Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Η σχιζοφρένεια είναι μια σύνθετη ψυχική διαταραχή που επηρεάζει τη σκέψη, τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά ενός ατόμου. Παρόλο που τα πιο γνωστά συμπτώματα περιλαμβάνουν ψευδαισθήσεις, παραληρήματα και αποδιοργανωμένη σκέψη, υπάρχουν και λιγότερο συνηθισμένα συμπτώματα που μπορεί να παρατηρηθούν σε άτομα με σχιζοφρένεια. Αυτά τα συμπτώματα δεν είναι πάντα εύκολο να αναγνωριστούν, αλλά μπορεί να επηρεάσουν σημαντικά τη ζωή των ατόμων που πάσχουν από τη διαταραχή.
- Αυτοκαταστροφική Συμπεριφορά
Ένα λιγότερο συνηθισμένο σύμπτωμα της σχιζοφρένειας είναι η αυτοκαταστροφική ή επικίνδυνη συμπεριφορά, η οποία περιλαμβάνει πράξεις όπως αυτοτραυματισμούς ή επικίνδυνη συμπεριφορά χωρίς να υπολογίζεται ο κίνδυνος. Αυτό το σύμπτωμα μπορεί να προκύψει από την αποδιοργάνωση σκέψης ή την αίσθηση του ατόμου ότι δεν έχει έλεγχο πάνω στο σώμα του ή τις πράξεις του. Η ανάγκη για ανακούφιση από τη σύγχυση ή την εσωτερική πίεση μπορεί να οδηγήσει σε τέτοιες επικίνδυνες συμπεριφορές. - Αναισθησία ή Συναίσθημα “Κενότητας”
Μερικοί άνθρωποι με σχιζοφρένεια μπορεί να βιώσουν συναισθηματική απομάκρυνση ή αναισθησία, δηλαδή να νιώθουν “κενότητα” ή ότι τα συναισθήματά τους δεν είναι πραγματικά. Αυτό μπορεί να εκδηλωθεί ως αδυναμία να αισθανθούν χαρά ή θλίψη, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να είναι δύσκολο να αναγνωρίσουν τις ανάγκες ή τις επιθυμίες τους. Αυτό το σύμπτωμα μπορεί να προκαλέσει απομόνωση, καθώς το άτομο φαίνεται να είναι συναισθηματικά απομακρυσμένο από το περιβάλλον του. - Κοινωνική Απομόνωση με Παράξενες Συνήθειες
Εκτός από την απογοήτευση από τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις, ορισμένοι άνθρωποι με σχιζοφρένεια μπορεί να αναπτύξουν παράξενες συνήθειες ή τελετουργίες για να αντιμετωπίσουν την ψυχική τους σύγχυση ή τον φόβο τους. Αυτές οι συνήθειες μπορεί να περιλαμβάνουν την επανάληψη ορισμένων κινήσεων ή την αίσθηση ότι πρέπει να ακολουθήσουν αυστηρούς κανόνες για να «προστατεύσουν» τον εαυτό τους από φανταστικά ή παρανοϊκά γεγονότα.
Αυτά τα λιγότερο συνήθη συμπτώματα της σχιζοφρένειας ενδέχεται να είναι πιο δύσκολο να αναγνωριστούν από τους συγγενείς ή τους φίλους του ατόμου, αλλά η έγκαιρη αναγνώριση και κατάλληλη θεραπεία μπορούν να βοηθήσουν στην αποτελεσματικότερη διαχείριση της διαταραχής.
