Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Τοποθεσία: Σε μη ενσωματωμένες κοινότητες στα σύνορα Ηνωμένων Πολιτειών-Μεξικού, οι ιστορικά και κοινωνικά περιθωριοποιημένοι πληθυσμοί γίνονται αόρατοι στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης, δείχνοντας ότι η γεωγραφία λειτουργεί ως δομικός καθοριστικός παράγοντας της υγείας για πληθυσμούς χαμηλού εισοδήματος.
Έτσι καταλήγει μια μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Riverside, ομάδα που εστίασε την προσοχή της στα σύνορα στη Νότια Καλιφόρνια, συγκεκριμένα στην ανατολική κοιλάδα Coachella. Από τον Σεπτέμβριο έως τον Δεκέμβριο του 2020, η ομάδα, με επικεφαλής την Ann Cheney, αναπληρώτρια καθηγήτρια κοινωνικής ιατρικής, πληθυσμού και δημόσιας υγείας στην Ιατρική Σχολή, πραγματοποίησε συνεντεύξεις σε συνεργασία με τη María Pozar, κοινοτική ερευνήτρια και διευθύνουσα σύμβουλο της Conchita Servicios de la Comunidad, με 36 Λατίνους και αυτόχθονες Μεξικανούς φροντιστές παιδιών με άσθμα ή αναπνευστική δυσχέρεια. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι κοινότητες στις «colonias» (μη ενσωματωμένες περιοχές στα σύνορα) στερούνται βασικής κρίσιμης υποδομής, συμπεριλαμβανομένης της πρόσβασης στην υγειονομική περίθαλψη. Στα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικού ζουν σχεδόν 2,7 εκατομμύρια Ισπανόφωνοι ή Λατίνοι. Ο πληθυσμός των μεταναστών στις αποικίες έχει περιορισμένη γνώση της αγγλικής γλώσσας, επίπεδα παιδείας υγείας και εισόδημα και χαμηλότερα επίπεδα επίσημης εκπαίδευσης. Πολλά είναι χωρίς έγγραφα. «Η δουλειά μας δείχνει τη σημασία της γεωγραφίας στην υγεία και πώς η γεωγραφία λειτουργεί ως δομικός καθοριστικός παράγοντας της υγείας», είπε η Τσένι. «Για παράδειγμα, ξένοι φροντιστές που μιλούν ισπανικά ή Purépecha προτιμούν να μεταφέρουν τα παιδιά τους πέρα από τα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικού για αναπνευστική υγειονομική περίθαλψη, επειδή οι γιατροί τους παρέχουν ένα σχέδιο διάγνωσης και θεραπείας που θεωρούν ότι βελτιώνει την υγεία των παιδιών τους».
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Social Science & Medicine, διαπίστωσε ότι οι φροντιστές αντιλαμβάνονται ότι οι γιατροί που εδρεύουν στις ΗΠΑ δεν τους παρέχουν επαρκείς πληροφορίες, καθώς οι περισσότεροι γιατροί δεν μιλούν τη γλώσσα τους και δεν ακούν επαρκώς ή απορρίπτουν τις ανησυχίες τους για την αναπνευστική υγεία των παιδιών τους. Οι φροντιστές αντιλαμβάνονται ότι οι γιατροί με έδρα το Μεξικό τους παρέχουν ένα σχέδιο διάγνωσης και θεραπείας, ενώ οι γιατροί που εδρεύουν στις ΗΠΑ συχνά συνταγογραφούν φάρμακα και δεν παρέχουν συγκεκριμένη διάγνωση. «Επιπλέον, μόνον όσοι έχουν το καθεστώς νομικής τεκμηρίωσης μπορούν να περάσουν τα σύνορα, γεγονός που συμβάλλει στις ανισότητες στην αναπνευστική υγεία των παιδιών», είπε ο Τσένι. «Έτσι, οι φροντιστές χωρίς νομικό καθεστώς στις ΗΠΑ πρέπει να έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης στις ΗΠΑ για τα παιδιά τους και να λαμβάνουν, αυτό που αντιλαμβάνονται αυτοί οι φροντιστές, ως μη βέλτιστη φροντίδα». Η Τσέινι πρόσθεσε ότι εξεπλάγη όταν έμαθε ότι οι φροντιστές που δεν είχαν καθεστώς νομικής τεκμηρίωσης στις ΗΠΑ ζήτησαν από έμπιστη οικογένεια και φίλους να μεταφέρουν τα παιδιά τους πέρα από τα σύνορα για να λάβουν υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης για παιδικό άσθμα και συναφείς παθήσεις. «Η γεωγραφία, που σημαίνει να ζεις σε κοινότητες που δεν έχουν ενσωματωθεί, βλάπτει την υγεία», είπε. «Η γεωγραφία και η πολιτική του τόπου καθορίζουν ποιος μπορεί και ποιος δεν μπορεί να διασχίσει τα σύνορα». Οι συμμετέχοντες στη μελέτη συζήτησαν την απόσταση που χρειάζονταν για να διανύσουν στην παιδιατρική ειδική φροντίδα για τη φροντίδα και τη διαχείριση των αναπνευστικών προβλημάτων υγείας των παιδιών τους.
Κάποιοι σχολίασαν την έλλειψη αλληλεπίδρασης και επικοινωνίας με τους γιατρούς κατά τις ιατρικές επισκέψεις. Ορισμένοι συμμετέχοντες σχολίασαν την έλλειψη γνώσης των γιατρών σχετικά με τη σχέση μεταξύ της έκθεσης των παιδιών τους σε περιβαλλοντικούς κινδύνους και της κακής αναπνευστικής υγείας και των αλλεργικών συμπτωμάτων. Η έρευνα έλαβε χώρα σε τέσσερις μη ενσωματωμένες αγροτικές κοινότητες—Μέκκα, Όασις, Θερμική και Βόρεια Ακτή—στην ανατολική κοιλάδα Κοατσέλα, κατά μήκος του βόρειου τμήματος της Θάλασσας Σάλτον. Οι άνθρωποι που ζουν στις αποικίες εδώ υπόκεινται στις επιπτώσεις των περιβαλλοντικών κινδύνων για την υγεία. Πολλοί είναι αγρότες που ζουν και εργάζονται στα γειτονικά χωράφια. Το μεγαλύτερο μέρος του εργατικού δυναμικού ζει σε κινητά πάρκα και κάτω από το ομοσπονδιακό όριο της φτώχειας. «Εκτός από το τοξικό νερό και τη σκόνη από τη Θάλασσα Σάλτον, άλλοι κίνδυνοι για την υγεία, όπως η έκθεση σε γεωργικά φυτοφάρμακα, οι εγκαταστάσεις επεξεργασίας απορριμμάτων και οι μη εξουσιοδοτημένες χωματερές, συμβάλλουν επίσης στην υψηλή συχνότητα εμφάνισης κακής αναπνευστικής υγείας αυτής της κοινότητας», είπε η Gabriela Ortiz η πρώτη συγγραφέας της ερευνητικής εργασίας και ένας μεταπτυχιακός φοιτητής στην ανθρωπολογία που συνεργάζεται με την Cheney.
“Αυτές οι κοινότητες είναι ευάλωτες στις πολιτικές και τις κυβερνητικές αποφάσεις σχετικά με την έκθεση σε περιβαλλοντικούς κινδύνους και την ανάπτυξη υποδομών. Η απουσία υποδομών και η έλλειψη υποδομής υγειονομικής περίθαλψης περιορίζει την πρόσβασή τους σε υπηρεσίες πρωτοβάθμιας περίθαλψης και ειδικής φροντίδας.” Η Ortiz εξήγησε ότι οι ανθρωπολόγοι και οι κοινωνικοί επιστήμονες έχουν υποστηρίξει εδώ και καιρό ότι οι περιβαλλοντικές αδικίες είναι προϊόν δομικής βίας. Η αλληλεπίδραση μεταξύ γεωγραφίας, παραμεθόριων περιοχών και υγείας είναι απαραίτητη για την κατάρτιση αποτελεσματικών πολιτικών και παρεμβάσεων για τη δημόσια υγεία. Ο τίτλος της ερευνητικής εργασίας είναι «Αναζήτηση φροντίδας πέρα από τα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικού: Οι εμπειρίες των Λατίνων και των γηγενών μεξικανών φροντιστών παιδιών με άσθμα ή αναπνευστική δυσχέρεια». Οι Cheney, Ortiz και Pozar συμμετείχαν στη μελέτη από την Ashley Moran και τη Sophia Rodriquez του UCR.
