Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Έρευνα στο Πανεπιστήμιο της Οκλαχόμα, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Τάλσα, κατέληξε σε μια νέα μέθοδο ελέγχου για διαταραχές ύπνου στα παιδιά. Το εργαλείο, το πρώτο του είδους του, επιτρέπει στους επαγγελματίες υγείας να αξιολογούν τα παιδιά για πολλαπλά προβλήματα ύπνου ταυτόχρονα, με αποτέλεσμα μια ταχύτερη αξιολόγηση και πιο στοχευμένες συστάσεις θεραπείας.
Η έρευνα που δημιούργησε το εργαλείο, που ονομάζεται δομημένη κλινική συνέντευξη, δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό Behavioral Sleep Medicine. Η δημοσίευση περιγράφει λεπτομερώς την αποτελεσματικότητα των ερωτήσεων της συνέντευξης σε διάφορους τύπους διαταραχών ύπνου, οι οποίες συχνά έχουν αλληλεπικαλυπτόμενα συμπτώματα αλλά μπορεί να απαιτούν ξεχωριστές θεραπείες.
«Τα προβλήματα ύπνου μπορεί να είναι κοινά στα παιδιά, αλλά δεν είχαμε ένα μέσο για να έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα του τι συμβαίνει με τον ύπνο τους», δήλωσε η ψυχίατρος Tara Buck, M.D., αναπληρώτρια καθηγήτρια στο OU School of Community. “Χρειάζεται χρόνος για να περάσουμε από όλες τις μεμονωμένες διαταραχές για να περιορίσουμε το τι συμβαίνει. Αυτή η δομημένη κλινική συνέντευξη μάς επιτρέπει να εξετάσουμε αμέσως για τα πιο κοινά προβλήματα ύπνου και να αποκτήσουμε μια καλύτερη ιδέα για το πώς να τα αντιμετωπίσουμε.”
Η ανάπτυξη της δομημένης κλινικής συνέντευξης έγινε από την Mollie Rischard, Ph.D., μεταδιδακτορική υπότροφο στο Τμήμα Ψυχιατρικής της Σχολής Κοινοτικής Ιατρικής του OU. Το έργο χρησίμευσε επίσης ως θέμα διατριβής για τις διδακτορικές της σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Τάλσα. Ξεκίνησε με την ολοκληρωμένη αξιολόγηση ενηλίκων για διαταραχές ύπνου, που ήδη υπήρχαν, και ξεκίνησε τη σχολαστική εργασία για την προσαρμογή της για παιδιά.
Μετά από αρκετές επαναλήψεις, τη συμβολή κλινικών ειδικών και τη διασφάλιση της ευθυγράμμισης με τα κριτήρια του Διαγνωστικού και Στατιστικού Εγχειριδίου (τον έγκυρο οδηγό για τη διάγνωση ψυχικών διαταραχών), δοκιμάστηκε σε μια κλινική δοκιμή. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι είναι ένα αποτελεσματικό εργαλείο. Το χρυσό πρότυπο για τη διάγνωση των διαταραχών ύπνου είναι μια μελέτη ύπνου, στην οποία ένα παιδί περνά τη νύχτα σε ένα εργαστήριο ύπνου συνδεδεμένο με αισθητήρες που μετρούν την ποιότητα του ύπνου.
Ωστόσο, οι μελέτες ύπνου είναι ακριβές και μπορεί να μην χρειάζονται σε κάθε περίπτωση, είπε ο Rischard. «Η υπνική άπνοια, για παράδειγμα, είναι ένα ιατρικό πρόβλημα που πρέπει να διαγνωστεί μέσω μιας μελέτης ύπνου, αλλά πριν κάνουμε δαπανηρές παραπομπές και ζητήσουμε από τις οικογένειες να υποβληθούν σε μελέτη ύπνου, θέλουμε να είμαστε όσο το δυνατόν σίγουρες ότι είναι απαραίτητο», είπε.
«Υπάρχουν πολλά αλληλεπικαλυπτόμενα συμπτώματα μεταξύ των διαταραχών ύπνου, όπου ένα παιδί δυσκολεύεται να αποκοιμηθεί και να μείνει για ύπνο, επομένως είναι σημαντικό να προσδιοριστεί τι προκαλεί τα προβλήματα. Μπορεί να έχει σύνδρομο ανήσυχων ποδιών ή διαταραχή στον κιρκάδιο ρυθμό του. Η καλύτερη κατανόηση θα μας δώσει μια καλύτερη αίσθηση για το πώς να το αντιμετωπίσουμε.
Η γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία μπορεί να είναι αποτελεσματική για πολλές διαταραχές ύπνου. Υποστηρίζουμε τη στόχευση των προβλημάτων ύπνου επειδή υπάρχει τόσο υψηλός βαθμός δυσλειτουργίας κατά τη διάρκεια της ημέρας όταν τα παιδιά δεν κοιμούνται καλά», πρόσθεσε ο Rischard.
Η ανάγκη για μια ολοκληρωμένη δομημένη κλινική συνέντευξη για τις παιδιατρικές διαταραχές ύπνου προέκυψε από μια σχετική ερευνητική συνεργασία μεταξύ OU και TU: μια κλινική δοκιμή που μελετά μια νέα γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία για τη νεολαία με εφιάλτες.
Η γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία του Cromer ενσωματώνει στρατηγικές χαλάρωσης, διαχείριση άγχους, συμπεριφορές ύπνου και οπτικοποίηση για να αλλάξει τη δομή των ονείρων. Στη διαδικασία της θεραπείας συμμετέχουν και οι γονείς. Τα δεδομένα από τη δοκιμή, αν και συνεχίζονται, δείχνουν μια πολλά υποσχόμενη μείωση της αυτοκτονικής σκέψης μεταξύ των παιδιών με εφιάλτες μετά τη λήψη της θεραπείας. Ο Κρόμερ και ο Μπακ σχεδιάζουν να δημοσιεύσουν τα αποτελέσματα της μελέτης τους σύντομα.
«Στο παρελθόν, βλέπαμε τους εφιάλτες ως σύμπτωμα άλλων καταστάσεων και πιστεύαμε ότι δεν μπορούσαμε να κάνουμε πολλά», είπε ο Μπακ. «Μπορεί να προσπαθήσουμε να αντιμετωπίσουμε το PTSD ή το άγχος τους και να ελπίζουμε ότι οι εφιάλτες βελτιώθηκαν. Αλλά τώρα υπάρχουν θεραπείες για να ενδυναμώσουν τα παιδιά να μειώσουν ή να εξαλείψουν τους εφιάλτες τους. Είναι μια αλλαγή παραδείγματος τόσο για οικογένειες όσο και για επαγγελματίες υγείας».
