηλότερα ποσοστά λοιμώξεων ασθενών, και σε ορισμένες μελέτες, τα υψηλότερα επίπεδα ιδιωτικοποίησης νοσοκομείων αντιστοιχούσαν με υψηλότερα ποσοστά θανάτων που μπορούσαν να αποφευχθούν. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις (π.χ. στην Κροατία), η ιδιωτικοποίηση οδήγησε σε ορισμένα οφέλη για την πρόσβαση των ασθενών, μέσω πιο ακριβών ραντεβού και νέων μέσων παροχής φροντίδας, όπως οι τηλεφωνικές κλήσεις εκτός ωραρίου.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα αποτελέσματα αμφισβητούν τη θεωρία ότι η ιδιωτικοποίηση μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα της υγειονομικής περίθαλψης μέσω αυξημένου ανταγωνισμού στην αγορά και επιτρέποντας μια πιο ευέλικτη και με επίκεντρο τον ασθενή προσέγγιση. Πλέον απαιτείται περαιτέρω έρευνα σχετικά με τις επιπτώσεις της ιδιωτικοποίησης σε άλλες πτυχές της υγειονομικής περίθαλψης, συμπεριλαμβανομένων των υπηρεσιών κοινότητας, πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και ασθενοφόρων.
Ο συν-συγγραφέας καθηγητής Aaron Reeves, από το Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής και Παρέμβασης στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, δήλωσε: «Τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης βρίσκονται υπό πίεση από τη γήρανση του πληθυσμού, τους περιορισμένους προϋπολογισμούς και τις αντηχήσεις της πανδημίας COVID-19 και οι κυβερνήσεις ενδέχεται να κοιτάξουν τις ιδιωτικοποιήσεις ως μια ενιαία, απλή λύση στις πιέσεις. Υπάρχει, ωστόσο, ο κίνδυνος η αναζήτηση βραχυπρόθεσμων μειώσεων να αποβεί σε βάρος των μακροπρόθεσμων αποτελεσμάτων, καθώς η εξωτερική ανάθεση υπηρεσιών στον ιδιωτικό τομέα δεν φαίνεται να προσφέρει και τα δύο καλύτερα φροντίδα και φθηνότερη φροντίδα».
Οι χώρες που συμπεριλήφθηκαν στην ανάλυση ήταν ο Καναδάς, η Κροατία, η Αγγλία, η Γερμανία, η Ιταλία, η Νότια Κορέα, η Σουηδία και οι Η.Π.Α.
