Τα μεσαία παιδιά συχνά αισθάνονται παραμελημένα ή λιγότερο σημαντικά, καθώς δεν έχουν την προσοχή που απολαμβάνει το πρωτότοκο παιδί, ούτε την αθωότητα και την προστασία του μικρότερου. Αυτή η αίσθηση παραμέλησης μπορεί να τους οδηγήσει σε ανασφάλεια και χαμηλή αυτοεκτίμηση. Σε πολλές περιπτώσεις, τα μεσαία παιδιά προσπαθούν να κερδίσουν την προσοχή των γονιών τους, είτε μέσω της υπερβολικής συμπεριφοράς είτε με την εξαιρετική επίδοση σε διάφορους τομείς.
Επιπλέον, οι κοινωνικές τους δεξιότητες μπορεί να είναι επηρεασμένες. Μπορεί να αναπτύξουν ικανότητες συνεργασίας και συμβιβασμού, καθώς συχνά βρίσκονται σε ρόλο διαιτητή ανάμεσα στα αδέλφια τους. Αυτές οι δεξιότητες μπορεί να είναι χρήσιμες στην ενηλικίωση, αλλά η έλλειψη ατομικής αναγνώρισης μπορεί να τους προκαλέσει άγχος.
Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι όχι όλα τα μεσαία παιδιά θα βιώσουν αυτά τα συμπτώματα. Η οικογενειακή δυναμική, η προσωπικότητα και η υποστήριξη από τους γονείς είναι καθοριστικοί παράγοντες. Οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν στην εξισορρόπηση των σχέσεων στην οικογένεια, δίνοντας ίση προσοχή σε όλα τα παιδιά και αναγνωρίζοντας την ατομικότητά τους. Με την κατάλληλη υποστήριξη, τα μεσαία παιδιά μπορούν να αναπτυχθούν σε υγιείς και ικανοποιημένοι ενήλικες.