Η σύγκριση ανάμεσα σε αδέλφια είναι ένα φαινόμενο που συμβαίνει συχνά, είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα. Γονείς, συγγενείς, ακόμη και εκπαιδευτικοί, ενδέχεται να συγκρίνουν τις επιδόσεις, τις συμπεριφορές ή τις ικανότητες των παιδιών με σκοπό να τα παρακινήσουν. Ωστόσο, η σύγκριση μπορεί να έχει το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα.
Οι συνέπειες της σύγκρισης
-
Ζήλια και ανταγωνισμός: Όταν ένα παιδί νιώθει ότι υστερεί σε σύγκριση με το αδελφάκι του, μπορεί να εμφανίσει ζήλια ή και επιθετικότητα.
-
Μειωμένη αυτοεκτίμηση: Η συνεχής υπενθύμιση ότι “ο αδελφός σου τα καταφέρνει καλύτερα” οδηγεί το παιδί να αμφισβητεί την αξία του.
-
Ρόλοι που “κολλάνε”: Το “καλό παιδί” και το “δύσκολο παιδί” γίνονται ταμπέλες που είναι δύσκολο να ξεπεραστούν.
Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς
-
Αναγνωρίστε τη μοναδικότητα κάθε παιδιού
Κάθε παιδί έχει διαφορετικά ταλέντα, ρυθμό ανάπτυξης και ανάγκες. Αντί να συγκρίνουμε, ας επικεντρωθούμε στο τι κάνει καλά το καθένα. -
Ενισχύστε την ατομική πρόοδο
Επαινέστε το κάθε παιδί για την προσωπική του βελτίωση, χωρίς αναφορές στους άλλους. -
Προωθήστε τη συνεργασία, όχι τον ανταγωνισμό
Μέσα από κοινές δραστηριότητες, τα παιδιά μπορούν να μάθουν να συνεργάζονται και να αναγνωρίζουν ο ένας τα δυνατά σημεία του άλλου.
Η αποφυγή σύγκρισης δεν σημαίνει ίση μεταχείριση με την έννοια του «ίδιου για όλους», αλλά δίκαιη μεταχείριση σύμφωνα με τις ανάγκες και τη μοναδικότητα του κάθε παιδιού. Έτσι καλλιεργείται ο σεβασμός, η αυτοπεποίθηση και η ενσυναίσθηση.