Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Θάνος Ασκητής: Στο ερώτημα «Γιατί δεν είμαστε ευτυχισμένοι» κλήθηκε να απαντήσει ο Θάνος Ασκητής, Πρόεδρος του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας και Διδάκτωρ Ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο οποίος βρέθηκε καλεσμένος στην ΕΡΤ και συγκεκριμένα στο Πρώτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Το GPS της Επικαιρότητας» με τον Θάνο Σιαφάκα.
«Η λέξη ευτυχία είναι μια ιδανική λέξη. Είναι μια απόλυτη λέξη που δείχνει την τελειότητα» επισήμανε αρχικά στον δημοσιογράφο συμπληρώνοντας παράλληλα το εξής «στην πραγματικότητα, όμως, η ευτυχία είναι συνάρτηση πολλών παραμέτρων, όπως είναι, για παράδειγμα, ο δικός μας εσωτερικός κόσμος, το πώς δηλαδή αισθάνομαι εγώ με τον εαυτό μου από τις προσδοκίες, τις ελπίδες, τις ανάγκες μου, τον τρόπο με τον οποίο διαμορφώνω το καθημερινό μου φάσμα, το περιβάλλον μου, που είναι οι ανθρώπινες συνδέσεις οι οποίες και είναι σε πολύ μεγάλη κρίση τα τελευταία 20 χρόνια. Οι άνθρωποι είμαστε πιο φοβικοί, πιο απομονωμένοι, πιο κλεισμένοι με ένα ψηφιακό δίκτυο που μας περιορίζει ακόμη περισσότερο τον βαθμό της επικοινωνίας. Το άλλο κομμάτι είναι οι συνθήκες της ζωής. Πιο συγκεκριμένα, οι άνθρωποι σήμερα νιώθουν πιο φοβισμένοι και απελπισμένοι για το αύριο. Ο τρόπος που ζουν δεν τους δίνει την ικανοποίηση της ασφάλειας και η μεγάλη λέξη ασφάλεια ταυτίζεται με την κοινωνική ευθύνη. Και από την άλλη είναι η προσδοκία της οικονομικής και κοινωνικής στάθμης της ζωής. Με άλλα λόγια, πόσο νοιώθουμε καλά στο επίπεδο που είμαστε σε σχέση με αυτό που προσδοκούσαμε και με αυτό που τελικά βλέπουμε να έχουμε σε μια κοινωνία που ζει σε μια πολύ ωραία χώρα. Η αντίφαση δηλαδή είναι ότι ενώ δεν είμαστε καλά στη λίστα της ευτυχίας-και αυτό είναι σχετικό, τι είναι λίστα-στην πραγματικότητα όμως, αυτή η ωραία χώρα δεν μας δίνει τη χαρά και την απόλαυση να ζήσουμε καλά με τον εαυτό μας».
«Υπάρχει ένας υπέρμετρος θυμός χωρίς αιτία»
Όπως χαρακτηριστικά υπογράμμισε στον δημοσιογράφο «ο άνθρωπος σήμερα είναι θυμωμένος διότι δεν ικανοποιείται ψυχικά μέσα του, όπως και στο σπίτι του δεν ικανοποιείται και στο κοινωνικό του περιβάλλον. Μετά φοβάται ότι υπάρχει διαφθορά. Στη μελέτη που βγήκε για τη λίστα της ευτυχίας, ο Έλληνας είναι βαθιά καχύποπτος για το πολιτικό του σύστημα. Πιστεύει ότι στην Ελλάδα τα πάντα είναι πληρωμένα. Δηλαδή ό,τι κάνεις πρέπει να πληρώσεις, πρέπει να έχεις πολιτικό μέσον. Δεν εμπιστεύεται την πολιτεία του, δεν εμπιστεύεται τον ρόλο του μέσα στο κοινωνικό δίκτυο. Αυτό δυστυχώς είναι ένα πρόβλημα και στην Ελλάδα αλλά και έξω από την Ελλάδα».
«Η κοινωνική παιδεία στη χώρα μας είναι χαμηλή»
Όπως επισήμανε ο κ. Ασκητής στο τέλος της συνομιλίας του με τον δημοσιογράφο «οι δυτικές κοινωνίες έδωσαν πολύ μεγάλη ευμάρεια, έφεραν μεγάλη χαρά και ελευθερία στις ανθρώπινες σχέσεις και κυρίως στις προσωπικές ανθρώπινες σχέσεις. Δυστυχώς, όμως, αυτή η διαχείριση της ελευθερίας, που είναι το ύψιστο αγαθό του ανθρώπου, να είσαι δηλαδή ελεύθερος, να αισθάνεσαι ότι δεν σε ενοχλεί κάνεις, ότι κάνεις ό,τι θέλεις, μέσα σε ένα δίκτυο, σε ένα μέτρο. Αυτό είναι επίσης μια άλλη παράμετρος που λέγεται κοινωνική παιδεία. Δεν είμαστε ένας λαός με καλή κοινωνική παιδεία. Έχουμε μορφωθεί σε πάρα πολλά επίπεδα. Η κοινωνική μας, όμως, ενσυναίσθηση, η παιδεία μας εξακολουθεί να είναι χαμηλή και έχουμε απαξιώσει πολλούς θεσμούς, δηλαδή ακόμη και το σχολείο που πηγαίνουμε ακόμη και η επιστήμη που εκπαιδευόμαστε, παρότι έχουμε καλά πανεπιστήμια. Οι σχέσεις όμως καθηγητή-φοιτητή, καθηγητή-μαθητή έχουν χάσει το δίκτυο της αμοιβαιότητας που είναι ο σεβασμός, η αναγνώριση, η οριοθέτηση και κυρίως η αξιοπρέπεια. Λέξεις που έχουν μια σημαντικότητα αν κανείς διαχειριστεί το νόημα της ζωής του μέσα από αυτές τις συνδέσεις. Είμαστε πιο φοβικοί, περισσότερο καχύποπτοι, πιο κλεισμένοι, έχουμε περισσότερη κοινωνική φοβία. Σήμερα, λοιπόν, οι άνθρωποι είναι δειλοί να φλερτάρουν, να εκφραστούν και υπάρχει μια τοξικότητα, μια καταγγελία, μια απειλή, ένας κακός τρόπος σκέψης. Μέσα στην κοινωνία μας διαμορφώνεται μια διάχυση που υπερπληροφορείται το κοινό αίσθημα ότι δηλαδή το κακό πουλάει πιο πολύ από το καλό. Και αυτό δημιουργεί μια φοβική κατάσταση».
