Το σύνδρομο Asperger ανήκει στο φάσμα της αυτιστικής διαταραχής και χαρακτηρίζεται από δυσκολίες στην κοινωνική αλληλεπίδραση και περιορισμένα ενδιαφέροντα ή επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές. Ωστόσο, γύρω από το σύνδρομο Asperger υπάρχουν πολλοί μύθοι και παρανοήσεις που παραμένουν. Ακολουθούν μερικοί από τους πιο διαδεδομένους μύθους.

- Μύθος: Οι άνθρωποι με Asperger δεν έχουν συναισθηματική ζωή
Πολλοί πιστεύουν ότι τα άτομα με σύνδρομο Asperger δεν έχουν συναισθήματα ή δεν μπορούν να κατανοήσουν τα συναισθήματα των άλλων. Στην πραγματικότητα, τα άτομα με Asperger αισθάνονται κανονικά συναισθήματα, απλώς δυσκολεύονται να τα εκφράσουν ή να κατανοήσουν τα συναισθηματικά σήματα των άλλων. - Μύθος: Τα άτομα με Asperger είναι πάντα κοινωνικά απομονωμένα
Αν και το σύνδρομο Asperger επηρεάζει την κοινωνική αλληλεπίδραση, τα άτομα με αυτή τη διαταραχή έχουν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν σχέσεις και φιλίες. Ωστόσο, οι κοινωνικές τους δεξιότητες μπορεί να μην είναι τόσο ανεπτυγμένες όσο σε άλλους ανθρώπους. - Μύθος: Τα άτομα με Asperger είναι πάντα εξαιρετικά σε κάποια δραστηριότητα
Ένας άλλος διαδεδομένος μύθος είναι ότι τα άτομα με Asperger έχουν ιδιαίτερες ικανότητες ή ταλέντα, όπως είναι η μουσική ή τα μαθηματικά. Αν και ορισμένα άτομα μπορεί να έχουν ιδιαίτερες δεξιότητες, αυτό δεν ισχύει για όλους. - Μύθος: Το σύνδρομο Asperger προκαλείται από κακή ανατροφή
Το σύνδρομο Asperger έχει νευρολογική βάση και δεν προκαλείται από την ανατροφή ή την οικογενειακή κατάσταση. Είναι μια αναπτυξιακή διαταραχή που σχετίζεται με γενετικούς και βιολογικούς παράγοντες. - Μύθος: Οι άνθρωποι με Asperger δεν μπορούν να έχουν κανονική ζωή ή να εργαστούν
Αν και τα άτομα με Asperger μπορεί να αντιμετωπίζουν προκλήσεις στην κοινωνική ζωή ή στον εργασιακό τομέα, πολλοί καταφέρνουν να έχουν κανονική ζωή, να σπουδάσουν και να εργαστούν, ακόμη και σε απαιτητικά επαγγέλματα.
Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι κάθε άτομο με σύνδρομο Asperger είναι μοναδικό και ότι η υποστήριξη και η κατανόηση από την κοινωνία μπορούν να βοηθήσουν στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής τους.