Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Μια ανάλυση ηλεκτρονικών ιατρικών αρχείων για περισσότερους από 45.000 ανθρώπους διαπίστωσε ότι η λοίμωξη από την COVID-19 συσχετίστηκε σημαντικά με την ανάπτυξη υψηλής αρτηριακής πίεσης, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Hypertension.
«Ενώ η COVID-19 είναι συνήθως πιο σοβαρή σε ασθενείς με προϋπάρχουσα υψηλή αρτηριακή πίεση, συμπεριλαμβανομένων υψηλότερων ποσοστών νοσηλείας και θνησιμότητας σε σύγκριση με άτομα με φυσιολογική αρτηριακή πίεση, είναι άγνωστο εάν ο ιός SARS-CoV-2 μπορεί να προκαλέσει την ανάπτυξη υπέρτασης ή επιδείνωση της προϋπάρχουσας υπέρτασης», δήλωσε ο ανώτερος συγγραφέας της μελέτης Tim Q. Duong, Ph.D., καθηγητής ακτινολογίας και αντιπρόεδρος ακτινολογικής έρευνας και αναπληρωτής διευθυντής Integrative Imaging and Data Science στη Νέα Υόρκη.
Αυτή η αναδρομική μελέτη παρατήρησης είναι η πρώτη που διερευνά την ανάπτυξη και τους παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με την επίμονη υψηλή αρτηριακή πίεση σε άτομα με λοίμωξη COVID-19 σε σύγκριση με τη γρίπη, έναν παρόμοιο αναπνευστικό ιό. Σύμφωνα με την Οδηγία ACC/AHA του 2017 για την Πρόληψη, Ανίχνευση, Αξιολόγηση και Διαχείριση της Υψηλής Αρτηριακής Πίεσης σε Ενήλικες, η υπέρταση ταξινομείται ως με πάνω και κάτω αριθμούς μεγαλύτερους ή ίσους με 130/80 mm Hg.
Τα δεδομένα υγείας αναλύθηκαν από ηλεκτρονικά ιατρικά αρχεία στο Σύστημα Υγείας Montefiore στο Μπρονξ της Νέας Υόρκης, το οποίο εξυπηρετεί έναν μεγάλο, φυλετικά και εθνοτικά διαφορετικό πληθυσμό. Η μελέτη περιελάμβανε 45.398 άτομα με COVID-19 – που νοσηλεύτηκαν μεταξύ 1ης Μαρτίου 2020 και 20 Φεβρουαρίου 2022 – και 13.864 άτομα με γρίπη χωρίς COVID-19 – που νοσηλεύτηκαν μεταξύ Ιανουαρίου 2018 και 20 Φεβρουαρίου 2022 – τα οποία επέστρεψαν στο νοσοκομειακό σύστημα για οποιοδήποτε ιατρικούς λόγους εντός μιας μέσης περιόδου παρακολούθησης έξι μηνών.
Η ανάλυση διαπίστωσε:
- Το 21% των ατόμων που νοσηλεύτηκαν με COVID-19 και το 11% όσων δεν νοσηλεύτηκαν για COVID-19 εμφάνισαν υψηλή αρτηριακή πίεση, σε σύγκριση με το 16% των ατόμων που νοσηλεύτηκαν με γρίπη και το 4% εκείνων που δεν νοσηλεύτηκαν για γρίπη.
- Τα άτομα που νοσηλεύονται για COVID-19 είχαν υπερδιπλάσιες πιθανότητες και όσοι δεν νοσηλεύτηκαν έχουν 1,5 φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν επίμονη υπέρταση σε σύγκριση με άτομα που νοσηλεύονται και μη νοσηλευόμενα με γρίπη, αντίστοιχα.
- Άτομα που είχαν μολυνθεί με SARS-CoV-2 που ήταν άνω των 40 ετών, μαύροι ενήλικες ή άτομα με προϋπάρχουσες παθήσεις, όπως χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, στεφανιαία νόσο ή χρόνια νεφρική νόσο, είχαν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν υψηλή αρτηριακή πίεση.
- Η επίμονη υψηλή αρτηριακή πίεση ήταν πιο συχνή μεταξύ των ατόμων που είχαν μολυνθεί με SARS-CoV-2 που έλαβαν θεραπεία με αγγειοσυσπαστικά και κορτικοστεροειδή φάρμακα κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
«Δεδομένου του τεράστιου αριθμού των ανθρώπων που επηρεάζονται από τη COVID-19 σε σύγκριση με τη γρίπη, αυτά τα στατιστικά στοιχεία είναι ανησυχητικά και υποδηλώνουν ότι πολλοί περισσότεροι ασθενείς πιθανότατα θα αναπτύξουν υψηλή αρτηριακή πίεση στο μέλλον, η οποία μπορεί να αποτελέσει σημαντική επιβάρυνση για τη δημόσια υγεία», είπε ο Duong. «Αυτά τα ευρήματα θα πρέπει να αυξήσουν την ευαισθητοποίηση για τον έλεγχο των ασθενών σε κίνδυνο για υπέρταση μετά την ασθένεια COVID-19 για να επιτρέψουν την έγκαιρη αναγνώριση και θεραπεία για επιπλοκές που σχετίζονται με την υπέρταση, όπως καρδιαγγειακή και νεφρική νόσο».
Οι συγγραφείς σημείωσαν ότι τα άτομα στη μελέτη προέρχονταν κυρίως από κοινότητες με χαμηλή κοινωνικοοικονομική κατάσταση, γεγονός που μπορεί να αυξήσει την ευαισθησία τους στην ανάπτυξη υψηλής αρτηριακής πίεσης μετά τη μόλυνση από την COVID-19. Άλλοι παράγοντες μπορεί επίσης να συνέβαλαν στην ανάπτυξη υψηλής αρτηριακής πίεσης στους ασθενείς της μελέτης, συμπεριλαμβανομένων:
- των επιπτώσεων της απομόνωσης,
- του ψυχοκοινωνικού στρες,
- της μειωμένης σωματικής δραστηριότητας,
- της ανθυγιεινής διατροφής,
- και της αύξησης βάρους κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19.
Οι ερευνητές σημείωσαν επίσης ότι θα χρειαστούν μεγαλύτερες μελέτες παρακολούθησης για να καθοριστεί εάν οι επιπτώσεις των επιπλοκών που σχετίζονται με την COVID-19 στη ρύθμιση της καρδιάς και της αρτηριακής πίεσης μπορεί να υποχωρήσουν από μόνες τους ή εάν μπορεί να υπάρξουν μακροχρόνιες επιπτώσεις στο καρδιαγγειακό των ασθενών συστήματα.
